Quincy Jones Body Heat (SHM CD)
Beschrijving
Bol Partner
Body Heat van Quincy Jones is een album dat de overgang markeert van Jones’ intieme jazz naar een breed toegankelijk en sensueel soulgeluid, uitgebracht in 1974 en inmiddels ook beschikbaar als SHM-CD-editie. Het album geldt als een mijlpaal binnen de soul en R&B, waarbij Jones zijn kenmerkende jazzinvloeden versmelt met warme funk, pop en de typische, filmische orkestratie waar hij beroemd om werd. Body Heat wordt vaak genoemd als het werk waarmee Jones een nieuwe richting insloeg: een sophisticated, groove-georiënteerde benadering die de sound en emotionaliteit van het latere soul- en R&B-genre voor een groot deel heeft vormgegeven. Het genre van Body Heat is te definiëren als een rijke mix van soul, R&B en jazz, aangevuld met funky baslijnen en een zwoel, melodisch geluid. Daarnaast zijn er elementen van zogenaamde 'Quiet Storm' en 'Smooth Soul' waar te nemen, subgenres die medio jaren zeventig in opkomst waren en gekenmerkt worden door een warme, sensuele sfeer en een gladde productie. Jones laat op dit album niet alleen zijn capaciteiten als componist, arrangeur en producer horen, maar treedt ook op als trompettist en vocalist. Ondersteund door een indrukwekkende lijst sessiemuzikanten, waaronder Chuck Rainey en Bernard ‘Pretty’ Purdie op bas en drums, wordt het album gekenmerkt door een verfijnde, collectieve muzikale kwaliteit. Het album opent met de titeltrack 'Body Heat'. Dit nummer is direct een zwoele binnenkomer, waarin sensualiteit en verlangen centraal staan. De thematiek van intimiteit wordt muzikaal vertaald door warme blazers, een hypnotiserende beat en een melodielijn die blijft hangen. Een ander opvallend nummer is 'Soul Saga (Song Of The Buffalo Soldier)', waarin Jones niet alleen muzikaal, maar ook historisch en emotioneel de diepte in gaat. De track eert de buffalo soldiers—Afrikaanse Amerikaanse regimentsleden uit het Amerikaanse leger eind negentiende eeuw—en combineert krachtige muzikale motieven met een hommage aan vergeten geschiedenis en heroïek. Een van de meest geliefde tracks is 'If I Ever Lose This Heaven', geschreven door Leon Ware en Pam Sawyer. Dit nummer wordt gekenmerkt door soulvolle vocalen (waaronder Minnie Riperton en Leon Ware zelf) en een warme, melancholieke sfeer die het verlangen en gemis voelbaar maakt. Het is deze track die vaak wordt aangeduid als een van de hoogtepunten van het album en als een voorbeeld van Jones’ vermogen om artiesten samen te brengen en persoonlijke emotie naadloos te combineren met massale aantrekkingskracht. De impact van Body Heat is duurzaam gebleken. Jones brak met tradities en bracht uiteenlopende muzikale werelden samen, wat niet alleen tot commercieel succes leidde, maar ook de deur opende voor toekomstige soul- en popproducties waar sophisticated grooves en filmische arrangementen centraal stonden. In de SHM-CD-versie komt de rijkdom van het oorspronkelijke productie- en arrangementwerk nog beter tot zijn recht: warme baslijnen, transparante blazers en subtiele toetsenpartijen zijn voller en genuanceerder te horen. Body Heat is dus niet alleen een album binnen het ouevre van Quincy Jones, maar een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van soul en R&B. Het album belichaamt de transitie van klassieke jazz naar moderne, stromende soul en blijft tot de dag van vandaag een inspiratiebron voor artiesten die zoeken naar een balans tussen muzikaliteit en emotie.
Body Heat van Quincy Jones is een album dat de overgang markeert van Jones’ intieme jazz naar een breed toegankelijk en sensueel soulgeluid, uitgebracht in 1974 en inmiddels ook beschikbaar als SHM-CD-editie. Het album geldt als een mijlpaal binnen de soul en R&B, waarbij Jones zijn kenmerkende jazzinvloeden versmelt met warme funk, pop en de typische, filmische orkestratie waar hij beroemd om werd. Body Heat wordt vaak genoemd als het werk waarmee Jones een nieuwe richting insloeg: een sophisticated, groove-georiënteerde benadering die de sound en emotionaliteit van het latere soul- en R&B-genre voor een groot deel heeft vormgegeven. Het genre van Body Heat is te definiëren als een rijke mix van soul, R&B en jazz, aangevuld met funky baslijnen en een zwoel, melodisch geluid. Daarnaast zijn er elementen van zogenaamde 'Quiet Storm' en 'Smooth Soul' waar te nemen, subgenres die medio jaren zeventig in opkomst waren en gekenmerkt worden door een warme, sensuele sfeer en een gladde productie. Jones laat op dit album niet alleen zijn capaciteiten als componist, arrangeur en producer horen, maar treedt ook op als trompettist en vocalist. Ondersteund door een indrukwekkende lijst sessiemuzikanten, waaronder Chuck Rainey en Bernard ‘Pretty’ Purdie op bas en drums, wordt het album gekenmerkt door een verfijnde, collectieve muzikale kwaliteit. Het album opent met de titeltrack 'Body Heat'. Dit nummer is direct een zwoele binnenkomer, waarin sensualiteit en verlangen centraal staan. De thematiek van intimiteit wordt muzikaal vertaald door warme blazers, een hypnotiserende beat en een melodielijn die blijft hangen. Een ander opvallend nummer is 'Soul Saga (Song Of The Buffalo Soldier)', waarin Jones niet alleen muzikaal, maar ook historisch en emotioneel de diepte in gaat. De track eert de buffalo soldiers—Afrikaanse Amerikaanse regimentsleden uit het Amerikaanse leger eind negentiende eeuw—en combineert krachtige muzikale motieven met een hommage aan vergeten geschiedenis en heroïek. Een van de meest geliefde tracks is 'If I Ever Lose This Heaven', geschreven door Leon Ware en Pam Sawyer. Dit nummer wordt gekenmerkt door soulvolle vocalen (waaronder Minnie Riperton en Leon Ware zelf) en een warme, melancholieke sfeer die het verlangen en gemis voelbaar maakt. Het is deze track die vaak wordt aangeduid als een van de hoogtepunten van het album en als een voorbeeld van Jones’ vermogen om artiesten samen te brengen en persoonlijke emotie naadloos te combineren met massale aantrekkingskracht. De impact van Body Heat is duurzaam gebleken. Jones brak met tradities en bracht uiteenlopende muzikale werelden samen, wat niet alleen tot commercieel succes leidde, maar ook de deur opende voor toekomstige soul- en popproducties waar sophisticated grooves en filmische arrangementen centraal stonden. In de SHM-CD-versie komt de rijkdom van het oorspronkelijke productie- en arrangementwerk nog beter tot zijn recht: warme baslijnen, transparante blazers en subtiele toetsenpartijen zijn voller en genuanceerder te horen. Body Heat is dus niet alleen een album binnen het ouevre van Quincy Jones, maar een belangrijk hoofdstuk in de geschiedenis van soul en R&B. Het album belichaamt de transitie van klassieke jazz naar moderne, stromende soul en blijft tot de dag van vandaag een inspiratiebron voor artiesten die zoeken naar een balans tussen muzikaliteit en emotie.
Fnacorigineel album - Verschenen op 21/03/2025 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: