Herbie Hancock The Prisoner (UHQ CD)
Beschrijving
Bol
The Prisoner van Herbie Hancock is een belangrijk jazzalbum dat wordt gekenmerkt door zijn diepe sociale en muzikale betekenis. Dit werk verscheen in Hancock’s periode na zijn samenwerking met de tweede Miles Davis Quintet en markeert tevens zijn laatste project voor het Blue Note-label. Het album werd uitgebracht in het jaar 1969 en geldt sindsdien als een van Hancock’s meest ambitieuze en uitgesproken platen. Qua genre beweegt The Prisoner zich binnen de **post-bop jazz**. Hancock assembleerde voor deze sessie een nonet van uitzonderlijke musici, waaronder Joe Henderson (tenorsaxofoon), Johnny Coles (flugelhorn), Garnett Brown (trombone), Buster Williams (contrabas) en Albert "Tootie" Heath (drums). De arrangementen en compositorische keuzes maken duidelijk dat Hancock hierbij inspiratie haalde uit de brede, open klankkleuren van arrangeur Gil Evans en ruimte gaf aan elke individuele stem in het ensemble. Dit resulteert in een vrij, gelaagd geluidsbeeld waarin improvisatie en vaste thematiek in balans zijn. Het album is een directe hommage aan Dr. Martin Luther King, met elkaar afwisselende reflectieve, contemplatieve en soms urgente stemmingen. De muziek zoekt duidelijk naar een muzikale vertaling van King’s idealen, dromen en strijd. Niet elke compositie volgt traditionele jazzstructuren; Hancock werkt via open vormen, waarbij melodielijnen en akkoorden zich losser bewegen en er veel wordt geëxperimenteerd met de rolverdeling binnen het ensemble. Van de originele stukken springen vooral de titels "I Have a Dream" en "The Prisoner" eruit. "I Have a Dream" is het openingsnummer en verwijst direct naar de beroemde toespraak van Dr. King. In deze track wisselen een gedragen, introspectief thema en meer stuwende improvisaties elkaar af, gedragen door een ritmische onderstroom en rijke koper- en houtblazersharmonieën. Een andere opvallende track is "Firewater", die een contrast biedt tussen kalme passages en onstuimige, vurige secties, waarbij bas en drums de spanning continu voelbaar houden. Ook het afsluitende "Promise of the Sun" verdient vermelding: dit stuk klinkt hoopvol en toonvast, met een stralende thematiek en een avontuurlijke solo van Hancock op piano. The Prisoner werd uitgebracht in meerdere heruitgaven, waaronder een UHQ-CD (Ultimate High Quality CD). Deze uitgave staat bekend om het uitzonderlijk hoge detail- en dynamiekbereik en biedt een luisterervaring die dicht bij de studio-opnames blijft. Met deze geluidskwaliteit wordt het mogelijk om de rijke arrangementen en het subtiele samenspel optimaal te ervaren. Het album ontving bij verschijnen veel lof voor zowel de individuele prestaties als de collectieve geest van het ensemble. The Prisoner is uitgegroeid tot een geliefde klassieker onder jazzliefhebbers en biedt een indrukwekkend muzikaal portret van een tijdperk, waarin maatschappelijke bewustwording en muzikale innovatie elkaar vonden.
The Prisoner van Herbie Hancock is een belangrijk jazzalbum dat wordt gekenmerkt door zijn diepe sociale en muzikale betekenis. Dit werk verscheen in Hancock’s periode na zijn samenwerking met de tweede Miles Davis Quintet en markeert tevens zijn laatste project voor het Blue Note-label. Het album werd uitgebracht in het jaar 1969 en geldt sindsdien als een van Hancock’s meest ambitieuze en uitgesproken platen. Qua genre beweegt The Prisoner zich binnen de **post-bop jazz**. Hancock assembleerde voor deze sessie een nonet van uitzonderlijke musici, waaronder Joe Henderson (tenorsaxofoon), Johnny Coles (flugelhorn), Garnett Brown (trombone), Buster Williams (contrabas) en Albert "Tootie" Heath (drums). De arrangementen en compositorische keuzes maken duidelijk dat Hancock hierbij inspiratie haalde uit de brede, open klankkleuren van arrangeur Gil Evans en ruimte gaf aan elke individuele stem in het ensemble. Dit resulteert in een vrij, gelaagd geluidsbeeld waarin improvisatie en vaste thematiek in balans zijn. Het album is een directe hommage aan Dr. Martin Luther King, met elkaar afwisselende reflectieve, contemplatieve en soms urgente stemmingen. De muziek zoekt duidelijk naar een muzikale vertaling van King’s idealen, dromen en strijd. Niet elke compositie volgt traditionele jazzstructuren; Hancock werkt via open vormen, waarbij melodielijnen en akkoorden zich losser bewegen en er veel wordt geëxperimenteerd met de rolverdeling binnen het ensemble. Van de originele stukken springen vooral de titels "I Have a Dream" en "The Prisoner" eruit. "I Have a Dream" is het openingsnummer en verwijst direct naar de beroemde toespraak van Dr. King. In deze track wisselen een gedragen, introspectief thema en meer stuwende improvisaties elkaar af, gedragen door een ritmische onderstroom en rijke koper- en houtblazersharmonieën. Een andere opvallende track is "Firewater", die een contrast biedt tussen kalme passages en onstuimige, vurige secties, waarbij bas en drums de spanning continu voelbaar houden. Ook het afsluitende "Promise of the Sun" verdient vermelding: dit stuk klinkt hoopvol en toonvast, met een stralende thematiek en een avontuurlijke solo van Hancock op piano. The Prisoner werd uitgebracht in meerdere heruitgaven, waaronder een UHQ-CD (Ultimate High Quality CD). Deze uitgave staat bekend om het uitzonderlijk hoge detail- en dynamiekbereik en biedt een luisterervaring die dicht bij de studio-opnames blijft. Met deze geluidskwaliteit wordt het mogelijk om de rijke arrangementen en het subtiele samenspel optimaal te ervaren. Het album ontving bij verschijnen veel lof voor zowel de individuele prestaties als de collectieve geest van het ensemble. The Prisoner is uitgegroeid tot een geliefde klassieker onder jazzliefhebbers en biedt een indrukwekkend muzikaal portret van een tijdperk, waarin maatschappelijke bewustwording en muzikale innovatie elkaar vonden.
Fnacorigineel album - Verschenen op 16/05/2025 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: