Various Artists Tokyo Dreaming (CD)

Bol

Tokyo Dreaming is een boeiende excursie in de catalogus van Nippon Columbia en haar sublabel Better Days. Voor de gelegenheid werkte Wewantsounds samen met de Engelse journalist en DJ Nick Luscombe, een specialist in Japanse muziek, die bevoorrechte toegang kreeg tot de geluidsarchieven van het label voor een selectie die getuigt van de creativiteit van het Tokio van de jaren 80. De selectie is een mix van electro, synthpop, funk en ambient en bevat artiesten als Ryuichi Sakamoto, Mariah, Shigeo Sekito, Juicy Fruits, Hitomi 'Penny' Tohyama en Yasuaki Shimizu. De tracklist bevat veel zeldzaamheden die nooit eerder buiten Japan zijn uitgebracht. De selectie is volledig geremasterd door Nippon Columbia en het artwork is gemaakt door de in Londen gevestigde illustrator Optigram. Het album is geannoteerd door Nick Luscombe. Nippon Columbia is een van de bekendste en meest prestigieuze labels van Japan. Eind jaren 70 werd het sublabel Better Days de bestemming bij uitstek voor een hele nieuwe generatie popartiesten uit Tokio die graag experimenteerden met ambient, electro en funk. Dankzij de gloednieuwe Japanse synthesizers en drummachines die al snel studio's over de hele wereld zouden veroveren, creëerden deze muzikanten cutting-edge, inventieve en gedurfde muziek die nu erg gewild is bij fans van Japanse muziek. De selectie begint met Ryuichi Sakamoto's 'The End of Asia' (1978), een concertfavoriet. Dit wordt gevolgd door Mariah's synthpopklassieker 'Shinzo No Tobira' (1983), met zijn Armeense folksmaak, die voor het eerst een buzz creëerde dankzij het Schotse DJ-duo Optimo. chika Asamoto's 'Self Control' (1988) en Jun Fukamachi's 'Treasure Hunter' (1985) zijn twee andere perfect gekalibreerde synthpopnummers, terwijl Yumi Murata's 'Watashi No Bus' (gecomponeerd door Akiko Yano) en Hitomi 'Penny' Tohyama's 'Rainy Driver', beide uitgebracht in 1981, dichter bij het funkgeluid van citypop staan. Tokyo Dreaming belicht de rijkdom van de Japanse muziek in de jaren 80 en de manier waarop electro-pop een lanceerplatform was voor muzikanten die graag experimenteerden zonder grenzen of beperkingen, zoals blijkt uit Akira Sakata's 'Room' (1980), Kazumi Watanabe's discoachtige 'Tokyo Joe' (1980) en Juicy Fruits' robotachtige, kawaii-getinte 'Jenie Gets Angry'. De selectie gaat vervolgens verder met verschillende variaties op de synthetische noot en eindigt met twee klassiekers: Yasuaki Shimizu's 'Semi Tori No Hi' (1982) en Shigeo Sekito's ambient-jazz meesterwerk 'The Word II' dat, hoewel opgenomen in 1975, de synthetische revolutie aankondigde die zou komen. Tokyo Dreaming presenteert de revolutionaire klanken van een laboratoriumstad die meedogenloos de muziek van morgen uitvindt!

Fnac

verzamelalbum - Verschenen op 22/07/2022