Oxford Camerata & Jeremy Summerly Lobo/Victoria: Masses (CD)

In 1575 werd Tomas Luis de Victoria tot priester gewijd door het laatste levende lid van de Engelse kerkelijke hiërarchie van voor de Reformatie - een zekere bisschop Thomas Goldwell. Terugkijkend levert dit een merkwaardig beeld op: de ontmoeting van vertegenwoordigers van twee zeer verschillende manieren van katholicisme, misschien slechts een generatie van elkaar verwijderd in leeftijd, maar een revolutie verschillend in stijl. Want Victoria was geboren in de post-Tridentijnse wereld en zijn missen en motetten zouden in de Spaanse overheersing dezelfde rol spelen als die van zijn mentor Palestrina in Rome - 'een consistent en krachtig corpus van nieuwe muziek voor de contrareformatorische kerk. Veel ervan werd bijvoorbeeld uitgevoerd en bewonderd in de dappere nieuwe koloniën van Zuid-Amerika. Victoria was nooit ver van de macht in Spanje. Hij keerde terug van zijn twintigjarig verblijf in Italië om schijnbaar het rustige leven van een priester te leiden, maar zijn lonende en invloedrijke positie als maestro van het koor in het Madrileense klooster waar de dochter van Karel V, Maria, haar oude dag doorbracht, was verre van een pensioen. Met een overvloed aan middelen tot zijn beschikking is het geen wonder dat zoveel van zijn geschriften gekenmerkt worden door een enorm onderliggend optimisme en vertrouwen. O quam gloriosum en O magnum mysterium zijn beide vroege motetten, gepubliceerd in 1572, en behoren tot de meest geliefde uit zijn oeuvre. Geschreven voor de feesten van respectievelijk Allerheiligen en de Besnijdenis lenen ze zich allebei goed voor bewerking tot 'parodiemissen'. Materiaal in O quam gloriosum bijvoorbeeld komt in gemakkelijk af te bakenen secties die in hun geheel kunnen worden opgetild - Victoria houdt met name van het motief op 'quocumque ierit' waarmee verschillende secties van de mis eindigen; hij laat echter de opzienbarende eerste drie maten van het motet volledig met rust. Waarom Victoria zo dol was op de parodietechniek in het algemeen (slechts één van zijn twintig missen is vrij gecomponeerd) is moeilijk te zeggen - een aanwijzing kan liggen in het feit dat hij veel van zijn oude werken opnieuw uitgaf in nieuwe delen, en het is ongebruikelijk onder tijdgenoten dat bijna zijn hele productie tijdens zijn leven werd gepubliceerd. Hij was niet helemaal de buitenaardse onschuld die hij zich voordeed. Maar Victoria was verre van alleen maar een getalenteerde, functionele componist. De intensiteit van werken als Ardens est cor meum heeft geleid tot veelvuldige vergelijkingen met een ander kind van de Contrareformatie, El Greco. Het is een bewerking van de woorden van Maria Magdalena wanneer ze het graf leeg aantreft op paasochtend en vertaalt zich in een persoonlijk pleidooi voor spirituele openbaring. Deze gepassioneerde stijl is ook duidelijk in Versa est in luctum van Alonso Lobo, een Spaanse tijdgenoot die door Victoria als een gelijke werd beschouwd. Het werd geschreven voor de begrafenis van Phillip II van Spanje en bevat een deel uit de Requiem Mis. Jeremy Summerly Jeremy Summerly was een koorstudent aan New College, Oxford, waar hij in 1982 afstudeerde. De daaropvolgende zeven jaar werkte hij als studiomanager bij BBC Radio. In die tijd werd hij directeur van het Edington Festival Consort en richtte hij de Oxford Camerata op. In 1989 verliet hij de BBC om bij de Royal Academy of Music te gaan werken als docent op de afdeling Academic Studies. In 1990 werd hij benoemd tot dirigent van de Schola Cantorum of Oxford, een van de beste middelgrote koorgroepen in het Verenigd Koninkrijk. Hij is nu een veelgevraagd dirigent en tekende onlangs een langetermijncontract met Naxos om 16e- en 17e-eeuwse muziek op te nemen met de Oxford Camerata en Schola Cantorum of Oxford. Oxford Camerata De Oxford Camerata werd opgericht door Jeremy Summerly om tegemoet te komen aan de groeiende vraag naar koorgroepen die gespecialiseerd zijn in muziek uit de Renaissance. De groep bestaat uit een aantal van de beste jonge zangers in Groot-Brittannië en is flexibel van omvang om aan de verschillende eisen van dergelijke vroege koorwerken te kunnen voldoen. De Camerata zal een aantal cd's opnemen voor Naxos met muziek van Palestrina, Tams, Victoria, Lassus en Gesualdo.