Elvin Hoxha Ganiyev Ysaÿe: Six Sonatas For Solo Violin (CD)
Beschrijving
Bol
'Wat Ysaÿe's solosonates zo buitengewoon maakt is de rijkdom van hun harmonieën, die eindeloze mogelijkheden bieden om een breed spectrum aan contrasten in klankprojectie en violistische effecten te verkennen telkens als je ermee aan de slag gaat. Voor mij zijn deze werken als een grenzeloze oceaan, waar elke duik iets nieuws onthult en je omhult in een oneindig palet van kleuren en emoties. De ervaring om ze te spelen en ernaar te luisteren is adembenemend, omdat ze je uitnodigen in een wereld van voortdurende ontdekking, waar de muziek lijkt te ademen en transformeren bij elke interpretatie.' Elvin Hoxha Ganiyev De Belgische violist en componist Eugène Ysaÿe (1858-1931) creëerde Six Sonatas for Solo Violin, Op. 27 in 1923. Zijn bedoeling was om een nalatenschap na te laten voor toekomstige generaties die zou getuigen van de uitvoeringstechnieken van zijn tijd, met bijzondere nadruk op de evolutie van de muzikale taal sinds het tijdperk van Johann Sebastian Bach. Zoals hij schreef: Inderdaad, de Zes Sonates zijn opgedragen aan violisten van Europese afkomst, in volgorde: Hongaars, Frans, Roemeens, Oostenrijks, Belgisch en Spaans. Ysaÿe's project stond echter los van nationale of eurocentrische bekommernissen, aangezien de toewijdingen bedoeld waren om de grootste muzikanten van de jongere generatie te herdenken. De structuur van de collectie en het aantal werken verwijzen naar Bachs Sonates (drie stukken) en Partita's voor viool solo (drie werken), die Ysaÿe en zijn tijdgenoten beschouwden als een belangrijk referentiepunt in de vioolliteratuur. De verwijzingen naar Bach, die zowel in de hele verzameling als in de afzonderlijke sonates zo duidelijk aanwezig zijn, zijn echter niet de enige die in Op. 27 te vinden zijn. Er zijn ook opmerkelijke invloeden van het romantische lied en opera-aria's uit het midden van de 19e eeuw, verweven met verwijzingen naar middeleeuwse sequenties en de virtuoze stijl van Niccolò Paganini. Toen Ysaÿe de Op. 27 Sonates componeerde, trok hij zich terug uit het concertleven. Daarom dient deze collectie als een uniek soort muzikaal testament, dat commentaar geeft op de prestaties van zijn tijd en tegelijkertijd vooruitloopt op de verdere ontwikkeling van de vioolliteratuur. Bijzonder opvallend zijn de terugkerende motieven van waarschuwing en ontwrichting, provocerende voorboden van veranderingen in de muzikale taal van de tweede helft van de 20e eeuw.
'Wat Ysaÿe's solosonates zo buitengewoon maakt is de rijkdom van hun harmonieën, die eindeloze mogelijkheden bieden om een breed spectrum aan contrasten in klankprojectie en violistische effecten te verkennen telkens als je ermee aan de slag gaat. Voor mij zijn deze werken als een grenzeloze oceaan, waar elke duik iets nieuws onthult en je omhult in een oneindig palet van kleuren en emoties. De ervaring om ze te spelen en ernaar te luisteren is adembenemend, omdat ze je uitnodigen in een wereld van voortdurende ontdekking, waar de muziek lijkt te ademen en transformeren bij elke interpretatie.' Elvin Hoxha Ganiyev De Belgische violist en componist Eugène Ysaÿe (1858-1931) creëerde Six Sonatas for Solo Violin, Op. 27 in 1923. Zijn bedoeling was om een nalatenschap na te laten voor toekomstige generaties die zou getuigen van de uitvoeringstechnieken van zijn tijd, met bijzondere nadruk op de evolutie van de muzikale taal sinds het tijdperk van Johann Sebastian Bach. Zoals hij schreef: Inderdaad, de Zes Sonates zijn opgedragen aan violisten van Europese afkomst, in volgorde: Hongaars, Frans, Roemeens, Oostenrijks, Belgisch en Spaans. Ysaÿe's project stond echter los van nationale of eurocentrische bekommernissen, aangezien de toewijdingen bedoeld waren om de grootste muzikanten van de jongere generatie te herdenken. De structuur van de collectie en het aantal werken verwijzen naar Bachs Sonates (drie stukken) en Partita's voor viool solo (drie werken), die Ysaÿe en zijn tijdgenoten beschouwden als een belangrijk referentiepunt in de vioolliteratuur. De verwijzingen naar Bach, die zowel in de hele verzameling als in de afzonderlijke sonates zo duidelijk aanwezig zijn, zijn echter niet de enige die in Op. 27 te vinden zijn. Er zijn ook opmerkelijke invloeden van het romantische lied en opera-aria's uit het midden van de 19e eeuw, verweven met verwijzingen naar middeleeuwse sequenties en de virtuoze stijl van Niccolò Paganini. Toen Ysaÿe de Op. 27 Sonates componeerde, trok hij zich terug uit het concertleven. Daarom dient deze collectie als een uniek soort muzikaal testament, dat commentaar geeft op de prestaties van zijn tijd en tegelijkertijd vooruitloopt op de verdere ontwikkeling van de vioolliteratuur. Bijzonder opvallend zijn de terugkerende motieven van waarschuwing en ontwrichting, provocerende voorboden van veranderingen in de muzikale taal van de tweede helft van de 20e eeuw.
FnacAlbum - Verschenen op 31/01/2025 - bij SOLO MUSICA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: