Thad Jones The Magnificent (CD)
Beschrijving
Bol
The Magnificent Thad Jones is een invloedrijk jazzalbum van trompettist en componist Thad Jones, uitgebracht in 1956. Het album is een uitstekend voorbeeld van het hardbop-genre, dat zich halverwege de jaren vijftig ontwikkelde uit de bebop en werd gekenmerkt door soulvolle melodieën, swingende ritmes en complexe harmonieën. Op dit album wordt Jones bijgestaan door een toonaangevende groep muzikanten: Billy Mitchell op tenorsaxofoon, Barry Harris op piano, Percy Heath op contrabas en Max Roach op drums. Het album werd opgenomen in Van Gelder Studio en markeert een hoogtepunt in Jones’ carrière als solist en bandleider, voordat hij later naam zou maken met de Thad Jones/Mel Lewis Orchestra. De opnames zijn uitgebracht door Blue Note Records en blijven tot op de dag van vandaag geroemd vanwege hun spontane samenspel, subtiele arrangementen en inventieve improvisaties. In recente jaren is het album opnieuw uitgegeven in diverse high-end audiokwaliteiten, waaronder UHQ-CD, waarmee de geluidskwaliteit verder is gemaximaliseerd. De openingstrack, April in Paris, is een swingende en iconische interpretatie van het bekende nummer. Jones speelt met virtuositeit en humor, onder andere door het citeren van Pop Goes The Weasel in zijn solo, wat zijn speelse benadering van het jazzidioom laat horen. Billie-Doo, een originele compositie van Jones, valt op door een relaxte sfeer en bluesachtige harmonieën, waarin het samenspel tussen trompet en tenorsaxofoon centraal staat. Ook Thedia, een tweede stuk van Jones zelf, trekt de aandacht met zijn licht swingende karakter en lange, inventieve solo's die het improvisatietalent van Jones onderstrepen. Naast deze hoogtepunten bevat het album ook ballads zoals If Someone Had Told Me, waarin Jones zijn lyrische kwaliteiten als trompettist etaleert door middel van een gevoelige, ingetogen uitvoering. De variatie in tempo en karakter maakt het album als geheel toegankelijk en boeiend, zowel voor liefhebbers van virtuoze jazzsolo’s als voor luisteraars die zoeken naar ingetogen ballads. Volgens critici wordt The Magnificent Thad Jones vaak beschouwd als het beste kleine groepsalbum uit Jones’ oeuvre. Niet alleen de composities, maar ook de interactie tussen de musici en de transparante productie dragen bij aan de uitstraling van het album. De muziek balanceert tussen ontspannen swing en intense improvisatie, waardoor het geheel zowel tijdloos als energiek aanvoelt. Het album weerspiegelt de overgang van traditionele bebop naar hardbop en laat met name zien hoe subtiele vernieuwingen en persoonlijke expressie samengaan in moderne jazz. The Magnificent Thad Jones blijft een essentieel album vanwege zijn muzikale inventiviteit, de grote namen die meespeelden, en de invloedrijke bijdrage aan het jazzgenre. Of je nu luistert naar de UHQ-CD-versie of een klassieke vinylpersing, het album heeft na vele decennia niets aan kracht ingeboet en behoort tot het standaardrepertoire van de hardbop.
The Magnificent Thad Jones is een invloedrijk jazzalbum van trompettist en componist Thad Jones, uitgebracht in 1956. Het album is een uitstekend voorbeeld van het hardbop-genre, dat zich halverwege de jaren vijftig ontwikkelde uit de bebop en werd gekenmerkt door soulvolle melodieën, swingende ritmes en complexe harmonieën. Op dit album wordt Jones bijgestaan door een toonaangevende groep muzikanten: Billy Mitchell op tenorsaxofoon, Barry Harris op piano, Percy Heath op contrabas en Max Roach op drums. Het album werd opgenomen in Van Gelder Studio en markeert een hoogtepunt in Jones’ carrière als solist en bandleider, voordat hij later naam zou maken met de Thad Jones/Mel Lewis Orchestra. De opnames zijn uitgebracht door Blue Note Records en blijven tot op de dag van vandaag geroemd vanwege hun spontane samenspel, subtiele arrangementen en inventieve improvisaties. In recente jaren is het album opnieuw uitgegeven in diverse high-end audiokwaliteiten, waaronder UHQ-CD, waarmee de geluidskwaliteit verder is gemaximaliseerd. De openingstrack, April in Paris, is een swingende en iconische interpretatie van het bekende nummer. Jones speelt met virtuositeit en humor, onder andere door het citeren van Pop Goes The Weasel in zijn solo, wat zijn speelse benadering van het jazzidioom laat horen. Billie-Doo, een originele compositie van Jones, valt op door een relaxte sfeer en bluesachtige harmonieën, waarin het samenspel tussen trompet en tenorsaxofoon centraal staat. Ook Thedia, een tweede stuk van Jones zelf, trekt de aandacht met zijn licht swingende karakter en lange, inventieve solo's die het improvisatietalent van Jones onderstrepen. Naast deze hoogtepunten bevat het album ook ballads zoals If Someone Had Told Me, waarin Jones zijn lyrische kwaliteiten als trompettist etaleert door middel van een gevoelige, ingetogen uitvoering. De variatie in tempo en karakter maakt het album als geheel toegankelijk en boeiend, zowel voor liefhebbers van virtuoze jazzsolo’s als voor luisteraars die zoeken naar ingetogen ballads. Volgens critici wordt The Magnificent Thad Jones vaak beschouwd als het beste kleine groepsalbum uit Jones’ oeuvre. Niet alleen de composities, maar ook de interactie tussen de musici en de transparante productie dragen bij aan de uitstraling van het album. De muziek balanceert tussen ontspannen swing en intense improvisatie, waardoor het geheel zowel tijdloos als energiek aanvoelt. Het album weerspiegelt de overgang van traditionele bebop naar hardbop en laat met name zien hoe subtiele vernieuwingen en persoonlijke expressie samengaan in moderne jazz. The Magnificent Thad Jones blijft een essentieel album vanwege zijn muzikale inventiviteit, de grote namen die meespeelden, en de invloedrijke bijdrage aan het jazzgenre. Of je nu luistert naar de UHQ-CD-versie of een klassieke vinylpersing, het album heeft na vele decennia niets aan kracht ingeboet en behoort tot het standaardrepertoire van de hardbop.
Fnacorigineel album - Verschenen op 16/05/2025 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: