Pandolfi Mealli: Violin Sonatas Op. 3 & 4
Beschrijving
Bol Partner
“Ik heb altijd van deze muziek gehouden, het is eenvoudig maar zeer expressief en vocaal, bijna zonder enige virtuoze effecten maar origineel en nooit voorspelbaar; ...vooral hou ik van de delen die zijn geschreven als liederen met coupletten en een refrein.” - Eva SaladinIn september 2022 nam violiste Eva Saladin haar tweede soloalbum op, de complete vioolsonates op.3 en op.4 (Innsbruck 1660) van D. Giovanni Antonio Pandolfi Mealli (1624-ca.1687). Hoewel zijn muziek al geruime tijd deel uitmaakt van het standaard barok repertoire, weten we heel weinig over het leven of de persoonlijke omstandigheden van deze componist. Deze twaalf stukken waren behoorlijk populair onder violisten en werden ook uitgevoerd op blokfluit of cornetto (zink), maar tot nu toe bestaan er slechts twee opnames van deze complete sonates (door Andrew Manze en Gunnar Letzbor).Veel van de vioolsonates zijn gebaseerd op een ostinato met variaties. Het ostinato, een repetitief basmotief waarover melodische lijnen werden geïmproviseerd, werd in de 17e eeuw een steeds belangrijker compositorisch element en ontwikkelde zich tot één van de meest karakteristieke kenmerken van de Oostenrijkse instrumentale muziek. Pandolfi Mealli gebruikte ook veel bestaande ostinato-lijnen. De sonates hebben allemaal een heel eigen karakter ondanks hun zeer vergelijkbare openingsmaten en elk met een titel die verwijst naar een persoon, meestal naar één van Mealli's collega's uit de Innsbrucker Hofkapelle. Het is moeilijk te bepalen welke continuo instrumentatie voor dit repertoire zou zijn gebruikt. De keuze van Eva Saladin voor de kleurrijke combinatie van harp, orgel en cello, is deels gebaseerd op hedendaagse bronnen maar ook op haar eigen nieuwsgierigheid naar de klankmogelijkheden van deze samenstelling. Voor dit album werkte zij samen met Johannes Keller (orgel en klavecimbel), Vera Schnider (harp) en Johanthan Pešek (cello).De uiteindelijke keuze voor de instrumentatie van elke sonate was zowel persoonlijk als intuïtief. Aan de ene kant kan een werk inspireren tot het gebruik van een bepaald continuo-instrument, aan de andere kant beïnvloedt dit instrument weer het karakter van de sonate, en zelfs hoe de vioolpartij gespeeld wordt.De Nederlandse violiste Eva Saladin is een eigenzinnige en vernieuwende stem in het oude muziek speelveld. Zij is concertmeester bij Gli Angeli Genève, La Cetra, Ensemble Odyss
“Ik heb altijd van deze muziek gehouden, het is eenvoudig maar zeer expressief en vocaal, bijna zonder enige virtuoze effecten maar origineel en nooit voorspelbaar; ...vooral hou ik van de delen die zijn geschreven als liederen met coupletten en een refrein.” - Eva SaladinIn september 2022 nam violiste Eva Saladin haar tweede soloalbum op, de complete vioolsonates op.3 en op.4 (Innsbruck 1660) van D. Giovanni Antonio Pandolfi Mealli (1624-ca.1687). Hoewel zijn muziek al geruime tijd deel uitmaakt van het standaard barok repertoire, weten we heel weinig over het leven of de persoonlijke omstandigheden van deze componist. Deze twaalf stukken waren behoorlijk populair onder violisten en werden ook uitgevoerd op blokfluit of cornetto (zink), maar tot nu toe bestaan er slechts twee opnames van deze complete sonates (door Andrew Manze en Gunnar Letzbor).Veel van de vioolsonates zijn gebaseerd op een ostinato met variaties. Het ostinato, een repetitief basmotief waarover melodische lijnen werden geïmproviseerd, werd in de 17e eeuw een steeds belangrijker compositorisch element en ontwikkelde zich tot één van de meest karakteristieke kenmerken van de Oostenrijkse instrumentale muziek. Pandolfi Mealli gebruikte ook veel bestaande ostinato-lijnen. De sonates hebben allemaal een heel eigen karakter ondanks hun zeer vergelijkbare openingsmaten en elk met een titel die verwijst naar een persoon, meestal naar één van Mealli's collega's uit de Innsbrucker Hofkapelle. Het is moeilijk te bepalen welke continuo instrumentatie voor dit repertoire zou zijn gebruikt. De keuze van Eva Saladin voor de kleurrijke combinatie van harp, orgel en cello, is deels gebaseerd op hedendaagse bronnen maar ook op haar eigen nieuwsgierigheid naar de klankmogelijkheden van deze samenstelling. Voor dit album werkte zij samen met Johannes Keller (orgel en klavecimbel), Vera Schnider (harp) en Johanthan Pešek (cello).De uiteindelijke keuze voor de instrumentatie van elke sonate was zowel persoonlijk als intuïtief. Aan de ene kant kan een werk inspireren tot het gebruik van een bepaald continuo-instrument, aan de andere kant beïnvloedt dit instrument weer het karakter van de sonate, en zelfs hoe de vioolpartij gespeeld wordt.De Nederlandse violiste Eva Saladin is een eigenzinnige en vernieuwende stem in het oude muziek speelveld. Zij is concertmeester bij Gli Angeli Genève, La Cetra, Ensemble Odyss
FnacAlbum - Verschenen op 05/05/2023 - bij Challenge Records
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: