Duran Pop Trash (2 LPs)
Beschrijving
Bol Partner
Pop Trash is het tiende studioalbum van Duran Duran en verscheen als 2 LP, waarmee het een bijzondere plek inneemt binnen de discografie van de band. Dit album markeert een periode van verandering; het is het enige album waarop bassist John Taylor volledig ontbreekt, terwijl het de laatste plaat is met de gitarist Warren Cuccurullo. Hiermee kwam een karakteristiek drietal — Simon Le Bon, Nick Rhodes en Warren Cuccurullo — aan het eind van een tijdperk. Qua genre beweegt Pop Trash zich tussen poprock, synthpop en alternatieve rock. De band zocht met dit album bewust naar een nieuw geluid, door klassieke rockinvloeden samen te brengen met moderne popproductie. Er werd geëxperimenteerd met rauwere, minder typische Duran Duran-klanken, hoewel uiteindelijk voor een popvriendelijke afwerking is gekozen die de toegankelijkheid van het album verhoogt. Pop Trash werd uitgebracht in het jaar 2000 op het label Hollywood Records, waarmee Duran Duran voor het eerst sinds hun debuut brak met EMI, hun vorige label. Ondanks een ambitieuze muzikale koers en een opvallende hoes met een met strass bezette auto van Liberace, werd het album gematigd ontvangen door zowel pers als publiek. Commercieel kende Pop Trash weinig succes, mede doordat er weinig promotie plaatsvond en slechts één single, Someone Else Not Me, werd uitgebracht. Dit nummer valt op door zijn melancholische sfeer en introspectieve teksten, waarmee het de emotionele kern van het album raakt. Naast Someone Else Not Me zijn tracks als Lady Xanax en Playing With Uranium kenmerkend voor de diversiteit van het album. Lady Xanax combineert een dromerige, wat psychedelische sound met een onderliggende melancholie, terwijl Playing With Uranium juist de meer experimentele kant van de band toont, met gelaagde synthesizers en een indringend refrein. De productiegeschiedenis van Pop Trash kent enkele bijzonderheden. Zo werd eerst gekozen voor een meer rockgeoriënteerde mix van Ken Scott, bekend uit het Bowie-tijdperk, maar uiteindelijk nam Chris Lord-Alge het grotendeels over om het geluid moderner en popvriendelijker te maken. Dit resulteerde in een plaat die kenmerkend is voor de overgangsperiode van Duran Duran aan het begin van de eenentwintigste eeuw. Hoewel Pop Trash nooit uitgroeide tot een van de meest gevierde albums van Duran Duran, vormt het wel een intrigerend hoofdstuk in de ontwikkeling van de band. Het album weerspiegelt de zoektocht naar vernieuwing, muzikale vrijheid en het experimenteren met stijlen, verpakt in een productie die uiteindelijk dicht bij de poproots van de groep blijft.
Pop Trash is het tiende studioalbum van Duran Duran en verscheen als 2 LP, waarmee het een bijzondere plek inneemt binnen de discografie van de band. Dit album markeert een periode van verandering; het is het enige album waarop bassist John Taylor volledig ontbreekt, terwijl het de laatste plaat is met de gitarist Warren Cuccurullo. Hiermee kwam een karakteristiek drietal — Simon Le Bon, Nick Rhodes en Warren Cuccurullo — aan het eind van een tijdperk. Qua genre beweegt Pop Trash zich tussen poprock, synthpop en alternatieve rock. De band zocht met dit album bewust naar een nieuw geluid, door klassieke rockinvloeden samen te brengen met moderne popproductie. Er werd geëxperimenteerd met rauwere, minder typische Duran Duran-klanken, hoewel uiteindelijk voor een popvriendelijke afwerking is gekozen die de toegankelijkheid van het album verhoogt. Pop Trash werd uitgebracht in het jaar 2000 op het label Hollywood Records, waarmee Duran Duran voor het eerst sinds hun debuut brak met EMI, hun vorige label. Ondanks een ambitieuze muzikale koers en een opvallende hoes met een met strass bezette auto van Liberace, werd het album gematigd ontvangen door zowel pers als publiek. Commercieel kende Pop Trash weinig succes, mede doordat er weinig promotie plaatsvond en slechts één single, Someone Else Not Me, werd uitgebracht. Dit nummer valt op door zijn melancholische sfeer en introspectieve teksten, waarmee het de emotionele kern van het album raakt. Naast Someone Else Not Me zijn tracks als Lady Xanax en Playing With Uranium kenmerkend voor de diversiteit van het album. Lady Xanax combineert een dromerige, wat psychedelische sound met een onderliggende melancholie, terwijl Playing With Uranium juist de meer experimentele kant van de band toont, met gelaagde synthesizers en een indringend refrein. De productiegeschiedenis van Pop Trash kent enkele bijzonderheden. Zo werd eerst gekozen voor een meer rockgeoriënteerde mix van Ken Scott, bekend uit het Bowie-tijdperk, maar uiteindelijk nam Chris Lord-Alge het grotendeels over om het geluid moderner en popvriendelijker te maken. Dit resulteerde in een plaat die kenmerkend is voor de overgangsperiode van Duran Duran aan het begin van de eenentwintigste eeuw. Hoewel Pop Trash nooit uitgroeide tot een van de meest gevierde albums van Duran Duran, vormt het wel een intrigerend hoofdstuk in de ontwikkeling van de band. Het album weerspiegelt de zoektocht naar vernieuwing, muzikale vrijheid en het experimenteren met stijlen, verpakt in een productie die uiteindelijk dicht bij de poproots van de groep blijft.
Records on VinylPop Trash van Duran Duran is nieuw in ons assortiment. Check de releasedatum om te kijken of het al leverbaar is.
Fnacorigineel album - Verschenen op 29/09/2023 - bij BMG
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: