Live At The Berlin Philharmonie 1969
Beschrijving
Bol Partner
Begin jaren ‘70 was de ‘Berliner Jazztage’ een toonaangevend jazz festival wat zich onderscheidde door de avant-gardistische programmering. Niet alleen legendarische musici zoals Miles Davis, Charles Mingus, Ornette Coleman en Gil Evans speelden er, maar ook de trendsetters die aan de wieg stonden van de freejazz. In de jaren ervoor begon jazz geleidelijk zijn jonge fans te verliezen door de opkomst van de popmuziek. Niettemin bleef jazz bestaan maar werd steeds meer een vorm van expressie beïnvloed door maatschappelijke globalisering.Sarah Vaughan, één van de meest iconische persoonlijkheden van de gouden eeuw van klassieke jazz stond op gespannen voet met deze nieuwe trends. Naast Billie Holiday en Ella Fitzgerald werd zij erkend als beste zangeres in de jazzgeschiedenis en zong met gerenommeerde musici zoals Billy Eckstine, Count Basie and Quincy Jones. Ze gaf concerten over de hele wereld en bleef de ambassadeur van het verleden - verfijnd, sentimenteel, zorgeloos, stijlvol… maar wel van een voorbije wereld.Temidden van de creatieve onrust in een muzikaal landschap met nieuwe vormen van fusion uiteenlopend van barok tot wereldmuziek keerde Sarah Vaughan terug naar de grondbeginselen van haar vocale kunst. Vanaf 1967, niet langer gebonden aan een platenmaatschappij, koos ze ervoor om zich te concentreren op optredens en reisde ze de wereld rond in het gezelschap van slechts een trio. Haar internationale publiek betoverde zij met haar unieke combinatie van virtuositeit, verfijning en oprechtheid.Dit tweedelige recital, opgenomen op 9 november 1969 in de Berlin Philharmonie als onderdeel van de Berliner Jazztage, vond plaats in deze fase van de carrière van Sarah Vaughan. Vaughan verscheen op de zesde editie van de eclectische, modernistische Berliner Jazztage gewapend met haar vocale techniek aan de top van de kunst van haar interpretatieve vaardigheden; vastbesloten om de vitaliteit en blijvende relevantie van haar kunst van het hier en nu te demonstreren, een kunst die intrinsiek hedendaags bleef. Voor de allereerste keer brengt dit dubbelalbum ons deze betoverende momenten zoals ze werden uitgevoerd: twee concerten op dezelfde dag van het festival in zijn geheel. ‘The lost recordings’ zijn van onschatbare waarde. Magische momenten met behoud van een balans tussen natuurlijkheid en verfijning, eenvoud en raffinement.
Begin jaren ‘70 was de ‘Berliner Jazztage’ een toonaangevend jazz festival wat zich onderscheidde door de avant-gardistische programmering. Niet alleen legendarische musici zoals Miles Davis, Charles Mingus, Ornette Coleman en Gil Evans speelden er, maar ook de trendsetters die aan de wieg stonden van de freejazz. In de jaren ervoor begon jazz geleidelijk zijn jonge fans te verliezen door de opkomst van de popmuziek. Niettemin bleef jazz bestaan maar werd steeds meer een vorm van expressie beïnvloed door maatschappelijke globalisering.Sarah Vaughan, één van de meest iconische persoonlijkheden van de gouden eeuw van klassieke jazz stond op gespannen voet met deze nieuwe trends. Naast Billie Holiday en Ella Fitzgerald werd zij erkend als beste zangeres in de jazzgeschiedenis en zong met gerenommeerde musici zoals Billy Eckstine, Count Basie and Quincy Jones. Ze gaf concerten over de hele wereld en bleef de ambassadeur van het verleden - verfijnd, sentimenteel, zorgeloos, stijlvol… maar wel van een voorbije wereld.Temidden van de creatieve onrust in een muzikaal landschap met nieuwe vormen van fusion uiteenlopend van barok tot wereldmuziek keerde Sarah Vaughan terug naar de grondbeginselen van haar vocale kunst. Vanaf 1967, niet langer gebonden aan een platenmaatschappij, koos ze ervoor om zich te concentreren op optredens en reisde ze de wereld rond in het gezelschap van slechts een trio. Haar internationale publiek betoverde zij met haar unieke combinatie van virtuositeit, verfijning en oprechtheid.Dit tweedelige recital, opgenomen op 9 november 1969 in de Berlin Philharmonie als onderdeel van de Berliner Jazztage, vond plaats in deze fase van de carrière van Sarah Vaughan. Vaughan verscheen op de zesde editie van de eclectische, modernistische Berliner Jazztage gewapend met haar vocale techniek aan de top van de kunst van haar interpretatieve vaardigheden; vastbesloten om de vitaliteit en blijvende relevantie van haar kunst van het hier en nu te demonstreren, een kunst die intrinsiek hedendaags bleef. Voor de allereerste keer brengt dit dubbelalbum ons deze betoverende momenten zoals ze werden uitgevoerd: twee concerten op dezelfde dag van het festival in zijn geheel. ‘The lost recordings’ zijn van onschatbare waarde. Magische momenten met behoud van een balans tussen natuurlijkheid en verfijning, eenvoud en raffinement.
FnacLive Album - Inclus un livret de 24 pages - Verschenen op 16/04/2021
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: