Madeleine Peyroux Secular Hymns (CD)
Beschrijving
Bol
Secular Hymns is een album van Madeleine Peyroux dat zich onderscheidt door een unieke mengeling van genres, waaronder jazz, blues, funk en zelfs invloeden uit gospel en reggae. Dit werk weerspiegelt Peyroux’ voortdurende zoektocht om haar eigen muzikale grenzen en die van het traditionele repertoire te verleggen. De plaat heeft een intieme, live-achtige sfeer, wat te danken is aan de opname in een historische kerk in Groot-Brittannië, samen met haar vaste trio bestaande uit elektrische gitarist Jon Herington en contrabassist Barak Mori. Het album verscheen in het jaar 2016 en markeert een belangrijk moment in haar discografie, twintig jaar na haar debuut. De muzikale aanpak is gericht op het creëren van persoonlijke, introspectieve 'seculiere hymnes': liedjes die op een spirituele manier verhalen vertellen over zelfreflectie, gemeenschap en innerlijke dialoog, zonder expliciet religieus te zijn. Mede door de authentieke, verhalende benadering kiest Peyroux voor vertolkingen van klassiekers afkomstig uit verschillende genres. Haar kenmerkende stem blijft centraal staan en zorgt voor een warm, soms mysterieus en altijd expressief effect, ondersteund door speels gitaarwerk en een krachtige ritmesectie. Het album bestaat uit tien tracks en bevat vertolkingen van werken van beroemde, maar ook minder bekende songwriters. Zo levert Willie Dixon’s 'Got You on My Mind' een melancholisch, bluesy begin, terwijl Tom Waits’ 'Tango Till They’re Sore' een speelse, duistere draai geeft aan het geheel. Allen Toussaints 'Everything I Do Gonh Be Funky' zorgt voor een energiek funk-moment, en Sister Rosetta Tharpe’s 'Shout, Sister, Shout' biedt een explosie van gospelinvloeden. Daarnaast komt de reggae aan bod met Linton Kwesi Johnsons 'More Time,' wat het album extra kleur geeft. De sfeer die gehanteerd wordt op Secular Hymns is heel dicht bij die van Peyroux’ live-optredens. Dat maakt dat het album niet alleen een verzameling is van zorgvuldig geselecteerde covers en standards, maar ook een muzikale viering van het samenzijn en het verkennen van diverse muzikale tradities. Er zit een duidelijke lijn in de nummers: ze brengen verschillende muzikale werelden samen en hebben stuk voor stuk een eigen verhaal, maar blijven altijd verbonden door Peyroux’ persoonlijke interpretatie en haar vaardigheid om een breed genrepalet tot een hecht geheel om te vormen. Secular Hymns is daarmee een album dat zich niet laat vangen in één genre, maar juist het beste haalt uit jazz, blues, funk en gospel. Door haar expressieve zang en haar keuze voor verhalende nummers brengt Peyroux een hommage aan de kracht van seculiere liederen: muziek die het spirituele en het menselijke met elkaar verbindt. Dit is een plaat die geschikt is voor luisteraars die houden van muzikale diepgang, variatie en een warme, soulvolle sfeer.
Secular Hymns is een album van Madeleine Peyroux dat zich onderscheidt door een unieke mengeling van genres, waaronder jazz, blues, funk en zelfs invloeden uit gospel en reggae. Dit werk weerspiegelt Peyroux’ voortdurende zoektocht om haar eigen muzikale grenzen en die van het traditionele repertoire te verleggen. De plaat heeft een intieme, live-achtige sfeer, wat te danken is aan de opname in een historische kerk in Groot-Brittannië, samen met haar vaste trio bestaande uit elektrische gitarist Jon Herington en contrabassist Barak Mori. Het album verscheen in het jaar 2016 en markeert een belangrijk moment in haar discografie, twintig jaar na haar debuut. De muzikale aanpak is gericht op het creëren van persoonlijke, introspectieve 'seculiere hymnes': liedjes die op een spirituele manier verhalen vertellen over zelfreflectie, gemeenschap en innerlijke dialoog, zonder expliciet religieus te zijn. Mede door de authentieke, verhalende benadering kiest Peyroux voor vertolkingen van klassiekers afkomstig uit verschillende genres. Haar kenmerkende stem blijft centraal staan en zorgt voor een warm, soms mysterieus en altijd expressief effect, ondersteund door speels gitaarwerk en een krachtige ritmesectie. Het album bestaat uit tien tracks en bevat vertolkingen van werken van beroemde, maar ook minder bekende songwriters. Zo levert Willie Dixon’s 'Got You on My Mind' een melancholisch, bluesy begin, terwijl Tom Waits’ 'Tango Till They’re Sore' een speelse, duistere draai geeft aan het geheel. Allen Toussaints 'Everything I Do Gonh Be Funky' zorgt voor een energiek funk-moment, en Sister Rosetta Tharpe’s 'Shout, Sister, Shout' biedt een explosie van gospelinvloeden. Daarnaast komt de reggae aan bod met Linton Kwesi Johnsons 'More Time,' wat het album extra kleur geeft. De sfeer die gehanteerd wordt op Secular Hymns is heel dicht bij die van Peyroux’ live-optredens. Dat maakt dat het album niet alleen een verzameling is van zorgvuldig geselecteerde covers en standards, maar ook een muzikale viering van het samenzijn en het verkennen van diverse muzikale tradities. Er zit een duidelijke lijn in de nummers: ze brengen verschillende muzikale werelden samen en hebben stuk voor stuk een eigen verhaal, maar blijven altijd verbonden door Peyroux’ persoonlijke interpretatie en haar vaardigheid om een breed genrepalet tot een hecht geheel om te vormen. Secular Hymns is daarmee een album dat zich niet laat vangen in één genre, maar juist het beste haalt uit jazz, blues, funk en gospel. Door haar expressieve zang en haar keuze voor verhalende nummers brengt Peyroux een hommage aan de kracht van seculiere liederen: muziek die het spirituele en het menselijke met elkaar verbindt. Dit is een plaat die geschikt is voor luisteraars die houden van muzikale diepgang, variatie en een warme, soulvolle sfeer.