Pianoduo: Takahashi & Lehmann Transcriptions And Beyond (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Het Pianoduo Takahashi|Lehmann slaagt er opnieuw in gepassioneerde expressiviteit, intellectuele programmaopvatting en virtuoze pianotechniek te combineren. In de werken die in deze tweede bundel worden gepresenteerd, vervagen de grenzen tussen origineel en arrangement: kunst prevaleert boven genregrenzen. In de spanning tussen trouw aan het origineel en interesse in arrangementen nemen Norie Takahashi en Björn Lehmann hun eigen positie in. De pianisten voeren originele werken uit of bewerkingen die door de componisten zelf zijn gemaakt of gesanctioneerd. Igor Stravinsky bewerkte de partituur van zijn Le Sacre du Printemps voor pianoduet, zodat het tijdens repetities gespeeld kon worden - zo ontstond een werk met een heel eigen klankkarakter. Zijn Concerto voor twee piano's daarentegen is een originele compositie, die echter verwijst naar een lange geschiedenis van bewerkingen waarbij werken voor solo-instrumenten en orkest werden aangepast voor klavierinstrumenten. Conlon Nancarrow werd beroemd met zijn werken voor bespelerpiano's. Zijn Sonatina, in de hier gepresenteerde versie, is een herbewerking: oorspronkelijk ontworpen voor piano (twee handen), bewerkte de componist - ontevreden over het uitvoeringsresultaat - het voor speelpiano. Yvar Mikashoff bewerkte deze versie voor piano duet - met briljante resultaten en tot groot genoegen van de oorspronkelijke componist. Arnulf Herrmann zet in zijn Hausmusik de verhouding tussen origineel en bewerking op zijn kop. De kleurrijke en ritmisch levendige cyclus opent met een bewerking van een ensemblestuk, en sluit af met een compositie die hij later tot een ensemblestuk bewerkte. Het PianoDuo Takahashi|Lehmann werd in 2009 in Berlijn opgericht. De musici treden op in vele Europese landen, maar ook in Korea en Japan. Norie Takahashi werd bekend door het winnen van prijzen op talrijke concoursen, waaronder de International Beethoven Competitions in Bonn en Wenen, de Schubert Competition in Graz, de Leeds International Piano Competition en de Koningin Elizabeth Competition in Brussel. Na het behalen van haar muziekdiploma in Tokio, zette zij haar studie voort bij Klaus Hellwig aan de Universität der Künste Berlin. Ze kreeg ook artistieke inspiratie van vooraanstaande musici als Bruno Leonardo Gelber, Robert Levin, Ferenc Rados, Pascal Devoyon en Dietrich Fischer-Dieskau. Norie Takahashi treedt op als soliste en kamermusicus in vele Europese landen en in Azië. Björn Lehmann studeerde in Hamburg, Lausanne en aan de Universität der Künste Berlin bij Klaus Hellwig. Hij ontving ook belangrijke artistieke inspiratie van Ferenc Rados, Leonard Hokanson, Robert Levin, Zoltan Kocsis, leden van het Amadeus Kwartet, Hartmut Höll en Irwin Gage. In 2011 werd Björn Lehmann benoemd tot professor aan de Universität der Künste Berlin. Hij geeft regelmatig masterclasses en treedt op als solist en kamermusicus in Europa, Latijns-Amerika en Azië.
Het Pianoduo Takahashi|Lehmann slaagt er opnieuw in gepassioneerde expressiviteit, intellectuele programmaopvatting en virtuoze pianotechniek te combineren. In de werken die in deze tweede bundel worden gepresenteerd, vervagen de grenzen tussen origineel en arrangement: kunst prevaleert boven genregrenzen. In de spanning tussen trouw aan het origineel en interesse in arrangementen nemen Norie Takahashi en Björn Lehmann hun eigen positie in. De pianisten voeren originele werken uit of bewerkingen die door de componisten zelf zijn gemaakt of gesanctioneerd. Igor Stravinsky bewerkte de partituur van zijn Le Sacre du Printemps voor pianoduet, zodat het tijdens repetities gespeeld kon worden - zo ontstond een werk met een heel eigen klankkarakter. Zijn Concerto voor twee piano's daarentegen is een originele compositie, die echter verwijst naar een lange geschiedenis van bewerkingen waarbij werken voor solo-instrumenten en orkest werden aangepast voor klavierinstrumenten. Conlon Nancarrow werd beroemd met zijn werken voor bespelerpiano's. Zijn Sonatina, in de hier gepresenteerde versie, is een herbewerking: oorspronkelijk ontworpen voor piano (twee handen), bewerkte de componist - ontevreden over het uitvoeringsresultaat - het voor speelpiano. Yvar Mikashoff bewerkte deze versie voor piano duet - met briljante resultaten en tot groot genoegen van de oorspronkelijke componist. Arnulf Herrmann zet in zijn Hausmusik de verhouding tussen origineel en bewerking op zijn kop. De kleurrijke en ritmisch levendige cyclus opent met een bewerking van een ensemblestuk, en sluit af met een compositie die hij later tot een ensemblestuk bewerkte. Het PianoDuo Takahashi|Lehmann werd in 2009 in Berlijn opgericht. De musici treden op in vele Europese landen, maar ook in Korea en Japan. Norie Takahashi werd bekend door het winnen van prijzen op talrijke concoursen, waaronder de International Beethoven Competitions in Bonn en Wenen, de Schubert Competition in Graz, de Leeds International Piano Competition en de Koningin Elizabeth Competition in Brussel. Na het behalen van haar muziekdiploma in Tokio, zette zij haar studie voort bij Klaus Hellwig aan de Universität der Künste Berlin. Ze kreeg ook artistieke inspiratie van vooraanstaande musici als Bruno Leonardo Gelber, Robert Levin, Ferenc Rados, Pascal Devoyon en Dietrich Fischer-Dieskau. Norie Takahashi treedt op als soliste en kamermusicus in vele Europese landen en in Azië. Björn Lehmann studeerde in Hamburg, Lausanne en aan de Universität der Künste Berlin bij Klaus Hellwig. Hij ontving ook belangrijke artistieke inspiratie van Ferenc Rados, Leonard Hokanson, Robert Levin, Zoltan Kocsis, leden van het Amadeus Kwartet, Hartmut Höll en Irwin Gage. In 2011 werd Björn Lehmann benoemd tot professor aan de Universität der Künste Berlin. Hij geeft regelmatig masterclasses en treedt op als solist en kamermusicus in Europa, Latijns-Amerika en Azië.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: