Symphonieorchester Des Bayerischen Rundfunks, Mariss Jansons Strauss: Also Sprach Zarathustra Burleske (CD)

Bol Partner

Een van de populairste symfonische gedichten van Richard Strauss - eigenlijk een van de beroemdste toongedichten ooit - is zijn 'Aldus sprak Zarathustra' op. 30, uit 1896. Het kenmerkende thema, gevolgd door paukenslagen en krachtige, golvende akkoorden in de koperblazers, was al bekend lang voordat het werd gebruikt voor een filmmuziek (Stanley Kubrick's '2001: A Space Odyssey'). Vijftig jaar geleden overschreed dit werk ver de grenzen van de klassieke muziek - en is nu voor iedereen bekend. De omslachtige titel, samen met het feit dat de compositie het gelijknamige poëtische en filosofische werk van Friedrich Nietzsche behandelt, kan aanvankelijk zelfs een belemmering zijn geweest voor de overweldigende populariteit. Nietzsche zelf merkte passend op: 'Tot welk genre behoort deze 'Zarathustra', vraag ik me af? Ik ben eerder geneigd te denken dat het 'symfonieën' zijn.' Strauss' 'Burleske' voor piano en orkest klinkt heel anders. Het werd een decennium eerder gecomponeerd in 1885/86, toen de 21-jarige componist net was begonnen aan zijn eerste baan als kapelmeester van het hoforkest van Meiningen en als assistent van Hans von Bülow. Oorspronkelijk werd het werk 'Scherzo' genoemd (Strauss noemde het ook een 'pianoconcert' in een brief aan zijn moeder) en opgedragen aan Strauss' mentor, Bülow. Het werd voor het eerst uitgevoerd in Eisenach in 1890 door de pianosolist Eugen d'Albert. De thema's zijn vrolijk en 'burlesk', en het solo-instrument en het orkest spelen samen in de beste zin van het woord. De muziek toont ons Strauss in een vroege fase - hij had zijn compositietechniek nog niet gekoppeld aan die van Liszt en Wagner. In het jaar dat het werk in première ging, noemde Strauss zelf de 'Burleske' een werk dat 'hij ver achter zich had gelaten'. Gedurende vele jaren werd het werk slechts zelden uitgevoerd, maar de laatste twee decennia won het weer aan populariteit, niet in de laatste plaats dankzij Glenn Gould

Fnac

verzamelalbum - Verschenen op 14/02/2020