Metallica Death Magnetic (CD)
Beschrijving
Bol
Death Magnetic is het negende studioalbum van Metallica en verscheen in 2008. Het album wordt gekenmerkt als een terugkeer naar de thrashmetalroots van de band, na het meer experimentele en minder gewaardeerde St. Anger. Death Magnetic bevat complexe composities, veel tempowisselingen en krachtige gitaarsolo’s van zowel Kirk Hammett als James Hetfield. Bassist Robert Trujillo speelt voor het eerst mee op een Metallica-studioalbum, waarmee het werk fungeert als een solide eenheid van de band die samen aan alle nummers schreef. Het genre van Death Magnetic is voornamelijk thrash metal, maar het album vertoont ook elementen van klassieke heavy metal. Het album is geproduceerd door Rick Rubin, die bijdroeg aan een dynamisch en energiek geluid, en het is de eerste Metallica-plaat sinds het beroemde 'Black Album' die niet door Bob Rock werd geproduceerd. Het geluid van Death Magnetic is beïnvloed door de stijl van de vroege Metallica-albums uit de jaren tachtig, met lange instrumentale passages, diep uitgewerkte ritmische structuren en virtuoze solo’s. Een van de meest opvallende tracks op het album is 'All Nightmare Long', waarop het technologische en snelle karakter van de thrashmetal volledig tot uiting komt. Kirk Hammett’s solo’s zijn volgens critici op dit nummer elektrisch geladen en tonen zijn centrale rol binnen het nieuwe geluid van de band. Ook 'The Day That Never Comes' springt eruit door het dynamische verloop, waarin melodie en brute kracht elkaar afwisselen en samenkomen in een climax die typerend is voor het album. Daarnaast is het nummer 'Broken, Beat & Scarred' kenmerkend voor de energieke en agressieve benadering van de band, en laat het zien hoe Metallica zich herontdekte met een frisse maar vertrouwde benadering van hun eigen genre. Qua productie ontving Death Magnetic veel lof van critici, die het zagen als een terugkeer naar vorm voor Metallica. Tegelijkertijd was er kritiek op de mastering van het album: veel luisteraars vonden het geluid te overgecomprimeerd, een gevolg van de zogenaamde ‘loudness war’ binnen de muziekproductie. Ondanks deze discussie had het album commercieel groot succes en bezorgde Metallica vijf opeenvolgende nummer één-noteringen in de Amerikaanse albumlijsten. Death Magnetic is dus een plaat die een brug slaat tussen verleden en toekomst. Met nieuwe energie, technische hoogstandjes en een rauw geluid toont het dat Metallica nog steeds tot de top van de metalwereld behoort. Nummers als 'All Nightmare Long', 'The Day That Never Comes' en 'Broken, Beat & Scarred' zijn voorbeelden van deze hernieuwde creativiteit en kracht van de band. De CD is een essentieel hoofdstuk in het oeuvre van Metallica, waarin ze hun roots omarmen en tegelijkertijd moderne invloeden verwerken.
Death Magnetic is het negende studioalbum van Metallica en verscheen in 2008. Het album wordt gekenmerkt als een terugkeer naar de thrashmetalroots van de band, na het meer experimentele en minder gewaardeerde St. Anger. Death Magnetic bevat complexe composities, veel tempowisselingen en krachtige gitaarsolo’s van zowel Kirk Hammett als James Hetfield. Bassist Robert Trujillo speelt voor het eerst mee op een Metallica-studioalbum, waarmee het werk fungeert als een solide eenheid van de band die samen aan alle nummers schreef. Het genre van Death Magnetic is voornamelijk thrash metal, maar het album vertoont ook elementen van klassieke heavy metal. Het album is geproduceerd door Rick Rubin, die bijdroeg aan een dynamisch en energiek geluid, en het is de eerste Metallica-plaat sinds het beroemde 'Black Album' die niet door Bob Rock werd geproduceerd. Het geluid van Death Magnetic is beïnvloed door de stijl van de vroege Metallica-albums uit de jaren tachtig, met lange instrumentale passages, diep uitgewerkte ritmische structuren en virtuoze solo’s. Een van de meest opvallende tracks op het album is 'All Nightmare Long', waarop het technologische en snelle karakter van de thrashmetal volledig tot uiting komt. Kirk Hammett’s solo’s zijn volgens critici op dit nummer elektrisch geladen en tonen zijn centrale rol binnen het nieuwe geluid van de band. Ook 'The Day That Never Comes' springt eruit door het dynamische verloop, waarin melodie en brute kracht elkaar afwisselen en samenkomen in een climax die typerend is voor het album. Daarnaast is het nummer 'Broken, Beat & Scarred' kenmerkend voor de energieke en agressieve benadering van de band, en laat het zien hoe Metallica zich herontdekte met een frisse maar vertrouwde benadering van hun eigen genre. Qua productie ontving Death Magnetic veel lof van critici, die het zagen als een terugkeer naar vorm voor Metallica. Tegelijkertijd was er kritiek op de mastering van het album: veel luisteraars vonden het geluid te overgecomprimeerd, een gevolg van de zogenaamde ‘loudness war’ binnen de muziekproductie. Ondanks deze discussie had het album commercieel groot succes en bezorgde Metallica vijf opeenvolgende nummer één-noteringen in de Amerikaanse albumlijsten. Death Magnetic is dus een plaat die een brug slaat tussen verleden en toekomst. Met nieuwe energie, technische hoogstandjes en een rauw geluid toont het dat Metallica nog steeds tot de top van de metalwereld behoort. Nummers als 'All Nightmare Long', 'The Day That Never Comes' en 'Broken, Beat & Scarred' zijn voorbeelden van deze hernieuwde creativiteit en kracht van de band. De CD is een essentieel hoofdstuk in het oeuvre van Metallica, waarin ze hun roots omarmen en tegelijkertijd moderne invloeden verwerken.
Fnacorigineel album - Verschenen op 12/09/2008 - bij Mercury
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: