Gerald Clayton Bells On Sand (CD)
Beschrijving
Bol
Gerald Clayton’s album Bells On Sand, uitgebracht als cd in het jazzgenre, markeert een bijzonder moment in zijn carrière door de intieme sfeer en persoonlijke benadering van de muziek. Het album werd gerealiseerd samen met muzikanten die voor Clayton grote betekenis hebben, waaronder zijn vader John Clayton op contrabas, mentor Charles Lloyd op saxofoon, drummer Justin Brown en zangeres MARO. Dit gezelschap zorgt voor een dynamische interactie en een uitgesproken warme klankkleur, waarbij Clayton’s pianospel het centrale vertrekpunt vormt en ruimte biedt aan zowel improvisatie als verstilling. Bells On Sand is doordrenkt van reflectie over tijd, isolatie en verandering, geïnspireerd door ervaringen tijdens de pandemieperiode. Clayton benadert de elf composities niet als losse onderdelen, maar als delen van een groter narratief waarin het verleden, het heden en de toekomst continu in dialoog zijn. De muziek is grotendeels subtiel en introvert, met een sterk gevoel voor melodie en klankkleur. Daarbij komen jazzinvloeden samen met klassieke elementen, wat onder andere tot uiting komt in de bewerkingen van werken van de Catalaanse componist Federico Mompou. De kleine bezetting en vormvaste arrangementen creëren een sfeer van verstilling en contemplatie, waarin de luisteraar uitgenodigd wordt om de nuances van de muziek tot zich te nemen. Het album bevat een mix van originele stukken en covers, waarbij Clayton zoekt naar een balans tussen eerbetoon en vernieuwing. 'Water’s Edge', de openingstrack, zet direct de toon met een langzaam ontvouwende melodie en een dialoog tussen piano en de arco-bas van zijn vader, John Clayton. Hun spel is gelaten en meditatief, en laat ruimte voor detail en emotie. Een andere track die op het album te vinden is, is 'Elegia', een bewerking van Mompou’s muziek, waarin Clayton’s gevoel voor klassieke structuur en lyriek tot uiting komt. 'My Ideal' is tweemaal opgenomen, als 'My Ideal 1' en 'My Ideal 2', en biedt telkens een unieke kijk op de jazzstandard. Clayton benadert deze stukken met een open gemoed, waarbij improvisatie en interpretatie centraal staan en elke versie een eigen atmosfeer en emotie kent. Naast instrumentale stukken biedt Bells On Sand een bijzondere rol aan vocaliste MARO, waarvan haar bijdrage een gevoel van kwetsbaarheid en menselijkheid toevoegt aan het album. De samenwerking met Charles Lloyd op saxofoon brengt extra diepte in de muzikale dialogen. Clayton’s keuze voor zijn medemuzikanten is gestoeld op muzikale verwantschap, wat te horen is in de hechte interactie en het gemak waarmee zij elkaars spel aanvullen. De productie klinkt helder en ruimtelijk, waardoor alle subtiele details goed tot hun recht komen. Bells On Sand moet vooral worden gehoord als een persoonlijk document, waarin Gerald Clayton zijn verhouding tot tijd, herinnering en verandering onderzoekt via de taal van jazz. De combinatie van originele werken, bewerkingen van Mompou en standards, en de samenkomst van familie en vrienden, maken het album tot een rijk, veelzijdig geheel dat uitnodigt tot herhaald luisteren. Het is een werk waarin verstilling en expressie hand in hand gaan, en waarin Clayton zich profileert als een muzikant die diepe emotionele lagen weet aan te boren binnen de grenzen van het pianotrio en jazzensemble. Dit maakt Bells On Sand tot een van de meest geslaagde en betekenisvolle albums binnen de hedendaagse jazz.
Gerald Clayton’s album Bells On Sand, uitgebracht als cd in het jazzgenre, markeert een bijzonder moment in zijn carrière door de intieme sfeer en persoonlijke benadering van de muziek. Het album werd gerealiseerd samen met muzikanten die voor Clayton grote betekenis hebben, waaronder zijn vader John Clayton op contrabas, mentor Charles Lloyd op saxofoon, drummer Justin Brown en zangeres MARO. Dit gezelschap zorgt voor een dynamische interactie en een uitgesproken warme klankkleur, waarbij Clayton’s pianospel het centrale vertrekpunt vormt en ruimte biedt aan zowel improvisatie als verstilling. Bells On Sand is doordrenkt van reflectie over tijd, isolatie en verandering, geïnspireerd door ervaringen tijdens de pandemieperiode. Clayton benadert de elf composities niet als losse onderdelen, maar als delen van een groter narratief waarin het verleden, het heden en de toekomst continu in dialoog zijn. De muziek is grotendeels subtiel en introvert, met een sterk gevoel voor melodie en klankkleur. Daarbij komen jazzinvloeden samen met klassieke elementen, wat onder andere tot uiting komt in de bewerkingen van werken van de Catalaanse componist Federico Mompou. De kleine bezetting en vormvaste arrangementen creëren een sfeer van verstilling en contemplatie, waarin de luisteraar uitgenodigd wordt om de nuances van de muziek tot zich te nemen. Het album bevat een mix van originele stukken en covers, waarbij Clayton zoekt naar een balans tussen eerbetoon en vernieuwing. 'Water’s Edge', de openingstrack, zet direct de toon met een langzaam ontvouwende melodie en een dialoog tussen piano en de arco-bas van zijn vader, John Clayton. Hun spel is gelaten en meditatief, en laat ruimte voor detail en emotie. Een andere track die op het album te vinden is, is 'Elegia', een bewerking van Mompou’s muziek, waarin Clayton’s gevoel voor klassieke structuur en lyriek tot uiting komt. 'My Ideal' is tweemaal opgenomen, als 'My Ideal 1' en 'My Ideal 2', en biedt telkens een unieke kijk op de jazzstandard. Clayton benadert deze stukken met een open gemoed, waarbij improvisatie en interpretatie centraal staan en elke versie een eigen atmosfeer en emotie kent. Naast instrumentale stukken biedt Bells On Sand een bijzondere rol aan vocaliste MARO, waarvan haar bijdrage een gevoel van kwetsbaarheid en menselijkheid toevoegt aan het album. De samenwerking met Charles Lloyd op saxofoon brengt extra diepte in de muzikale dialogen. Clayton’s keuze voor zijn medemuzikanten is gestoeld op muzikale verwantschap, wat te horen is in de hechte interactie en het gemak waarmee zij elkaars spel aanvullen. De productie klinkt helder en ruimtelijk, waardoor alle subtiele details goed tot hun recht komen. Bells On Sand moet vooral worden gehoord als een persoonlijk document, waarin Gerald Clayton zijn verhouding tot tijd, herinnering en verandering onderzoekt via de taal van jazz. De combinatie van originele werken, bewerkingen van Mompou en standards, en de samenkomst van familie en vrienden, maken het album tot een rijk, veelzijdig geheel dat uitnodigt tot herhaald luisteren. Het is een werk waarin verstilling en expressie hand in hand gaan, en waarin Clayton zich profileert als een muzikant die diepe emotionele lagen weet aan te boren binnen de grenzen van het pianotrio en jazzensemble. Dit maakt Bells On Sand tot een van de meest geslaagde en betekenisvolle albums binnen de hedendaagse jazz.
Fnacorigineel album - Verschenen op 01/04/2022 - bij Blue Note Records
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: