Gaytheist The Mustache Stays (LP)
Beschrijving
Bol Partner
Gaytheist brengt met The Mustache Stays een album dat balanceert op het snijvlak van noise rock, sludge, hardcore en stevige stonerinvloeden. Het album verscheen in 2025 en is uitgebracht als LP op gekleurd vinyl. De energieke sound is typisch Gaytheist: harde, razendsnelle punkriffs, rauwe vocalen en een spelvreugde die hoorbaar elke seconde van de plaat doorklinkt. De groep maakt indruk met een compromisloze en luide productie, waarbij elke instrumentale laag perfect op elkaar is afgestemd. Jason Rivera’s gitaarspel klinkt zwaar en korrelig; de bas van Tim Hoff is overstuurd en hoekig, terwijl Nick Park’s drums over de hele plaat vol energie en variatie zijn gespeeld. De zanglijnen stijgen soms boven het instrumentale geweld uit en vormen een melodisch, bijna episch tegenwicht. Dit alles resulteert in een album dat als een goed gemixte liveshow aanvoelt. De tracks op The Mustache Stays zijn grotendeels kort, direct en puntig, met nummers die vaak rond de twee minuten klokken. Uitzondering is het uitgesponnen 'Silverfuck', dat met ruim zevenenhalve minuut een uitgesproken hoogtepunt vormt. Dit nummer valt op door zijn lange spanningsboog en dynamische opbouw. Ook 'Shelved', de krachtige opener, zet direct de toon met explosieve energie. Een ander kenmerkend nummer is 'Final Form', waarin de band haar mix van textuur en intensiteit volledig benut. Gaytheist blijft trouw aan hun karakteristieke, ruige stijl maar weet op The Mustache Stays het geluid zowel fris als urgent te houden. Het album is een aanrader voor liefhebbers van compromisloze punk, noise en sludge, waarbij het plezier én de rauwe kracht van het drietal uit Portland onmiskenbaar op de voorgrond staan.
Gaytheist brengt met The Mustache Stays een album dat balanceert op het snijvlak van noise rock, sludge, hardcore en stevige stonerinvloeden. Het album verscheen in 2025 en is uitgebracht als LP op gekleurd vinyl. De energieke sound is typisch Gaytheist: harde, razendsnelle punkriffs, rauwe vocalen en een spelvreugde die hoorbaar elke seconde van de plaat doorklinkt. De groep maakt indruk met een compromisloze en luide productie, waarbij elke instrumentale laag perfect op elkaar is afgestemd. Jason Rivera’s gitaarspel klinkt zwaar en korrelig; de bas van Tim Hoff is overstuurd en hoekig, terwijl Nick Park’s drums over de hele plaat vol energie en variatie zijn gespeeld. De zanglijnen stijgen soms boven het instrumentale geweld uit en vormen een melodisch, bijna episch tegenwicht. Dit alles resulteert in een album dat als een goed gemixte liveshow aanvoelt. De tracks op The Mustache Stays zijn grotendeels kort, direct en puntig, met nummers die vaak rond de twee minuten klokken. Uitzondering is het uitgesponnen 'Silverfuck', dat met ruim zevenenhalve minuut een uitgesproken hoogtepunt vormt. Dit nummer valt op door zijn lange spanningsboog en dynamische opbouw. Ook 'Shelved', de krachtige opener, zet direct de toon met explosieve energie. Een ander kenmerkend nummer is 'Final Form', waarin de band haar mix van textuur en intensiteit volledig benut. Gaytheist blijft trouw aan hun karakteristieke, ruige stijl maar weet op The Mustache Stays het geluid zowel fris als urgent te houden. Het album is een aanrader voor liefhebbers van compromisloze punk, noise en sludge, waarbij het plezier én de rauwe kracht van het drietal uit Portland onmiskenbaar op de voorgrond staan.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: