John Coltrane Afro Blue Impressions (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Afro Blue Impressions van John Coltrane is een live dubbelalbum dat tot de hoogtepunten van de jazz gerekend wordt. Het album is opgenomen in 1963 tijdens concerten in Berlijn en Stockholm, maar werd pas veel later als tweedelige LP uitgebracht. John Coltrane wordt op deze registraties begeleid door enkele van zijn vaste, briljante muzikanten: McCoy Tyner op piano, Jimmy Garrison op contrabas, en Elvin Jones op drums. Met deze bezetting weet Coltrane een krachtige, spontane energie op het podium te brengen, die ook op plaat goed voelbaar is. Muzikaal gezien beweegt Afro Blue Impressions zich binnen de genres hard bop, modal jazz en avant-garde jazz. Coltrane zelf was op dat moment in zijn carrière voortdurend aan het experimenteren met vorm, harmonie en vrijheid binnen de muziek. Het album geeft daarvan een uitstekende indruk; de nummers zijn vaak lang en worden gebruikt als vertrekpunt voor uitgebreide improvisaties waarbij de grenzen van het jazzidioom worden opgezocht. Er is een duidelijke balans tussen toegankelijke melodieën en uitdagende, vrije momenten in het spel. Op het album zijn diverse bekende stukken te vinden. Een van de meest opvallende tracks is Coltrane's interpretatie van My Favorite Things. Waar het oorspronkelijke stuk uit de musical The Sound of Music vooral bekend staat om zijn opgewekte melodie, transformeert Coltrane het hier tot een ruim tien minuten durende modale improvisatie, waarin hij zowel tenor- als sopraansaxofoon speelt en het ritmetrio hem ruim ondersteund. Ook Afro Blue, een compositie van Mongo Santamaria, krijgt een uitgesponnen, meditatieve uitvoering, waarbij Coltrane diepe lagen en patronen in het thema blootlegt. Daarnaast bevat het album een krachtige versie van Naima, een van Coltrane’s meest geliefde ballades, gekenmerkt door lyrische expressie en subtiel groepsspel. De meeste stukken op Afro Blue Impressions zijn Coltrane-composities; behalve Afro Blue en My Favorite Things, die door andere componisten geschreven zijn en door Coltrane tot jazzstandards zijn verheven. Ook nummers als Lonnie’s Lament, Chasin’ the Trane, Cousin Mary en Impressions laten de evolutie in Coltrane’s muzikale denken horen. Elk nummer functioneert als springplank voor complexe solistische uitspattingen, waarbij het samenspel binnen de band een haast telepathisch niveau bereikt. Het is een schoolvoorbeeld van hoe vier muzikanten, elk op het hoogtepunt van hun kunnen, samen tot grote hoogte stijgen. Het album werd uitgebracht in het jaar 1977, ondanks dat het materiaal veertien jaar eerder was opgenomen. Deze latere publicatiepast bij Coltrane’s blijvende invloed: zijn werk werd lang na zijn dood nog steeds opnieuw uitgegeven en herontdekt. Afro Blue Impressions kreeg bij verschijning waardering van critici, die Coltrane roemden om zijn inventiviteit en emotionele zeggingskracht. Het album geldt als essentieel voor de liefhebber van jazz, maar is ook toegankelijk voor nieuwe luisteraars dankzij de sterke melodieën in bijvoorbeeld My Favorite Things en Naima. Als dubbelalbum biedt Afro Blue Impressions een uitgebreide blik op Coltrane’s live-kunsten, zijn zoektocht naar nieuwe muzikale wegen, en het bijzondere samenspel met zijn kwartet. Het is een dynamische, avontuurlijke en soms spirituele luisterervaring die zowel het complexe als het toegankelijke van jazz laat horen.
Afro Blue Impressions van John Coltrane is een live dubbelalbum dat tot de hoogtepunten van de jazz gerekend wordt. Het album is opgenomen in 1963 tijdens concerten in Berlijn en Stockholm, maar werd pas veel later als tweedelige LP uitgebracht. John Coltrane wordt op deze registraties begeleid door enkele van zijn vaste, briljante muzikanten: McCoy Tyner op piano, Jimmy Garrison op contrabas, en Elvin Jones op drums. Met deze bezetting weet Coltrane een krachtige, spontane energie op het podium te brengen, die ook op plaat goed voelbaar is. Muzikaal gezien beweegt Afro Blue Impressions zich binnen de genres hard bop, modal jazz en avant-garde jazz. Coltrane zelf was op dat moment in zijn carrière voortdurend aan het experimenteren met vorm, harmonie en vrijheid binnen de muziek. Het album geeft daarvan een uitstekende indruk; de nummers zijn vaak lang en worden gebruikt als vertrekpunt voor uitgebreide improvisaties waarbij de grenzen van het jazzidioom worden opgezocht. Er is een duidelijke balans tussen toegankelijke melodieën en uitdagende, vrije momenten in het spel. Op het album zijn diverse bekende stukken te vinden. Een van de meest opvallende tracks is Coltrane's interpretatie van My Favorite Things. Waar het oorspronkelijke stuk uit de musical The Sound of Music vooral bekend staat om zijn opgewekte melodie, transformeert Coltrane het hier tot een ruim tien minuten durende modale improvisatie, waarin hij zowel tenor- als sopraansaxofoon speelt en het ritmetrio hem ruim ondersteund. Ook Afro Blue, een compositie van Mongo Santamaria, krijgt een uitgesponnen, meditatieve uitvoering, waarbij Coltrane diepe lagen en patronen in het thema blootlegt. Daarnaast bevat het album een krachtige versie van Naima, een van Coltrane’s meest geliefde ballades, gekenmerkt door lyrische expressie en subtiel groepsspel. De meeste stukken op Afro Blue Impressions zijn Coltrane-composities; behalve Afro Blue en My Favorite Things, die door andere componisten geschreven zijn en door Coltrane tot jazzstandards zijn verheven. Ook nummers als Lonnie’s Lament, Chasin’ the Trane, Cousin Mary en Impressions laten de evolutie in Coltrane’s muzikale denken horen. Elk nummer functioneert als springplank voor complexe solistische uitspattingen, waarbij het samenspel binnen de band een haast telepathisch niveau bereikt. Het is een schoolvoorbeeld van hoe vier muzikanten, elk op het hoogtepunt van hun kunnen, samen tot grote hoogte stijgen. Het album werd uitgebracht in het jaar 1977, ondanks dat het materiaal veertien jaar eerder was opgenomen. Deze latere publicatiepast bij Coltrane’s blijvende invloed: zijn werk werd lang na zijn dood nog steeds opnieuw uitgegeven en herontdekt. Afro Blue Impressions kreeg bij verschijning waardering van critici, die Coltrane roemden om zijn inventiviteit en emotionele zeggingskracht. Het album geldt als essentieel voor de liefhebber van jazz, maar is ook toegankelijk voor nieuwe luisteraars dankzij de sterke melodieën in bijvoorbeeld My Favorite Things en Naima. Als dubbelalbum biedt Afro Blue Impressions een uitgebreide blik op Coltrane’s live-kunsten, zijn zoektocht naar nieuwe muzikale wegen, en het bijzondere samenspel met zijn kwartet. Het is een dynamische, avontuurlijke en soms spirituele luisterervaring die zowel het complexe als het toegankelijke van jazz laat horen.
Fnacorigineel album - Verschenen op 05/08/2014 - bij Universal Music
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: