Empros

Russian Circles keert terug met een heruitgave van hun legendarische album Empros, compleet met een opnieuw ontworpen klaphoesje met reliëf, nu geperst in twee nieuwe limited edition-kleuren. Empros gaat verder waar de anthemische riffs en melodieën van Genève uit 2009 ophielden en injecteert steeds meer glijdende ritmes te midden van schedelverpletterend gewicht met alle diepgewortelde intensiteit van Godflesh, Swans en Neurosis. Simpel gezegd is Empros de Master of Reality van Russian Circles: een radicale herziening van zowel heavy als melodie die monolithisch is in zijn helderheid en perfectie. Of, zoals een eenzaam overlevend, wollig beest dat uit een meedogenloze wintervorst tevoorschijn komt, is Empros het geluid van een band die de eeuwen van zijn schouders schudt met alle brute kracht van een ontwaakte kolos. Russian Circles ging opnieuw naar de Phantom Manor-studio in Chicago met producer Brandon Curtis van The Secret Machines & Interpol - die ook het vorige album Geneva van de band regisseerde - en ging experimenteren met hun geluid op nieuwe manieren die nog steeds hun live-geluid zouden weerspiegelen. Door dit te doen bereikte de band een nieuw creatief hoogtepunt waarin elk van de muzikanten, gitarist Mike Sullivan, drummer Dave Turncrantz en bassist Brian Cook een gestroomlijnde en geïntensiveerde aanval op hun nummers geven die beukt, zelfs als deze door een reeks stemmingen en stemmingen heen en weer beweegt. tempo's. Het album opent met een imposante mechanische drone die uitmondt in begrafenisgitaarnoten die abrupt worden onderbroken door een voortstuwende drumbeat terwijl de procedure van "309" uitbarst in iets dat lijkt op een neo-industriële herziening van Celtic Frost. Het nummer slingert zich door bijna 9 minuten meesterlijke ritmische verschuivingen en brute gitaaroorlogvoering met zo'n assertieve gratie dat het klinkt alsof de band een handschoen neerwerpt en alle uitdagers uitdaagt. "Mladek" begint met de stijgende noten van Sullivan's kenmerkende hammer-on gitaararpeggio's, terwijl Cook's volume-aanzwellende basnoten golven als borrelende gesmolten lava. Turncrantz' innovatieve herformulering van het drumpatroon tilt het nummer naar een hoger niveau terwijl het van deel naar deel glijdt, geleid door het gesyncopeerde gebabbel dat wordt uitgewisseld tussen luide gitaarnoten en kolkende bas. Elders zijn er mooie momenten van melodie