Max Richter Infra (LP)

Infra van Max Richter is een album dat zich in het grensgebied tussen hedendaagse klassieke muziek en ambient bevindt. Het werd uitgebracht als LP en is geschreven voor piano, elektronica en een strijkkwartet. Het album is een muzikale uitwerking en uitbreiding van Richters score voor het gelijknamige ballet van Wayne McGregor, oorspronkelijk opgevoerd als een reactie op de aanslagen in Londen. Op deze LP-versie wordt ook het bonustrack 'Sub Piano' meegepresenteerd. Het genre van Infra laat zich het beste omschrijven als neoklassiek, met sterke invloeden uit de ambient en elektronische muziek. De gebruikte instrumentatie — piano, elektronica en strijkers — wordt subtiel ingezet en creëert een sfeer die balanceert tussen vervreemding, melancholie en tedere schoonheid. Door het samenspel van deze elementen weet Richter een geluid te creëren dat toegankelijk is, maar tegelijkertijd gelaagd en gelaafd aan emotionele diepgang. De composities op Infra zijn gestructureerd in twee muzikale reeksen: de 'Infra'-stukken en de 'Journey'-stukken. De 'Infra'-stukken werden in eerste instantie gecomponeerd voor de balletuitvoering en zijn het meest uitgesproken qua melodielijnen en sfeeropbouw. Een van de krachtigste stukken op het album is 'Infra 5', waarin sombere melodieën langzaam opbouwen tot een bijna extatische uitbarsting van strijkers en feedback, om vervolgens abrupt af te breken en ruimte te maken voor het contemplatieve en minimalistische pianospel van 'Infra 6'. Ook 'Infra 3' verdient vermelding, met zijn golvende pianoklanken en gevoelige, sobere ondertoon. Deze nummers illustreren perfect Richters vermogen om verfijnde emotie en een gevoel van beweging in zijn muziek te leggen. Infra laat zich beluisteren als een reis door stemmingen, landschappen en herinneringen. Het album opent met gefilterde radiosignalen en morsecodefragmenten, waardoor direct een sfeer van afstand en intensiteit wordt opgeroepen — zonder dramatiek, maar met een geladen rust. Door de combinatie van akoestische en elektronische klanken ontstaat een eigentijdse soundscape waarin melancholie, verbondenheid en reflectie centraal staan. Kritieken prijzen de evenwichtige opbouw van het album, dat een constante spanningsboog biedt tussen toegankelijke melodieën en diepere, meer abstracte lagen. Rondom de balletuitvoering en de samenwerkingen met McGregor en kunstenaars als Julian Opie ontstond een multimediaal kunstwerk, maar als losstaand album heeft Infra eveneens een krachtige uitstraling. Het geheel voelt als een integrale ervaring: elk stuk draagt bij aan het overkoepelend gevoel van reis, zowel fysiek als mentaal. Infra van Max Richter verscheen als LP via Deutsche Grammophon en is een voorbeeld van hoe hedendaags-klassieke muziek kan samenvloeien met ambient en elektronische invloeden. Met stukken als 'Infra 5', 'Infra 3' en 'Infra 6' biedt het album luisteraars een gelaagde en emotionele luisterervaring, die zowel op zichzelf staat als een onderdeel vormt van een groter geheel.