George Harrison Living In The Material World (CD) (50th Anniversary Edition)
Beschrijving
Bol
Living in the Material World is een studioalbum van George Harrison en wordt vaak gerekend tot het genre rock, aangevuld met duidelijke invloeden uit de spiritual pop en singer-songwritertraditie. Dit album, uitgebracht in het jaar 1973, verscheen destijds op Apple Records en kreeg in 2024 een 50th Anniversary Edition op cd, voorzien van een geremasterd geluid en extra materiaal dat de frisse productie en intimiteit van de oorspronkelijke opnamen nog beter laat uitkomen. George Harrison bracht met Living in the Material World een persoonlijke en spirituele plaat, waarop zijn zoektocht naar spirituele verdieping in contrast stond met zijn status als wereldster. Deze thematiek doordrenkt de teksten: Harrison onderzoekt de spanning tussen materiële rijkdom en innerlijke groei, wat terug te horen is in de serieuze, soms meditatieve toon van het album. In vergelijking met zijn succesvolle soloalbum All Things Must Pass is dit album minder groots georkestreerd: de productie is bewust ingetogen, met een compacte bezetting van muzikanten, waartoe onder andere Ringo Starr, Klaus Voormann, Nicky Hopkins, Gary Wright en Jim Keltner behoren. Qua stijl laat het album zich kenmerken door subtiel gitaarspel en warme vocalen, met regelmatig indringende melodieën en rijke harmonieën die typerend zijn voor Harrisons werk uit deze periode. De opener, Give Me Love (Give Me Peace on Earth), is exemplarisch voor de plaat: een melodieus nummer met een positieve boodschap, gedragen door Harrisons kenmerkende slidegitaar en een boodschap van hoop en sereniteit. Een ander opvallend nummer is Sue Me, Sue You Blues, waarin Harrison op luchtige wijze de juridische en persoonlijke spanningen rondom The Beatles bezingt; het is één van de meer aardse, satirische momenten op een verder spiritueel georiënteerde plaat. Don’t Let Me Wait Too Long is een derde hoogtepunt, met een toegankelijke pop-invloed en een energieke ritmesectie, waarin Keltner en Starr samen het fundament leggen onder een lied dat opvallend opgewekt is in toon. Living in the Material World kent een afwisselend palet aan composities; waar sommige stukken diepgravend en contemplatief zijn, neigen andere naar meer lichtvoetige pop. Critici prijzen het album om zijn oprechte thematiek, expressief gitaarspel en de artistieke consistentie van Harrisons visie, hoewel enkele recensenten menen dat niet elke track even sterk is in vergelijking met het opzienbarende All Things Must Pass. Niettemin is het album vaak beschreven als een waardige opvolger binnen Harrisons solowerk, een plaat die zijn unieke artistieke stem en muzikale vakmanschap overtuigend laat horen. Deze 50th Anniversary Edition biedt luisteraars de kans om het album opnieuw te ontdekken, waarbij de heruitgave Harrisons honger naar muzikale en spirituele groei onderstreept. Living in the Material World blijft een karakteristiek document van de jaren zeventig, een tijd waarin introspectie en zingeving steeds nadrukkelijker een plek kregen binnen de popmuziek.
Living in the Material World is een studioalbum van George Harrison en wordt vaak gerekend tot het genre rock, aangevuld met duidelijke invloeden uit de spiritual pop en singer-songwritertraditie. Dit album, uitgebracht in het jaar 1973, verscheen destijds op Apple Records en kreeg in 2024 een 50th Anniversary Edition op cd, voorzien van een geremasterd geluid en extra materiaal dat de frisse productie en intimiteit van de oorspronkelijke opnamen nog beter laat uitkomen. George Harrison bracht met Living in the Material World een persoonlijke en spirituele plaat, waarop zijn zoektocht naar spirituele verdieping in contrast stond met zijn status als wereldster. Deze thematiek doordrenkt de teksten: Harrison onderzoekt de spanning tussen materiële rijkdom en innerlijke groei, wat terug te horen is in de serieuze, soms meditatieve toon van het album. In vergelijking met zijn succesvolle soloalbum All Things Must Pass is dit album minder groots georkestreerd: de productie is bewust ingetogen, met een compacte bezetting van muzikanten, waartoe onder andere Ringo Starr, Klaus Voormann, Nicky Hopkins, Gary Wright en Jim Keltner behoren. Qua stijl laat het album zich kenmerken door subtiel gitaarspel en warme vocalen, met regelmatig indringende melodieën en rijke harmonieën die typerend zijn voor Harrisons werk uit deze periode. De opener, Give Me Love (Give Me Peace on Earth), is exemplarisch voor de plaat: een melodieus nummer met een positieve boodschap, gedragen door Harrisons kenmerkende slidegitaar en een boodschap van hoop en sereniteit. Een ander opvallend nummer is Sue Me, Sue You Blues, waarin Harrison op luchtige wijze de juridische en persoonlijke spanningen rondom The Beatles bezingt; het is één van de meer aardse, satirische momenten op een verder spiritueel georiënteerde plaat. Don’t Let Me Wait Too Long is een derde hoogtepunt, met een toegankelijke pop-invloed en een energieke ritmesectie, waarin Keltner en Starr samen het fundament leggen onder een lied dat opvallend opgewekt is in toon. Living in the Material World kent een afwisselend palet aan composities; waar sommige stukken diepgravend en contemplatief zijn, neigen andere naar meer lichtvoetige pop. Critici prijzen het album om zijn oprechte thematiek, expressief gitaarspel en de artistieke consistentie van Harrisons visie, hoewel enkele recensenten menen dat niet elke track even sterk is in vergelijking met het opzienbarende All Things Must Pass. Niettemin is het album vaak beschreven als een waardige opvolger binnen Harrisons solowerk, een plaat die zijn unieke artistieke stem en muzikale vakmanschap overtuigend laat horen. Deze 50th Anniversary Edition biedt luisteraars de kans om het album opnieuw te ontdekken, waarbij de heruitgave Harrisons honger naar muzikale en spirituele groei onderstreept. Living in the Material World blijft een karakteristiek document van de jaren zeventig, een tijd waarin introspectie en zingeving steeds nadrukkelijker een plek kregen binnen de popmuziek.
Fnacorigineel album - Verschenen op 15/11/2024 - bij Bmg