Serge Gainsbourg L'Étonnant (LP)
Beschrijving
Bol Partner
L’Étonnant is het derde studioalbum van Serge Gainsbourg, uitgebracht als LP in het begin van de jaren zestig. Het album behoort tot de klassieke Franse chanson, maar springt vooral in het oog door zijn unieke mix van jazz, pop en soms zelfs speelse elementen uit andere genres. Gainsbourg wordt op deze plaat begeleid door het orkest van Alain Goraguer, wat zorgt voor een rijke, sfeervolle en soms ondeugende muzikale omlijsting. Het album wordt algemeen beschouwd als een sleutelmoment in Serge Gainsbourgs carrière, waarin hij zich definitief profileert als een eigenzinnige en poëtische tekstschrijver. L’Étonnant heeft een uitgesproken literair karakter; Gainsbourg haalt inspiratie bij dichters en gebruikt een delicate, soms ironische toon. De openingstrack 'La Chanson de Prévert' is inmiddels uitgegroeid tot een van zijn bekendste nummers, waarin hij met veel gevoel teruggrijpt naar de poëzie van Jacques Prévert. Andere opmerkelijke nummers op het album zijn 'Les Amours perdues', waarin melancholie en verlangen centraal staan, en 'Le Rock de Nerval', waarin Gainsbourg duidelijk zijn liefde voor literatuur en taal laat doorklinken door een ode te brengen aan de dichter Gérard de Nerval. Door de originele arrangementen en het samenspel met het orkest ontstaat een verrassend en tijdloos geluid, dat zowel eigentijds als onmiskenbaar Frans klinkt. Qua sfeer varieert het album van dromerig en melancholisch tot geestig en lichtvoetig. Dankzij deze veelzijdigheid werd L’Étonnant door critici geprezen als een van de meest geslaagde voorbeelden van de Franse pop en chanson van deze periode. De plaat vormt bovendien een belangrijke schakel richting Gainsbourgs latere, meer experimentele werk. L’Étonnant laat Serge Gainsbourg zien als een artiest die traditie en vernieuwing op een unieke manier weet te combineren en zo een geheel eigen plaats inneemt binnen de Franse muziekgeschiedenis.
L’Étonnant is het derde studioalbum van Serge Gainsbourg, uitgebracht als LP in het begin van de jaren zestig. Het album behoort tot de klassieke Franse chanson, maar springt vooral in het oog door zijn unieke mix van jazz, pop en soms zelfs speelse elementen uit andere genres. Gainsbourg wordt op deze plaat begeleid door het orkest van Alain Goraguer, wat zorgt voor een rijke, sfeervolle en soms ondeugende muzikale omlijsting. Het album wordt algemeen beschouwd als een sleutelmoment in Serge Gainsbourgs carrière, waarin hij zich definitief profileert als een eigenzinnige en poëtische tekstschrijver. L’Étonnant heeft een uitgesproken literair karakter; Gainsbourg haalt inspiratie bij dichters en gebruikt een delicate, soms ironische toon. De openingstrack 'La Chanson de Prévert' is inmiddels uitgegroeid tot een van zijn bekendste nummers, waarin hij met veel gevoel teruggrijpt naar de poëzie van Jacques Prévert. Andere opmerkelijke nummers op het album zijn 'Les Amours perdues', waarin melancholie en verlangen centraal staan, en 'Le Rock de Nerval', waarin Gainsbourg duidelijk zijn liefde voor literatuur en taal laat doorklinken door een ode te brengen aan de dichter Gérard de Nerval. Door de originele arrangementen en het samenspel met het orkest ontstaat een verrassend en tijdloos geluid, dat zowel eigentijds als onmiskenbaar Frans klinkt. Qua sfeer varieert het album van dromerig en melancholisch tot geestig en lichtvoetig. Dankzij deze veelzijdigheid werd L’Étonnant door critici geprezen als een van de meest geslaagde voorbeelden van de Franse pop en chanson van deze periode. De plaat vormt bovendien een belangrijke schakel richting Gainsbourgs latere, meer experimentele werk. L’Étonnant laat Serge Gainsbourg zien als een artiest die traditie en vernieuwing op een unieke manier weet te combineren en zo een geheel eigen plaats inneemt binnen de Franse muziekgeschiedenis.
Fnacorigineel album - Verschenen op 17/01/2025 - bij Import
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: