Various Artists Tokyo Dreaming (2 LP)
Beschrijving
Tokyo Dreaming is een fascinerende verzameling van Japanse muziek uit de jaren '80, uitgebracht door Nippon Columbia en haar sublabel Better Days. Deze unieke compilatie is tot stand gekomen dankzij de samenwerking met Nick Luscombe, een Engelse journalist en DJ die gespecialiseerd is in Japanse muziek. Luscombe had toegang tot de zeldzame geluidsarchieven van het label en heeft een zorgvuldig samengestelde selectie gemaakt die de creativiteit van Tokio in die dynamische periode belicht.
Een Mix van Stijlen
Tokyo Dreaming biedt een eclectische mix van genres, waaronder electro, synthpop, funk en ambient. De albumtracklist bevat iconische artiesten zoals Ryuichi Sakamoto, Mariah, Shigeo Sekito, Juicy Fruits, Hitomi 'Penny' Tohyama en Yasuaki Shimizu. Veel van deze nummers zijn zeldzaam en zijn nooit eerder buiten Japan uitgebracht, waardoor dit album een must-have is voor elke muziekliefhebber.
Unieke Tracks
De selectie begint met Ryuichi Sakamoto's 'The End of Asia' (1978), een klassieker die nog steeds populair is tijdens concerten. Ook te horen is Mariah's synthpopfavoriet 'Shinzo No Tobira' (1983), die bekendheid verwierf dankzij het Schotse DJ-duo Optimo. Chika Asamoto's 'Self Control' (1988) en Jun Fukamachi's 'Treasure Hunter' (1985) zijn andere hoogtepunten die de luisteraar onderdompelen in de synthpopgeluiden van het tijdperk.
Yumi Murata's 'Watashi No Bus' (1981) en Hitomi 'Penny' Tohyama's 'Rainy Driver' (1981), beide geproduceerd door Akiko Yano, brengen ons dichter bij het funkgeluid van de stad. De selectie blijft inspireren met Akira Sakata's 'Room' (1980), Kazumi Watanabe's dansbare 'Tokyo Joe' (1980) en Juicy Fruits' schattige, robotachtige 'Jenie Gets Angry'.
Een Revolutie in Klanken
Tokyo Dreaming illustreert de rijkdom en veelzijdigheid van de Japanse muziek in de jaren '80, en laat zien hoe electro-pop een platform bood voor innovatieve muzikanten zonder creatieve beperkingen. De afsluitende tracks, Yasuaki Shimizu's 'Semi Tori No Hi' (1982) en Shigeo Sekito's meesterlijke 'The Word II' (1975), benadrukken de evolutie van muziek in een tijdperk dat de synthese met zich meebracht.
Met zorg geremasterd door Nippon Columbia en prachtig vormgegeven door illustrator Optigram, is Tokyo Dreaming een eerbetoon aan de revolutionaire geluiden van een stad die constant de muziek van de toekomst herontdekt. Dit album is een waardevolle aanvulling voor muziekliefhebbers die de stijl en creativiteit van de Japanse muziek willen ervaren.
Tokyo Dreaming is een fascinerende verzameling van Japanse muziek uit de jaren '80, uitgebracht door Nippon Columbia en haar sublabel Better Days. Deze unieke compilatie is tot stand gekomen dankzij de samenwerking met Nick Luscombe, een Engelse journalist en DJ die gespecialiseerd is in Japanse muziek. Luscombe had toegang tot de zeldzame geluidsarchieven van het label en heeft een zorgvuldig samengestelde selectie gemaakt die de creativiteit van Tokio in die dynamische periode belicht.
Een Mix van Stijlen
Tokyo Dreaming biedt een eclectische mix van genres, waaronder electro, synthpop, funk en ambient. De albumtracklist bevat iconische artiesten zoals Ryuichi Sakamoto, Mariah, Shigeo Sekito, Juicy Fruits, Hitomi 'Penny' Tohyama en Yasuaki Shimizu. Veel van deze nummers zijn zeldzaam en zijn nooit eerder buiten Japan uitgebracht, waardoor dit album een must-have is voor elke muziekliefhebber.
Unieke Tracks
De selectie begint met Ryuichi Sakamoto's 'The End of Asia' (1978), een klassieker die nog steeds populair is tijdens concerten. Ook te horen is Mariah's synthpopfavoriet 'Shinzo No Tobira' (1983), die bekendheid verwierf dankzij het Schotse DJ-duo Optimo. Chika Asamoto's 'Self Control' (1988) en Jun Fukamachi's 'Treasure Hunter' (1985) zijn andere hoogtepunten die de luisteraar onderdompelen in de synthpopgeluiden van het tijdperk.
Yumi Murata's 'Watashi No Bus' (1981) en Hitomi 'Penny' Tohyama's 'Rainy Driver' (1981), beide geproduceerd door Akiko Yano, brengen ons dichter bij het funkgeluid van de stad. De selectie blijft inspireren met Akira Sakata's 'Room' (1980), Kazumi Watanabe's dansbare 'Tokyo Joe' (1980) en Juicy Fruits' schattige, robotachtige 'Jenie Gets Angry'.
Een Revolutie in Klanken
Tokyo Dreaming illustreert de rijkdom en veelzijdigheid van de Japanse muziek in de jaren '80, en laat zien hoe electro-pop een platform bood voor innovatieve muzikanten zonder creatieve beperkingen. De afsluitende tracks, Yasuaki Shimizu's 'Semi Tori No Hi' (1982) en Shigeo Sekito's meesterlijke 'The Word II' (1975), benadrukken de evolutie van muziek in een tijdperk dat de synthese met zich meebracht.
Met zorg geremasterd door Nippon Columbia en prachtig vormgegeven door illustrator Optigram, is Tokyo Dreaming een eerbetoon aan de revolutionaire geluiden van een stad die constant de muziek van de toekomst herontdekt. Dit album is een waardevolle aanvulling voor muziekliefhebbers die de stijl en creativiteit van de Japanse muziek willen ervaren.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: