Swiss Piano Trio Complete Works For Vol.4 (CD)

de vierde aflevering van de opname van de complete pianoTrio's door het Zwitsers Pianotrio bevat twee belangrijke werken, niet geteld onder zijn zeven genummerde trio's, waarvan de vioolpartijen ook door de klarinet kunnen worden gespeeld. De finale van het "Gassenhauer" Trio, dat in 1797 werd gecomponeerd, is gebaseerd op een populaire Singspiel-melodie van de componist Josef Weigl, waarvan de vrolijke naïveteit heel goed past bij het karakter van de (Bes)klarinet; de afmetingen en de ambitieuze omvang van het werk maken het echter tot een echt "klassiek" pianotrio. Soms aangeduid als het "achtste" trio, is het Pianotrio in Es groot, Op. 38 voor viool of klarinet, cello, en piano, dat Beethoven in 1807 publiceerde onder de titel "Groot Trio," een bewerking van het Septet, Op. 20 geschreven in 1799-1800. Beethoven presenteerde het Septet in april 1800, samen met de Eerste Symfonie, aan een Academie in Wenen, waar het met enthousiasme werd ontvangen. Beethoven loste op briljante wijze het probleem op om het stuk voor pianotrio te noteren met behoud van het klankkarakter, zonder het principe van "obligato begeleiding" op te offeren, de onafhankelijkheid van elke stem ongeacht haar functie. Ten slotte dateert het Trio-deel in Es-major uit de jonge jaren van de componist; hij schreef het stuk in 1790 voor de leden van de zogenaamde Zehrgarten-club, voordat hij later, in 1792, naar Wenen vertrok.