Tyshawn Sorey Verisimilitude (2 LP)
Beschrijving
Bol Partner
Verisimilitude is de nieuwste stap in de voortdurende poging van drummer/componist Tyshawn Sorey om de traditie van jazzpianotrio's te doorbreken door de vorm uit te breiden met de invloed van Feldman, Debussy en Xenakis. Sorey is een van de meest gevraagde drummers in de geïmproviseerde muziek - hij heeft de afgelopen jaren uitgebreid samengewerkt met onder andere John Zorn, Vijay Iyer, Steve Lehman, Claire Chase, George Lewis en Roscoe Mitchell - en bevindt zich ook in de voorhoede van artiesten die werken in het grensgebied tussen spontane compositie en genoteerde muziek. The New Yorker noemt Sorey 'een van de meest formidabele bewoners van [dat] tussengebied', terwijl The Wall Street Journal hem 'een componist van radicale en schijnbaar grenzeloze ideeën' noemt Met Cory Smythe op piano en Chris Tordini op bas werd de eerste release van het trio, Alloy (Pi 2014), door The New York Times omschreven als 'schimmig en elegant'. Zijn gecomponeerde werk 'Josephine Baker: A Portrait', dat in première ging op het 2016 Ojai Music Festival met een daaropvolgende uitvoering op Lincoln Center's Mostly Mozart Festival, door The New York Times genoemd in hun lijst van The Best Classical Music of 2016 en 'een van de belangrijkste kunstwerken die nog moet voortkomen uit het tijdperk van Black Lives Matter' Hij kreeg ook de opdracht om een liederencyclus te componeren ter ere van die beweging, die in 2018 in première zal gaan bij Opera Philadelphia en Carnegie Hall. In de jazzwereld maakte hij zijn debuut als leider met zijn trio in The Village Vanguard, dat The New York Times omschreef als 'gestueel en filosofisch, en soms moeilijk te volgen; het klinkt ook uitstekend in de nauwe beslotenheid van de Vanguard' Het trio trad ook op tijdens het Newport Jazz Festival van 2016, met nieuwe werken die in opdracht van het festival waren geschreven. Sorey was ook schijnbaar overal op het veelgeprezen 2017 Ojai Music Festival, gecureerd door pianist Vijay Iyer, waar hij optrad als drummer, percussionist, componist of in de plaats van de onlangs gepensioneerde Anthony Braxton. De stukken op Verisimilitude zijn afkomstig van de optredens van het trio op The Village Vanguard ('Flowers for Prashant,' 'Algid November,' 'Contemplating Tranquility') en The Newport Jazz Festival ('Cascade in Slow Motion,' 'Obsidian'). Sorey staat zijn bandleden veel flexibiliteit toe bij het interpreteren van de muziek, wat Smythe beschrijft als 'een soort ondersteunende, opwindende band die ik voel wanneer we aankomen bij een muzikale ruimte die we al samen in kaart hebben gebracht, en een nog opwindender variant in de ruimtes die we voor het eerst samen vinden.' Deze groep doet ook ondoorgrondelijke dingen (bijvoorbeeld de partituur helemaal achterstevoren spelen, of de partituur achterstevoren spelen op maatnummer) die gebaseerd zijn op tekstuele en/of mondelinge instructies van Sorey vlak voordat hij het podium opgaat. Het is een uitvoeringspraktijk die volgens Smythe 'een nieuw, misschien opzettelijk desoriënterend pad door het materiaal is, waarvan de bijna onmogelijkheid aanzet tot en noodzaakt tot inventiviteit. Het zou niet mogelijk moeten zijn, maar daar ga je... Het is Tyshawn.' De muziek op Verisimilitude ontvouwt zich als een droom, weloverwogen, maar met aanzwellende crescendo's en onverwachte uitbarstingen.
Verisimilitude is de nieuwste stap in de voortdurende poging van drummer/componist Tyshawn Sorey om de traditie van jazzpianotrio's te doorbreken door de vorm uit te breiden met de invloed van Feldman, Debussy en Xenakis. Sorey is een van de meest gevraagde drummers in de geïmproviseerde muziek - hij heeft de afgelopen jaren uitgebreid samengewerkt met onder andere John Zorn, Vijay Iyer, Steve Lehman, Claire Chase, George Lewis en Roscoe Mitchell - en bevindt zich ook in de voorhoede van artiesten die werken in het grensgebied tussen spontane compositie en genoteerde muziek. The New Yorker noemt Sorey 'een van de meest formidabele bewoners van [dat] tussengebied', terwijl The Wall Street Journal hem 'een componist van radicale en schijnbaar grenzeloze ideeën' noemt Met Cory Smythe op piano en Chris Tordini op bas werd de eerste release van het trio, Alloy (Pi 2014), door The New York Times omschreven als 'schimmig en elegant'. Zijn gecomponeerde werk 'Josephine Baker: A Portrait', dat in première ging op het 2016 Ojai Music Festival met een daaropvolgende uitvoering op Lincoln Center's Mostly Mozart Festival, door The New York Times genoemd in hun lijst van The Best Classical Music of 2016 en 'een van de belangrijkste kunstwerken die nog moet voortkomen uit het tijdperk van Black Lives Matter' Hij kreeg ook de opdracht om een liederencyclus te componeren ter ere van die beweging, die in 2018 in première zal gaan bij Opera Philadelphia en Carnegie Hall. In de jazzwereld maakte hij zijn debuut als leider met zijn trio in The Village Vanguard, dat The New York Times omschreef als 'gestueel en filosofisch, en soms moeilijk te volgen; het klinkt ook uitstekend in de nauwe beslotenheid van de Vanguard' Het trio trad ook op tijdens het Newport Jazz Festival van 2016, met nieuwe werken die in opdracht van het festival waren geschreven. Sorey was ook schijnbaar overal op het veelgeprezen 2017 Ojai Music Festival, gecureerd door pianist Vijay Iyer, waar hij optrad als drummer, percussionist, componist of in de plaats van de onlangs gepensioneerde Anthony Braxton. De stukken op Verisimilitude zijn afkomstig van de optredens van het trio op The Village Vanguard ('Flowers for Prashant,' 'Algid November,' 'Contemplating Tranquility') en The Newport Jazz Festival ('Cascade in Slow Motion,' 'Obsidian'). Sorey staat zijn bandleden veel flexibiliteit toe bij het interpreteren van de muziek, wat Smythe beschrijft als 'een soort ondersteunende, opwindende band die ik voel wanneer we aankomen bij een muzikale ruimte die we al samen in kaart hebben gebracht, en een nog opwindender variant in de ruimtes die we voor het eerst samen vinden.' Deze groep doet ook ondoorgrondelijke dingen (bijvoorbeeld de partituur helemaal achterstevoren spelen, of de partituur achterstevoren spelen op maatnummer) die gebaseerd zijn op tekstuele en/of mondelinge instructies van Sorey vlak voordat hij het podium opgaat. Het is een uitvoeringspraktijk die volgens Smythe 'een nieuw, misschien opzettelijk desoriënterend pad door het materiaal is, waarvan de bijna onmogelijkheid aanzet tot en noodzaakt tot inventiviteit. Het zou niet mogelijk moeten zijn, maar daar ga je... Het is Tyshawn.' De muziek op Verisimilitude ontvouwt zich als een droom, weloverwogen, maar met aanzwellende crescendo's en onverwachte uitbarstingen.
Fnacorigineel album - Verschenen op 23/04/2021 - bij Import