John Lennon Imagine (LP)
Beschrijving
Bol
Imagine markeert het tweede solo studioalbum van John Lennon en wordt algemeen gezien als het meest impactvolle werk uit zijn solocarrière. Het album verscheen op LP en behoort tot het genre rock, hoewel het in klank en sfeer een breed palet bestrijkt van introspectieve ballads tot meer uitgesproken politieke rocksongs. Het album onderscheidt zich van Lennons eerdere, rauwe en minimalistische album John Lennon/Plastic Ono Band door een meer uitgewerkte productie en een voller klankbeeld, mede door de invloed van producers Yoko Ono en Phil Spector. De openingstrack en tevens titelnummer "Imagine" is uitgegroeid tot een tijdloos volkslied en wordt vaak beschouwd als Lennons persoonlijke en muzikale manifest. Met zijn eenvoudige pianopartij en doordringende melodie roept Lennon luisteraars op om zich een vreedzame wereld zonder grenzen en verdeeldheid voor te stellen. Het is een van de bekendste en meest geciteerde nummers uit zijn gehele oeuvre. Naast "Imagine" bevat het album herkenbare andere tracks, waaronder "Jealous Guy" en "Gimme Some Truth". "Jealous Guy" is een ontroerende, kwetsbare ballad waarin Lennon zijn eigen onzekerheden onderzoekt, omlijst door een dromerige melodie. "Gimme Some Truth" daarentegen is directer van toon en tekst, met een duidelijke politieke lading en gefrustreerde oproep om eerlijkheid, die in het productie- en arrangementenwerk duidelijk als rock voelbaar is. Het album is niet alleen persoonlijk en emotioneel, maar heeft tegelijk een uitgesproken maatschappelijk karakter. Lennon uit zijn idealen en frustraties met de wereld in verschillende nummers, waarbij hij soms kritisch reflecteert op zijn vroegere vrienden uit de Beatles, zoals te horen is in "How Do You Sleep?". Tegelijkertijd bevat het album ook kalmere, introspectieve momenten, zoals in "Oh My Love" en "How?", die zorgen voor balans en diepgang in het geheel. De productie van Imagine is rijker en meer gelaagd dan het vorige album, mede door aanvullende muzikanten, waaronder George Harrison op gitaar. De variatie aan instrumentatie, van akoestische piano tot elektrische gitaar, en de samensmelting van klassieke rockinvloeden met subtiele orkestrale arrangementen, zorgen voor een dynamisch en meeslepend klanklandschap. De emotionele reikwijdte van het album – van rauwe woede tot verstilde melancholie – heeft ertoe bijgedragen dat Imagine tot op heden als een van de meest gewaardeerde en besproken albums binnen het rockgenre geldt. Het album verscheen in het begin van de jaren zeventig, in een periode van persoonlijke en maatschappelijk onrust. De thema’s van vrede, liefde en zelfonderzoek spreken nog altijd aan en zorgen ervoor dat Imagine actueel en relevant blijft. De LP is meerdere malen geremasterd en opnieuw uitgebracht, wat de blijvende aantrekkingskracht en het iconische karakter onderstreept binnen de pop- en rockgeschiedenis.
Imagine markeert het tweede solo studioalbum van John Lennon en wordt algemeen gezien als het meest impactvolle werk uit zijn solocarrière. Het album verscheen op LP en behoort tot het genre rock, hoewel het in klank en sfeer een breed palet bestrijkt van introspectieve ballads tot meer uitgesproken politieke rocksongs. Het album onderscheidt zich van Lennons eerdere, rauwe en minimalistische album John Lennon/Plastic Ono Band door een meer uitgewerkte productie en een voller klankbeeld, mede door de invloed van producers Yoko Ono en Phil Spector. De openingstrack en tevens titelnummer "Imagine" is uitgegroeid tot een tijdloos volkslied en wordt vaak beschouwd als Lennons persoonlijke en muzikale manifest. Met zijn eenvoudige pianopartij en doordringende melodie roept Lennon luisteraars op om zich een vreedzame wereld zonder grenzen en verdeeldheid voor te stellen. Het is een van de bekendste en meest geciteerde nummers uit zijn gehele oeuvre. Naast "Imagine" bevat het album herkenbare andere tracks, waaronder "Jealous Guy" en "Gimme Some Truth". "Jealous Guy" is een ontroerende, kwetsbare ballad waarin Lennon zijn eigen onzekerheden onderzoekt, omlijst door een dromerige melodie. "Gimme Some Truth" daarentegen is directer van toon en tekst, met een duidelijke politieke lading en gefrustreerde oproep om eerlijkheid, die in het productie- en arrangementenwerk duidelijk als rock voelbaar is. Het album is niet alleen persoonlijk en emotioneel, maar heeft tegelijk een uitgesproken maatschappelijk karakter. Lennon uit zijn idealen en frustraties met de wereld in verschillende nummers, waarbij hij soms kritisch reflecteert op zijn vroegere vrienden uit de Beatles, zoals te horen is in "How Do You Sleep?". Tegelijkertijd bevat het album ook kalmere, introspectieve momenten, zoals in "Oh My Love" en "How?", die zorgen voor balans en diepgang in het geheel. De productie van Imagine is rijker en meer gelaagd dan het vorige album, mede door aanvullende muzikanten, waaronder George Harrison op gitaar. De variatie aan instrumentatie, van akoestische piano tot elektrische gitaar, en de samensmelting van klassieke rockinvloeden met subtiele orkestrale arrangementen, zorgen voor een dynamisch en meeslepend klanklandschap. De emotionele reikwijdte van het album – van rauwe woede tot verstilde melancholie – heeft ertoe bijgedragen dat Imagine tot op heden als een van de meest gewaardeerde en besproken albums binnen het rockgenre geldt. Het album verscheen in het begin van de jaren zeventig, in een periode van persoonlijke en maatschappelijk onrust. De thema’s van vrede, liefde en zelfonderzoek spreken nog altijd aan en zorgen ervoor dat Imagine actueel en relevant blijft. De LP is meerdere malen geremasterd en opnieuw uitgebracht, wat de blijvende aantrekkingskracht en het iconische karakter onderstreept binnen de pop- en rockgeschiedenis.
Fnacorigineel album - Verschenen op 21/08/2015 - bij Capitol