Formosa Quartet Lei Liang: Luminous (CD)
Beschrijving
Bol Partner
De muziek van Lei Liang (1972) is het resultaat van een rijke samenvloeiing van verschillende culturele draden, een levendige en open verbeelding en een streng intellect. Natuurlijk akoestisch, vaak weelderig, maar op de een of andere manier roept het ook tactiliteit op, het klinkt als iets dat kan worden aangeraakt; het roept vorm en kleur op, het klinkt als iets dat kan worden gezien. Deze vijf composities zijn verdere verkenningen van zijn jarenlange onderzoek naar traditionele Aziatische kunst en muziek en de integratie daarvan in een hedendaagse muziekesthetiek. Verge Quartet (2013) is het laatste voorbeeld van Liangs uitgebreide studie van Mongoolse muziek. Trans (2013), geschreven voor de virtuoze percussionist Steven Schick, omvat deelname van het publiek door hen meer dan honderd paar stenen te laten bespelen, waardoor een sonische 'wolk' ontstaat die kan worden geïnterpreteerd als regen of andere natuurlijke geluiden. The moon is following us (2015) (voor piano solo) is een poging van de componist om te zoeken naar een nieuwe harmonische taal, gebaseerd op een spectrale analyse van een Chinees volksliedje. Liang stelt zich de compositie voor als een reis door de spectrale landschappen die in een stem verborgen liggen. Inkscape (2014) (voor slagwerkkwartet en piano), een van de vele werken waarin Liang zich bezighoudt met het idee van de traditionele Chinese tekenkunst, hetzij kalligrafie, hetzij schilderkunst, is een verkenning van de relatie tussen geluid en Chinese inktschilderingen. In dit stuk fungeert de piano als 'penseel' en het slagwerkkwartet als 'inkt' Luminous (2014) is een concerto speciaal geschreven voor de innovatieve basimprovisator Mark Dresser. De componist schrijft: 'De rijke spectra van het instrument belichamen 'stemmen' die extreme tegenstellingen omvatten - licht en duisternis, engelen en geesten, paradijs en inferno - verenigd door een enkel vibrerend lichaam.'
De muziek van Lei Liang (1972) is het resultaat van een rijke samenvloeiing van verschillende culturele draden, een levendige en open verbeelding en een streng intellect. Natuurlijk akoestisch, vaak weelderig, maar op de een of andere manier roept het ook tactiliteit op, het klinkt als iets dat kan worden aangeraakt; het roept vorm en kleur op, het klinkt als iets dat kan worden gezien. Deze vijf composities zijn verdere verkenningen van zijn jarenlange onderzoek naar traditionele Aziatische kunst en muziek en de integratie daarvan in een hedendaagse muziekesthetiek. Verge Quartet (2013) is het laatste voorbeeld van Liangs uitgebreide studie van Mongoolse muziek. Trans (2013), geschreven voor de virtuoze percussionist Steven Schick, omvat deelname van het publiek door hen meer dan honderd paar stenen te laten bespelen, waardoor een sonische 'wolk' ontstaat die kan worden geïnterpreteerd als regen of andere natuurlijke geluiden. The moon is following us (2015) (voor piano solo) is een poging van de componist om te zoeken naar een nieuwe harmonische taal, gebaseerd op een spectrale analyse van een Chinees volksliedje. Liang stelt zich de compositie voor als een reis door de spectrale landschappen die in een stem verborgen liggen. Inkscape (2014) (voor slagwerkkwartet en piano), een van de vele werken waarin Liang zich bezighoudt met het idee van de traditionele Chinese tekenkunst, hetzij kalligrafie, hetzij schilderkunst, is een verkenning van de relatie tussen geluid en Chinese inktschilderingen. In dit stuk fungeert de piano als 'penseel' en het slagwerkkwartet als 'inkt' Luminous (2014) is een concerto speciaal geschreven voor de innovatieve basimprovisator Mark Dresser. De componist schrijft: 'De rijke spectra van het instrument belichamen 'stemmen' die extreme tegenstellingen omvatten - licht en duisternis, engelen en geesten, paradijs en inferno - verenigd door een enkel vibrerend lichaam.'
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: