Rory Gallagher Against The Grain
Beschrijving
Bol Partner
Against The Grain is een studioalbum van Rory Gallagher, uitgebracht in 1975 en geremastered in 2012. Het album markeert een belangrijk moment in Gallagher's carrière; het is het vijfde studioalbum en het zevende in zijn volledige discografie. Gallagher neemt hier verder afstand van de trends in de muziekwereld van die tijd; hij blijft trouw aan zijn eigen visie, wat ook doorklinkt in de albumtitel en de hoes, die de houtnerf van zijn beroemde, versleten Fender Stratocaster toont. De naam verwijst nadrukkelijk naar Gallagher's eigenzinnige houding: hij kiest ervoor te blijven werken vanuit zijn passie voor traditionele blues en folk, en laat populaire muziekstromingen bewust links liggen. Het genre van Against The Grain ligt stevig verankerd in de bluesrock, met duidelijke invloeden van folk en rhythm & blues. Gallagher was bekend om zijn energieke en authentieke benadering van deze stijlen, waarbij zijn gitaarspel en rauwe stem de boventoon voeren. Op dit album wisselt Gallagher eigen composities af met zorgvuldig gekozen covers, waarbij hij de muziek benadert met respect, kennis en gevoel voor traditie. Een van de opvallende tracks op het album is 'Let Me In', een typische Gallagher-compositie die zijn kracht en dynamiek als gitarist en zanger perfect samenvat. Daarnaast bevat het album het nummer 'Ain’t Too Good', waarin Gallagher’s vermogen tot het creëren van meeslepende blues duidelijk naar voren komt. Een derde track, 'Souped-Up Ford', laat horen hoe Gallagher de muzikale tradities van Amerikaans bluesrock in een eigen, frisse stijl weet te gieten. Deze tracks laten het brede spectrum aan schrijverschap en uitvoeringskracht van Gallagher horen, variërend van subtiele, emotionele stukken tot opzwepende, energieke rocknummers. Against The Grain werd opgenomen in Wessex Studios in Londen en door Gallagher zelf geproduceerd. Het album werd enthousiast ontvangen door critici; men prees Gallagher’s vasthoudendheid aan authenticiteit, zijn speelse gitaarwerk en de natuurlijke feel van het album. De oorspronkelijke LP werd in 2012 opnieuw uitgebracht als geremasterde versie, waarmee de rauwe energie en het vakmanschap van Gallagher opnieuw tot leven kwamen voor een nieuwe generatie luisteraars. Samenvattend is Against The Grain een album waarin Rory Gallagher zijn reputatie als compromisloze en gepassioneerde bluesrockmuzikant verder bevestigt. Met een mix van eigen werk en klassiekers uit het blues- en R&B-repertoire, en met een kenmerkende, ongepolijste sound, is het album een tijdloos document van een muzikant die zijn eigen pad kiest, dwars tegen de stroming in.
Against The Grain is een studioalbum van Rory Gallagher, uitgebracht in 1975 en geremastered in 2012. Het album markeert een belangrijk moment in Gallagher's carrière; het is het vijfde studioalbum en het zevende in zijn volledige discografie. Gallagher neemt hier verder afstand van de trends in de muziekwereld van die tijd; hij blijft trouw aan zijn eigen visie, wat ook doorklinkt in de albumtitel en de hoes, die de houtnerf van zijn beroemde, versleten Fender Stratocaster toont. De naam verwijst nadrukkelijk naar Gallagher's eigenzinnige houding: hij kiest ervoor te blijven werken vanuit zijn passie voor traditionele blues en folk, en laat populaire muziekstromingen bewust links liggen. Het genre van Against The Grain ligt stevig verankerd in de bluesrock, met duidelijke invloeden van folk en rhythm & blues. Gallagher was bekend om zijn energieke en authentieke benadering van deze stijlen, waarbij zijn gitaarspel en rauwe stem de boventoon voeren. Op dit album wisselt Gallagher eigen composities af met zorgvuldig gekozen covers, waarbij hij de muziek benadert met respect, kennis en gevoel voor traditie. Een van de opvallende tracks op het album is 'Let Me In', een typische Gallagher-compositie die zijn kracht en dynamiek als gitarist en zanger perfect samenvat. Daarnaast bevat het album het nummer 'Ain’t Too Good', waarin Gallagher’s vermogen tot het creëren van meeslepende blues duidelijk naar voren komt. Een derde track, 'Souped-Up Ford', laat horen hoe Gallagher de muzikale tradities van Amerikaans bluesrock in een eigen, frisse stijl weet te gieten. Deze tracks laten het brede spectrum aan schrijverschap en uitvoeringskracht van Gallagher horen, variërend van subtiele, emotionele stukken tot opzwepende, energieke rocknummers. Against The Grain werd opgenomen in Wessex Studios in Londen en door Gallagher zelf geproduceerd. Het album werd enthousiast ontvangen door critici; men prees Gallagher’s vasthoudendheid aan authenticiteit, zijn speelse gitaarwerk en de natuurlijke feel van het album. De oorspronkelijke LP werd in 2012 opnieuw uitgebracht als geremasterde versie, waarmee de rauwe energie en het vakmanschap van Gallagher opnieuw tot leven kwamen voor een nieuwe generatie luisteraars. Samenvattend is Against The Grain een album waarin Rory Gallagher zijn reputatie als compromisloze en gepassioneerde bluesrockmuzikant verder bevestigt. Met een mix van eigen werk en klassiekers uit het blues- en R&B-repertoire, en met een kenmerkende, ongepolijste sound, is het album een tijdloos document van een muzikant die zijn eigen pad kiest, dwars tegen de stroming in.
Fnacorigineel album - Verschenen op 16/03/2018 - bij Mercury
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: