Yefim Bronfman, Hannes Laubin, Symphonieorchester Des Bayerischen Rundfunks Schostakowitsch: Concerto For Piano, Trumpet And String Orchestra No.1 (CD)
Beschrijving
Bol Partner
'De muziek van Sjostakovitsj weet steeds meer mensen over de hele wereld te boeien en doet een beroep op hun diepste emoties. Bijna als geen ander getuigt zij van een traumatisch politiek tijdperk en blijft tegelijkertijd een tijdloze uitdrukking van existentiële menselijke gevoelens en ervaringen. Voor mij persoonlijk', zei de twee jaar geleden overleden dirigent Mariss Jansons, 'is Sjostakovitsj een van de meest serieuze en oprechte componisten van allemaal'. BR-KLASSIK brengt hier nog twee uitstekende uitvoeringen van deze belangrijke Sovjet-Russische componist: zijn indrukwekkende Concerto voor Piano, Trompet en Strijkorkest, en zijn Negende Symfonie - live uitgevoerd door het Symphonieorchester Des Bayerischen Rundfunks onder zijn jarenlange chef-dirigent Mariss Jansons. Het (eerste) Pianoconcerto van Sjostakovitsj wordt gekenmerkt door indrukwekkende pianistische virtuositeit, gedurfde experimenten, satire en karikaturen van verschillende muziekstijlen. De componist schreef het in de zomer van 1933, slechts enkele weken na de voltooiing van zijn opera Lady Macbeth van Mtsensk. Vooral dit concerto demonstreert de immense veelzijdigheid en het magnifieke talent van de nog zorgeloze 26-jarige Sjostakovitsj. Hij mengt een rijkdom aan muzikale gedachten en ideeën tot een kleurrijke en fascinerende caleidoscoop. Ondanks de rijkdom aan verschillende prikkels, lijkt het concerto niet chaotisch of overladen: de jonge componist bewaart moeiteloos het evenwicht. In zijn Negende Symfonie, die op 3 november 1945 in première ging, voerde Sjostakovitsj een soortgelijke evenwichtsoefening uit tussen creatief werk en conformisme aan de staat. In plaats van het verwachte heroïsche, regime-conformistische orkestrale gedonder in de trant van zijn Zevende Symfonie, de 'Leningrad', was de muziek die hier te horen was speels, zonder pathos, enigszins geestig, vol toespelingen - toch leek er iets niet helemaal te kloppen. Dit muzikale raadsel, vol ironische spiegelingen en karikaturen van melodramatische en triomfantelijke muziek, werd door de censors herkend als een maskerade, die echter niet gemakkelijk te ontcijferen was. Sjostakovitsj had de spot gedreven met Stalin zonder dat deze het merkte.
'De muziek van Sjostakovitsj weet steeds meer mensen over de hele wereld te boeien en doet een beroep op hun diepste emoties. Bijna als geen ander getuigt zij van een traumatisch politiek tijdperk en blijft tegelijkertijd een tijdloze uitdrukking van existentiële menselijke gevoelens en ervaringen. Voor mij persoonlijk', zei de twee jaar geleden overleden dirigent Mariss Jansons, 'is Sjostakovitsj een van de meest serieuze en oprechte componisten van allemaal'. BR-KLASSIK brengt hier nog twee uitstekende uitvoeringen van deze belangrijke Sovjet-Russische componist: zijn indrukwekkende Concerto voor Piano, Trompet en Strijkorkest, en zijn Negende Symfonie - live uitgevoerd door het Symphonieorchester Des Bayerischen Rundfunks onder zijn jarenlange chef-dirigent Mariss Jansons. Het (eerste) Pianoconcerto van Sjostakovitsj wordt gekenmerkt door indrukwekkende pianistische virtuositeit, gedurfde experimenten, satire en karikaturen van verschillende muziekstijlen. De componist schreef het in de zomer van 1933, slechts enkele weken na de voltooiing van zijn opera Lady Macbeth van Mtsensk. Vooral dit concerto demonstreert de immense veelzijdigheid en het magnifieke talent van de nog zorgeloze 26-jarige Sjostakovitsj. Hij mengt een rijkdom aan muzikale gedachten en ideeën tot een kleurrijke en fascinerende caleidoscoop. Ondanks de rijkdom aan verschillende prikkels, lijkt het concerto niet chaotisch of overladen: de jonge componist bewaart moeiteloos het evenwicht. In zijn Negende Symfonie, die op 3 november 1945 in première ging, voerde Sjostakovitsj een soortgelijke evenwichtsoefening uit tussen creatief werk en conformisme aan de staat. In plaats van het verwachte heroïsche, regime-conformistische orkestrale gedonder in de trant van zijn Zevende Symfonie, de 'Leningrad', was de muziek die hier te horen was speels, zonder pathos, enigszins geestig, vol toespelingen - toch leek er iets niet helemaal te kloppen. Dit muzikale raadsel, vol ironische spiegelingen en karikaturen van melodramatische en triomfantelijke muziek, werd door de censors herkend als een maskerade, die echter niet gemakkelijk te ontcijferen was. Sjostakovitsj had de spot gedreven met Stalin zonder dat deze het merkte.
FnacAlbum - Verschenen op 11/03/2022