Sophie Dervaux Impressions (Bassoon With Piano) (CD)

Bol

Het debuutalbum van Sophie Dervaux op Berlin Classics staat in het teken van de Franse traditie. Samen met haar Franse collega, pianist Sélim Mazari, presenteert de fagottiste op dit conceptalbum Impressions werken van componisten uit verschillende tijdperken, waaronder Debussy, Saint-Saëns, Ravel, Fauré en Koechlin. De fagot staat - ongebruikelijk - als solist op het podium en vervult zo het doel dat de fagottist van het Wiener Phil voor ogen had: de unieke zangklank van het instrument laten horen en daarbij de wereld van de fagot verrijken. 'Veel mensen zien de fagot als een amusant instrument. Maar het kan meer zijn dan alleen de vrolijke clown. Ik wilde laten zien dat het prachtig kan klinken en ook prachtig kan zingen.' Het lijdt geen twijfel dat Dervaux op Impressions haar gelijk heeft bewezen. Haar repertoire brengt bekende en zelden gehoorde stukken samen, en voert haar publiek bij momenten mee naar een droomwereld. Onder die stukken zijn Debussy's Clair de Lune en Beau Soir, die het tonale kompas van de fagot illustreren. Sophie Dervaux brengt ook de Sonate voor fagot en piano in G major, op. 168, geschreven door Camille Saint-Saëns, op zijn oude dag. Grote frasen en lijnen vloeien uit Dervaux' instrument in Après un rêve van Fauré, en een stuk dat zij zelf arrangeerde, Pièce en forme d'habanera van Ravel, brengt de bijna menselijke stem van het instrument naar voren. Deze impressionisten worden vergezeld door de theoreticus en componist Charles Koechlin met zijn Sonate, op.71. Nog een stap verder gaan Reynaldo Hahn's A Cloris en Roger Boutry's Interferénces, die de kloof tussen oud en nieuw overbruggen en jazz invloeden introduceren. Met haar nieuwe album Impressions wil Sophie Dervaux haar publiek tonen wat er zo bijzonder is aan de fagot: zijn klank, maar ook zijn virtuositeit. 'Dit instrument betekent heel veel voor me', zegt ze. 'Het is mijn stem. Als ik muziek maak, kan ik ermee communiceren. Ik ben geen mooie zangeres, maar met mijn instrument kan ik dat wel zijn. Zingen is echt het woord ervoor: dat is wat ik probeer te doen met mijn spel.' Haar instrument meer bekendheid geven - zowel als solo-instrument als in ensemble - is een project dat de fagottiste na aan het hart ligt. Sophie Dervaux herontdekt graag oud repertoire en schrijft arrangementen, maar ze engageert zich ook om met levende componisten te werken. Dit is haar klaroenstoot: 'Ik denk dat het heel belangrijk is om stukken in opdracht te schrijven. Ik heb al heel wat freaky werk gehad. De tijd zal leren hoeveel daarvan overleeft. Het belangrijkste is gewoon te blijven schrijven voor de fagot.'

Fnac

verzamelalbum - Verschenen op 12/05/2021 - bij Berlin