Czech Ensemble Baroque Orchestra, Choir, Roman Válek Richter: La Deposizione dalla croce di Gesú Cristo (2 CD)
Beschrijving
Bol Partner
Kateřina Kněžíková (Maddalena), Jaroslav Březina (Giuseppe d'Arimatea), Philippe Mathmann (Giovanni), Piotr Olech (Simone), Lenka Cafourková Ďuricová (Nicodemno), Tsjechisch Ensemble Barok (orkest & koor), dirigent Roman Válek Toen Franz Xaver Richter in 1746 lid werd van het beroemde orkest van Mannheim, bevond hij zich in het centrum van de vooruitstrevende Europese muziekscene waar een nieuw tijdperk werd geboren in een spreekwoordelijke smeltkroes van verschillende invloeden. Richter gaf echter nooit zijn traditionele barokke 'vakmanschap' op en nadat hij zich vertrouwd had gemaakt met het meest succesvolle oratorium-libretto van G. C. Pasquini, zette hij het op muziek geheel binnen de grenzen van zijn karakteristieke stijl, waarbij hij barokke compositieprincipes (Fux-achtige contrapuntische koren) combineerde met de verworvenheden van de ontluikende classicistische stijl. Hij gebruikte hiervoor de nieuwe 1744 versie van het libretto, bestemd voor J. A. Hasse. La Deposizione, Richters enige Italiaanse oratorium, is een Goog-Friday overpeinzing van Jezus' discipelen over Gods onvoorwaardelijke liefde en Christus' lijden aan het kruis. Het werd voor het eerst (en waarschijnlijk ook voor het laatst) uitgevoerd op de Goede Vrijdag van 1748 in de Mannheimer hofkerk van De Visitatie van Onze-Lieve-Vrouw. Na het Requiem van Strassbourg (Supraphon SU 4177-2) is deze première opname een volgende juweel dat het Tsjechische Ensemble Baroque heeft toegevoegd aan het mozaïek van Richter's opmerkelijke, nog weinig onderzochte oeuvre. De wereldpremière van het enige Italiaanse oratorium van F. X. Richter
Kateřina Kněžíková (Maddalena), Jaroslav Březina (Giuseppe d'Arimatea), Philippe Mathmann (Giovanni), Piotr Olech (Simone), Lenka Cafourková Ďuricová (Nicodemno), Tsjechisch Ensemble Barok (orkest & koor), dirigent Roman Válek Toen Franz Xaver Richter in 1746 lid werd van het beroemde orkest van Mannheim, bevond hij zich in het centrum van de vooruitstrevende Europese muziekscene waar een nieuw tijdperk werd geboren in een spreekwoordelijke smeltkroes van verschillende invloeden. Richter gaf echter nooit zijn traditionele barokke 'vakmanschap' op en nadat hij zich vertrouwd had gemaakt met het meest succesvolle oratorium-libretto van G. C. Pasquini, zette hij het op muziek geheel binnen de grenzen van zijn karakteristieke stijl, waarbij hij barokke compositieprincipes (Fux-achtige contrapuntische koren) combineerde met de verworvenheden van de ontluikende classicistische stijl. Hij gebruikte hiervoor de nieuwe 1744 versie van het libretto, bestemd voor J. A. Hasse. La Deposizione, Richters enige Italiaanse oratorium, is een Goog-Friday overpeinzing van Jezus' discipelen over Gods onvoorwaardelijke liefde en Christus' lijden aan het kruis. Het werd voor het eerst (en waarschijnlijk ook voor het laatst) uitgevoerd op de Goede Vrijdag van 1748 in de Mannheimer hofkerk van De Visitatie van Onze-Lieve-Vrouw. Na het Requiem van Strassbourg (Supraphon SU 4177-2) is deze première opname een volgende juweel dat het Tsjechische Ensemble Baroque heeft toegevoegd aan het mozaïek van Richter's opmerkelijke, nog weinig onderzochte oeuvre. De wereldpremière van het enige Italiaanse oratorium van F. X. Richter
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: