Harold Land Bobby Hutcherson San Francisco (CD)
Beschrijving
Bol
San Francisco is een invloedrijk jazzalbum dat vibrafonist Bobby Hutcherson en tenorsaxofonist Harold Land samenbrengt in een artistiek rijke en vernieuwende samenwerking. Het album verscheen in het begin van de jaren zeventig en wordt gerekend tot de fusionjazz, met een kenmerkende mix van post-bop, soul, en progressieve jazzinvloeden. Op deze opname speelt Hutcherson naast vibrafoon ook marimba en percussie, terwijl Land een expressieve, aardse tenor toevoegt die de exploratieve sfeer van de plaat versterkt. De ritmesectie bestaat onder meer uit Joe Sample op toetsen, John Williams op contrabas en elektrische bas, en Mickey Roker op drums. Deze bezetting draagt bij aan een krachtige, groovegerichte sound met veel ruimte voor improvisatie en interactie. Wat het album onderscheidt binnen Hutchersons oeuvre is de opvallend soulvolle benadering. San Francisco vangt direct de luisteraar met een warm, ritmisch fundament en een muzikale openheid die typerend is voor de vroege fusionperiode. De abstracte modaliteit uit Hutchersons eerdere werk blijft aanwezig, maar wordt verrijkt met de funk en flexibiliteit van Joe Samples spel, de veelzijdigheid van Land, en de vindingrijkheid van Roker en Williams in de ritmesectie. Het album opent met Goin’ Down South, een compositie van Sample die direct de fusionrichting inzet met een diep groovend, ritmisch karakter. Het nummer is opgebouwd uit een mix van elektrische toetsen, funky baslijnen, en swingende drumgrooves, waarin Hutchersons heldere vibrafoon en Lands krachtige tenorsaxofoon elkaar aanvullen en uitdagen. Een tweede opvallend stuk is Ummh, dat eveneens draait om een sterke groove, herkenbaar aan het repetitieve motief en de combinatie van percussieve accenten en improvisatie. Dit nummer is typerend voor de energieke sfeer van het album en laat horen hoe soepel de band elementen uit soul, funk en jazz verweeft. Ook Prints Tie springt eruit door zijn mysterieuze sfeer en het samenspel tussen marimba, elektrische bas en een minimalistisch percussief patroon dat de ruimte geeft aan subtiele interactie tussen Hutcherson en Land. San Francisco verscheen in het begin van de jaren zeventig en is sindsdien meerdere malen heruitgegeven, onder meer als hoogwaardige UHQ-CD-uitgave voor een optimale geluidskwaliteit. Deze uitgave maakt gebruik van de best beschikbare mastertapes en biedt liefhebbers een gedetailleerde luisterervaring. Het album wordt algemeen beschouwd als een van de hoogtepunten uit de samenwerking van Hutcherson en Land en als een essentiële schakel tussen de post-bop uit de jaren zestig en de meer fusiongerichte jazz van de jaren zeventig. San Francisco biedt daardoor niet alleen een tijdsbeeld van de muzikale ontwikkelingen binnen de Amerikaanse jazz, maar ook een uniek voorbeeld van het vakmanschap en de artistieke visie van beide bandleiders.
San Francisco is een invloedrijk jazzalbum dat vibrafonist Bobby Hutcherson en tenorsaxofonist Harold Land samenbrengt in een artistiek rijke en vernieuwende samenwerking. Het album verscheen in het begin van de jaren zeventig en wordt gerekend tot de fusionjazz, met een kenmerkende mix van post-bop, soul, en progressieve jazzinvloeden. Op deze opname speelt Hutcherson naast vibrafoon ook marimba en percussie, terwijl Land een expressieve, aardse tenor toevoegt die de exploratieve sfeer van de plaat versterkt. De ritmesectie bestaat onder meer uit Joe Sample op toetsen, John Williams op contrabas en elektrische bas, en Mickey Roker op drums. Deze bezetting draagt bij aan een krachtige, groovegerichte sound met veel ruimte voor improvisatie en interactie. Wat het album onderscheidt binnen Hutchersons oeuvre is de opvallend soulvolle benadering. San Francisco vangt direct de luisteraar met een warm, ritmisch fundament en een muzikale openheid die typerend is voor de vroege fusionperiode. De abstracte modaliteit uit Hutchersons eerdere werk blijft aanwezig, maar wordt verrijkt met de funk en flexibiliteit van Joe Samples spel, de veelzijdigheid van Land, en de vindingrijkheid van Roker en Williams in de ritmesectie. Het album opent met Goin’ Down South, een compositie van Sample die direct de fusionrichting inzet met een diep groovend, ritmisch karakter. Het nummer is opgebouwd uit een mix van elektrische toetsen, funky baslijnen, en swingende drumgrooves, waarin Hutchersons heldere vibrafoon en Lands krachtige tenorsaxofoon elkaar aanvullen en uitdagen. Een tweede opvallend stuk is Ummh, dat eveneens draait om een sterke groove, herkenbaar aan het repetitieve motief en de combinatie van percussieve accenten en improvisatie. Dit nummer is typerend voor de energieke sfeer van het album en laat horen hoe soepel de band elementen uit soul, funk en jazz verweeft. Ook Prints Tie springt eruit door zijn mysterieuze sfeer en het samenspel tussen marimba, elektrische bas en een minimalistisch percussief patroon dat de ruimte geeft aan subtiele interactie tussen Hutcherson en Land. San Francisco verscheen in het begin van de jaren zeventig en is sindsdien meerdere malen heruitgegeven, onder meer als hoogwaardige UHQ-CD-uitgave voor een optimale geluidskwaliteit. Deze uitgave maakt gebruik van de best beschikbare mastertapes en biedt liefhebbers een gedetailleerde luisterervaring. Het album wordt algemeen beschouwd als een van de hoogtepunten uit de samenwerking van Hutcherson en Land en als een essentiële schakel tussen de post-bop uit de jaren zestig en de meer fusiongerichte jazz van de jaren zeventig. San Francisco biedt daardoor niet alleen een tijdsbeeld van de muzikale ontwikkelingen binnen de Amerikaanse jazz, maar ook een uniek voorbeeld van het vakmanschap en de artistieke visie van beide bandleiders.
Fnacorigineel album - Verschenen op 16/05/2025 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: