Lana Del Rey Norman Fucking Rockwell! (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Norman Fucking Rockwell! is een album van Lana Del Rey, uitgebracht op CD in het jaar 2019. Het album is geworteld in de genres dreamy chamber pop en soft rock, waarbij het gebruik maakt van een dromerige productie, organische instrumentatie en een sterke focus op tekstuele diepgang. Het album onderscheidt zich door de sfeer die het oproept: een melancholisch en nostalgisch beeld van het hedendaagse leven, geplaatst tegen het decor van het mythische Californië. Lana Del Rey onderzoekt op deze plaat haar fascinatie voor Americana, de schaduwzijde van het romantische droombeeld en de pijn van menselijke relaties. Haar benadering op dit album is meer verfijnd en opmerkelijk persoonlijker dan op eerdere werken, met poëtische teksten vol ironie, zelfreflectie en verlangen. Norman Fucking Rockwell! opent met het gelijknamige titelnummer, waarmee Del Rey direct haar sarcastische, introspectieve toon neerzet. Verder bevat het album tracks als Venice Bitch, een nummer dat uitblinkt door zijn kale, lange instrumentale passages en een zelfbewuste blik op liefde en Amerikaanse identiteit. Ook Doin’ Time, een bewerking van het bekende Sublime-nummer, toont haar vermogen om oude klassiekers eigen te maken en te laten passen binnen haar universum. Andere opvallende tracks zijn Love Song, dat hechting en kwetsbaarheid onderzoekt met minimale begeleiding, en Cinnamon Girl, waarin persoonlijke thema’s als destructie en verlangen centraal staan. Qua productie is het album weelderig, maar tegelijk ingetogen. De arrangementen zijn subtiel, met veel aandacht voor pianobegeleiding, zachte elektronische geluiden en warme strijkers, waardoor Lana’s zang steeds centraal blijft. Hierdoor wordt haar kwetsbaarheid en de emotionele lading van de teksten nog sterker uitgelicht. Het leidt tot een cohesief geheel waarin elk nummer bijdraagt aan het totaalkarakter van het album. De algemene toon van het album is nostalgisch en reflectief, waarbij Del Rey schaamteloos haar flaws onderzoekt en verwerkt in haar muziek. Tracks als Bartender of het afsluitende Hope Is A Dangerous Thing For A Woman Like Me To Have – But I Have It illustreren dit perfect, waarbij de persoonlijke verhalen samenvloeien met een kritische blik op beroemdheid, identiteit en samenleving. Critici prijzen Norman Fucking Rockwell! als een van Del Rey’s meest volwassen en gelaagde werken. De plaat wordt gekenmerkt door een volwassen en oprechte benadering van popmuziek, waarbij traditionele popstructuren worden losgelaten ten gunste van lange, uitgesponnen nummers met aandacht voor sfeer en thematische uitwerking. Hiermee heeft Lana Del Rey niet alleen haar eigen stijl verder verfijnd, maar zich ook stevig gepositioneerd binnen het hedendaagse muzikale landschap.
Norman Fucking Rockwell! is een album van Lana Del Rey, uitgebracht op CD in het jaar 2019. Het album is geworteld in de genres dreamy chamber pop en soft rock, waarbij het gebruik maakt van een dromerige productie, organische instrumentatie en een sterke focus op tekstuele diepgang. Het album onderscheidt zich door de sfeer die het oproept: een melancholisch en nostalgisch beeld van het hedendaagse leven, geplaatst tegen het decor van het mythische Californië. Lana Del Rey onderzoekt op deze plaat haar fascinatie voor Americana, de schaduwzijde van het romantische droombeeld en de pijn van menselijke relaties. Haar benadering op dit album is meer verfijnd en opmerkelijk persoonlijker dan op eerdere werken, met poëtische teksten vol ironie, zelfreflectie en verlangen. Norman Fucking Rockwell! opent met het gelijknamige titelnummer, waarmee Del Rey direct haar sarcastische, introspectieve toon neerzet. Verder bevat het album tracks als Venice Bitch, een nummer dat uitblinkt door zijn kale, lange instrumentale passages en een zelfbewuste blik op liefde en Amerikaanse identiteit. Ook Doin’ Time, een bewerking van het bekende Sublime-nummer, toont haar vermogen om oude klassiekers eigen te maken en te laten passen binnen haar universum. Andere opvallende tracks zijn Love Song, dat hechting en kwetsbaarheid onderzoekt met minimale begeleiding, en Cinnamon Girl, waarin persoonlijke thema’s als destructie en verlangen centraal staan. Qua productie is het album weelderig, maar tegelijk ingetogen. De arrangementen zijn subtiel, met veel aandacht voor pianobegeleiding, zachte elektronische geluiden en warme strijkers, waardoor Lana’s zang steeds centraal blijft. Hierdoor wordt haar kwetsbaarheid en de emotionele lading van de teksten nog sterker uitgelicht. Het leidt tot een cohesief geheel waarin elk nummer bijdraagt aan het totaalkarakter van het album. De algemene toon van het album is nostalgisch en reflectief, waarbij Del Rey schaamteloos haar flaws onderzoekt en verwerkt in haar muziek. Tracks als Bartender of het afsluitende Hope Is A Dangerous Thing For A Woman Like Me To Have – But I Have It illustreren dit perfect, waarbij de persoonlijke verhalen samenvloeien met een kritische blik op beroemdheid, identiteit en samenleving. Critici prijzen Norman Fucking Rockwell! als een van Del Rey’s meest volwassen en gelaagde werken. De plaat wordt gekenmerkt door een volwassen en oprechte benadering van popmuziek, waarbij traditionele popstructuren worden losgelaten ten gunste van lange, uitgesponnen nummers met aandacht voor sfeer en thematische uitwerking. Hiermee heeft Lana Del Rey niet alleen haar eigen stijl verder verfijnd, maar zich ook stevig gepositioneerd binnen het hedendaagse muzikale landschap.
Fnacorigineel album - Verschenen op 20/11/2020 - bij Polydor
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: