Metallica Hardwired...To Self Destruct (2 LPs)
Beschrijving
Bol
Hardwired...To Self-Destruct is het twaalfde studioalbum van Metallica, uitgebracht als dubbel-lp. Het album behoort tot het genre heavy metal, waarin ook duidelijke invloeden van thrash metal hoorbaar zijn. Metallica keert met deze plaat terug naar hun rauwere, energieker roots, terwijl ze tegelijkertijd moderne elementen aan hun geluid toevoegen. Het resultaat is een krachtige combinatie van energie, agressie en melodie, waarmee de band opnieuw haar relevantie binnen het metalgenre onderstreept. De thematiek van het album draait om pessimistische en nihilistische onderwerpen, zoals de zelfdestructieve aard van de mens, worstelingen met verslaving en de schaduwzijden van roem. De titel Hardwired...To Self-Destruct verwijst naar het idee dat mensen genetisch of psychologisch geprogrammeerd zijn om hun eigen ondergang te bewerkstelligen. Dit centrale thema komt terug in meerdere nummers op het album en weet diverse onderwerpen bijeen te brengen tot één samenhangend geheel. De openingstrack, Hardwired, is een snel, compromisloos nummer dat meteen de toon zet. Het nummer blinkt uit in snelheid en agressie en verwijst in zijn teksten naar de onontkoombare neiging tot zelfdestructie. Een ander opvallend nummer is Moth Into Flame, dat de verleidingen en gevaren van roem onderzoekt. Hierin reflecteert de band op hoe de drang naar aandacht en roem schadelijk kan zijn, een thema dat bijzonder relevant is in het tijdperk van social media. Atlas, Rise! is eveneens een exemplarisch Metallica-nummer: krachtig gitaarwerk, snelle tempowisselingen en verhalende teksten waarmee de band haar muzikale vakmanschap tentoonspreidt. Opvallend is dat Kirk Hammett op deze plaat voor het eerst sinds zijn toetreden tot Metallica geen bijdrage leverde aan het geschreven materiaal, omdat hij een groot aantal ideeën kwijtraakte na het verliezen van zijn telefoon. Dit resulteerde in een album waarin de creatieve kern vooral bij James Hetfield en Lars Ulrich lag. Tegelijkertijd leverde bassist Robert Trujillo een bijdrage aan het nummer ManUNkind als eerbetoon aan voormalig bassist Cliff Burton. Hardwired...To Self-Destruct telt twaalf nummers verdeeld over twee lp’s, wat de luisterervaring de ruimte geeft om te ademen. Het album bevat daarnaast enkele verrassende muzikale wendingen, zoals het groovende en duistere Dream No More en het meeslepende Halo On Fire. Desondanks blijft de kenmerkende Metallica-sound aanwezig, met stevige riffs, een strakke ritmesectie en rauwe, directe zang van Hetfield. Het album bewijst dat Metallica na decennia nog steeds toonaangevend is in heavy metal. Ze brengen een breed pallet aan muzikale ideeën samen en leveren een plaat af die zowel aanhangers van oud als nieuw werk weet te boeien, en waarmee ze hun status als metaliconen bevestigen.
Hardwired...To Self-Destruct is het twaalfde studioalbum van Metallica, uitgebracht als dubbel-lp. Het album behoort tot het genre heavy metal, waarin ook duidelijke invloeden van thrash metal hoorbaar zijn. Metallica keert met deze plaat terug naar hun rauwere, energieker roots, terwijl ze tegelijkertijd moderne elementen aan hun geluid toevoegen. Het resultaat is een krachtige combinatie van energie, agressie en melodie, waarmee de band opnieuw haar relevantie binnen het metalgenre onderstreept. De thematiek van het album draait om pessimistische en nihilistische onderwerpen, zoals de zelfdestructieve aard van de mens, worstelingen met verslaving en de schaduwzijden van roem. De titel Hardwired...To Self-Destruct verwijst naar het idee dat mensen genetisch of psychologisch geprogrammeerd zijn om hun eigen ondergang te bewerkstelligen. Dit centrale thema komt terug in meerdere nummers op het album en weet diverse onderwerpen bijeen te brengen tot één samenhangend geheel. De openingstrack, Hardwired, is een snel, compromisloos nummer dat meteen de toon zet. Het nummer blinkt uit in snelheid en agressie en verwijst in zijn teksten naar de onontkoombare neiging tot zelfdestructie. Een ander opvallend nummer is Moth Into Flame, dat de verleidingen en gevaren van roem onderzoekt. Hierin reflecteert de band op hoe de drang naar aandacht en roem schadelijk kan zijn, een thema dat bijzonder relevant is in het tijdperk van social media. Atlas, Rise! is eveneens een exemplarisch Metallica-nummer: krachtig gitaarwerk, snelle tempowisselingen en verhalende teksten waarmee de band haar muzikale vakmanschap tentoonspreidt. Opvallend is dat Kirk Hammett op deze plaat voor het eerst sinds zijn toetreden tot Metallica geen bijdrage leverde aan het geschreven materiaal, omdat hij een groot aantal ideeën kwijtraakte na het verliezen van zijn telefoon. Dit resulteerde in een album waarin de creatieve kern vooral bij James Hetfield en Lars Ulrich lag. Tegelijkertijd leverde bassist Robert Trujillo een bijdrage aan het nummer ManUNkind als eerbetoon aan voormalig bassist Cliff Burton. Hardwired...To Self-Destruct telt twaalf nummers verdeeld over twee lp’s, wat de luisterervaring de ruimte geeft om te ademen. Het album bevat daarnaast enkele verrassende muzikale wendingen, zoals het groovende en duistere Dream No More en het meeslepende Halo On Fire. Desondanks blijft de kenmerkende Metallica-sound aanwezig, met stevige riffs, een strakke ritmesectie en rauwe, directe zang van Hetfield. Het album bewijst dat Metallica na decennia nog steeds toonaangevend is in heavy metal. Ze brengen een breed pallet aan muzikale ideeën samen en leveren een plaat af die zowel aanhangers van oud als nieuw werk weet te boeien, en waarmee ze hun status als metaliconen bevestigen.
Fnacorigineel album - Verschenen op 18/11/2016 - bij Virgin