Tina Brooks Minor Move (UHQ CD)
Beschrijving
Bol
Minor Move van Tina Brooks is een markant hardbop-album dat geldt als een verborgen parel binnen het Blue Note-label. Het album werd in 1958 opgenomen maar bLeef jarenlang ongebruikt liggen en verscheen pas veel later als officiële uitgave. Brooks, een getalenteerde maar ondergewaardeerde tenorsaxofonist, nam dit album op als zijn eerste sessie als bandleider. De release was uiteindelijk pas in 1980, een lange periode na de opname, en wordt nu in audiophile kwaliteit aangeboden als UHQ-CD, waarmee de geluidskwaliteit optimaal tot zijn recht komt. Als genre moet Minor Move onvervalste hardbop worden genoemd: energiek, melodieus en diep geworteld in de traditie van de jazz uit de jaren vijftig. Daarbij is het album kenmerkend voor de krachtige ritmische drive en het sterke samenspel van de muzikanten, waaronder topper Lee Morgan op trompet, Sonny Clark op piano, Doug Watkins op contrabas en Art Blakey op drums. Dit vijftal vormt een hechte, inventieve band, waarbij Brooks’ tenorsaxofoon met lyriek en emotie de boventoon voert. Het album telt vijf tracks, elk met een eigen karakter. 'Nutville' opent de plaat met een bluesachtig gevoel en een opvallend, licht swingend ritme. Lee Morgan laat zich hier horen met een expressieve trompetsolo, waarna Brooks met zijn kenmerkende, gespierde saxspel de leiding overneemt. De bas van Doug Watkins en het dynamische drumwerk van Blakey brengen deze compositie extra diepte. 'Minor Move', de titeltrack van het album, is eigenzinnig en kent een Latijnse ondertoon in het samenspel van de blazers, ondersteund door het syncopatische spel van Blakey. Brooks’ solo op deze track valt op door de vloeiendheid en expressiviteit; Morgan heeft een fel en uitgesproken aandeel, terwijl de piano van Sonny Clark elegantie toevoegt aan de levendige ritmiek. Een ander noemenswaardig nummer is 'Everything Happens To Me'. Deze ballad kent een meer ingetogen benadering, waarbij Brooks zijn melodieuze kant toont en de sfeer melancholisch en dromerig wordt. Het trio Clark, Watkins en Blakey creëert hier een subtiele begeleiding die het lyrische karakter van Brooks’ spel versterkt. Minor Move is niet alleen belangrijk vanwege de muziek, maar ook omdat het een inkijk geeft in het talent van een saxofonist die te vaak over het hoofd gezien is. De opname ademt de energie van de bruisende jazzscene uit de Blue Note-studio’s van die tijd en wordt door moderne heruitgaven, zoals UHQ-CD, nu recht gedaan. Het album werd een cultklassieker, niet alleen door de kwaliteit van de composities en uitvoeringen, maar ook door de tragiek van Brooks’ leven en loopbaan. Minor Move is een schoolvoorbeeld van hardbop uit de late jaren vijftig, met een frisse, energieke klank en een bezetting die tot de absolute top van het genre behoort. Brooks laat op deze plaat horen dat hij een originele stem heeft binnen het jazzidioom, en het is dankzij heruitgaven als de UHQ-CD dat zijn muziek nog altijd wordt gewaardeerd door nieuwe generaties luisteraars.
Minor Move van Tina Brooks is een markant hardbop-album dat geldt als een verborgen parel binnen het Blue Note-label. Het album werd in 1958 opgenomen maar bLeef jarenlang ongebruikt liggen en verscheen pas veel later als officiële uitgave. Brooks, een getalenteerde maar ondergewaardeerde tenorsaxofonist, nam dit album op als zijn eerste sessie als bandleider. De release was uiteindelijk pas in 1980, een lange periode na de opname, en wordt nu in audiophile kwaliteit aangeboden als UHQ-CD, waarmee de geluidskwaliteit optimaal tot zijn recht komt. Als genre moet Minor Move onvervalste hardbop worden genoemd: energiek, melodieus en diep geworteld in de traditie van de jazz uit de jaren vijftig. Daarbij is het album kenmerkend voor de krachtige ritmische drive en het sterke samenspel van de muzikanten, waaronder topper Lee Morgan op trompet, Sonny Clark op piano, Doug Watkins op contrabas en Art Blakey op drums. Dit vijftal vormt een hechte, inventieve band, waarbij Brooks’ tenorsaxofoon met lyriek en emotie de boventoon voert. Het album telt vijf tracks, elk met een eigen karakter. 'Nutville' opent de plaat met een bluesachtig gevoel en een opvallend, licht swingend ritme. Lee Morgan laat zich hier horen met een expressieve trompetsolo, waarna Brooks met zijn kenmerkende, gespierde saxspel de leiding overneemt. De bas van Doug Watkins en het dynamische drumwerk van Blakey brengen deze compositie extra diepte. 'Minor Move', de titeltrack van het album, is eigenzinnig en kent een Latijnse ondertoon in het samenspel van de blazers, ondersteund door het syncopatische spel van Blakey. Brooks’ solo op deze track valt op door de vloeiendheid en expressiviteit; Morgan heeft een fel en uitgesproken aandeel, terwijl de piano van Sonny Clark elegantie toevoegt aan de levendige ritmiek. Een ander noemenswaardig nummer is 'Everything Happens To Me'. Deze ballad kent een meer ingetogen benadering, waarbij Brooks zijn melodieuze kant toont en de sfeer melancholisch en dromerig wordt. Het trio Clark, Watkins en Blakey creëert hier een subtiele begeleiding die het lyrische karakter van Brooks’ spel versterkt. Minor Move is niet alleen belangrijk vanwege de muziek, maar ook omdat het een inkijk geeft in het talent van een saxofonist die te vaak over het hoofd gezien is. De opname ademt de energie van de bruisende jazzscene uit de Blue Note-studio’s van die tijd en wordt door moderne heruitgaven, zoals UHQ-CD, nu recht gedaan. Het album werd een cultklassieker, niet alleen door de kwaliteit van de composities en uitvoeringen, maar ook door de tragiek van Brooks’ leven en loopbaan. Minor Move is een schoolvoorbeeld van hardbop uit de late jaren vijftig, met een frisse, energieke klank en een bezetting die tot de absolute top van het genre behoort. Brooks laat op deze plaat horen dat hij een originele stem heeft binnen het jazzidioom, en het is dankzij heruitgaven als de UHQ-CD dat zijn muziek nog altijd wordt gewaardeerd door nieuwe generaties luisteraars.
Fnacorigineel album - Verschenen op 16/05/2025 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: