Toyohiko Satoh 18th Century Italian Lute Music (CD)

Bol Partner

Domenico Scarlatti & Giovanni Zamboni 18e eeuwse Italiaanse luitmuziek Luiten zijn zeer fragiele instrumenten en daarom zijn er tot op de dag van vandaag zo weinig instrumenten bewaard gebleven.Het vroegste voorbeeld van luitbouw dat we hebben was de beroemde school van Bologna. De meeste bouwers waren Duitsers. De oude Bologna luiten hebben een legendarische reputatie. Ze dateren van ongeveer 1500 (bouwers o.a. Laux en Sigismund Maler) tot zeker 1700. Rond 1600 werden andere bouwers beroemd, Tieffenbrucker in Padua, Sellas in Venetië en Buechenberg in Rome. Zij bouwden archlutes, theorboes en chitarroni. In de zeventiende eeuw werd de luit een belangrijk continuo-instrument, voor gebruik in ensembles. In de tweede helft van de zestiende eeuw was een grotere vorm van de luit, de theorbe, ontwikkeld. Dit instrument had, vergeleken met de luit, een langere snaarlengte en nog langere bassnaren. De archlute is lid van dezelfde familie, gestemd als een luit. Door de langere snaarlengte van de archlute (wat betekende dat de frets verder uit elkaar lagen), was het moeilijk om snelle vingergedeelten uit te voeren en dat is de reden waarom er niet veel solomuziek voor de archlute is. Het instrument had meer volume en diepte dan de luit en daarom was zijn belangrijkste taak tot het einde van de achttiende eeuw het begeleiden van liederen en continuospel. Luitmuziek werd vanaf de tweede helft van de vijftiende eeuw genoteerd in de vorm van tabulatuur. In Italië werden nummers gebruikt, in andere landen letters. Zij geven aan waar en op welke groef elke noot moet worden gespeeld. Het ritme van het stuk werd aangegeven, evenals de versieringen. Italië was de belangrijkste producent van gedrukte luitboeken gedurende de zestiende eeuw.De gouden eeuw van de luitmuziek was aan het begin van de zeventiende eeuw; vele grote verzamelingen werden in heel Europa uitgegeven.

Fnac

Channel Classics Musik für Laute