Duke Pearson Wahoo (LP)
Beschrijving
Bol
Wahoo is een jazzalbum van Duke Pearson, uitgebracht als LP in het midden van de jaren zestig. Het album geldt als een klassiek voorbeeld van het hard bop-genre, een stijl die het dynamische van bebop combineert met soulvolle invloeden en een sterke ritmische drive. Pearson toont zich op deze plaat niet alleen als pianist, maar ook als componist en bandleider van uitzonderlijk niveau. Samen met een uitgelezen sextet, bestaande uit onder meer Donald Byrd op trompet, James Spaulding op altsax en Joe Henderson op tenorsax, presenteert hij een verzameling originele composities die zijn veelzijdigheid etaleren. Daarnaast zijn Bob Cranshaw op bas en Mickey Roker op drums te horen, wat zorgt voor een solide ritmische basis en een rijke klankkleur. Het album werd opgenomen in een periode waarin Duke Pearson een sleutelrol vervulde binnen het befaamde Blue Note-label, niet alleen als uitvoerend musicus, maar ook als arrangeur en producer. Wahoo legt de nadruk op Pearson’s melodische inventiviteit en zijn vermogen om complexe harmonieën te verweven in toegankelijke composities. De sfeer van het album is zowel avontuurlijk als warm, met subtiliteiten in de arrangementen en een energieke interactie tussen de bandleden. Dit maakt het een geliefde plaat onder kenners van het genre, en een representatief document van de hard bop-traditie. Op Wahoo zijn enkele opvallende tracks te vinden. 'Amanda' is het openingsnummer en laat meteen de lyrische kracht van Pearson’s spel horen, ondersteund door smaakvolle blazerslijnen en een ontspannen groove. 'Bedouin' heeft een mysterieuze, modale kwaliteit, waarbij vooral de samenspel tussen de blazers en ritmesectie opvalt. Een ander memorabel nummer is 'ESP (Extrasensory Perception)', waarin geavanceerde harmonieën samenkomen met een vurige improvisatie. Ook 'Farewell Machelle' valt op, omdat Pearson hierin teruggrijpt op zijn trioformaat en een verstilde ballad neerzet. Het album besluit met 'Fly Little Bird Fly', een compositie van trompettist Donald Byrd, die het tempo en de virtuositeit van de band benadrukt. Wahoo verscheen oorspronkelijk in 1964 op het Blue Note-label en werd sindsdien meermalen opnieuw uitgebracht op LP. Het album krijgt veel waardering vanwege de geraffineerde composities, het samenspel van zes topmuzikanten en de innovatieve aanpak binnen het hard bop-idioom. Pearson’s bijdrage aan de jazz uit deze periode is exemplarisch en Wahoo behoort tot de absolute hoogtepunten in zijn oeuvre.
Wahoo is een jazzalbum van Duke Pearson, uitgebracht als LP in het midden van de jaren zestig. Het album geldt als een klassiek voorbeeld van het hard bop-genre, een stijl die het dynamische van bebop combineert met soulvolle invloeden en een sterke ritmische drive. Pearson toont zich op deze plaat niet alleen als pianist, maar ook als componist en bandleider van uitzonderlijk niveau. Samen met een uitgelezen sextet, bestaande uit onder meer Donald Byrd op trompet, James Spaulding op altsax en Joe Henderson op tenorsax, presenteert hij een verzameling originele composities die zijn veelzijdigheid etaleren. Daarnaast zijn Bob Cranshaw op bas en Mickey Roker op drums te horen, wat zorgt voor een solide ritmische basis en een rijke klankkleur. Het album werd opgenomen in een periode waarin Duke Pearson een sleutelrol vervulde binnen het befaamde Blue Note-label, niet alleen als uitvoerend musicus, maar ook als arrangeur en producer. Wahoo legt de nadruk op Pearson’s melodische inventiviteit en zijn vermogen om complexe harmonieën te verweven in toegankelijke composities. De sfeer van het album is zowel avontuurlijk als warm, met subtiliteiten in de arrangementen en een energieke interactie tussen de bandleden. Dit maakt het een geliefde plaat onder kenners van het genre, en een representatief document van de hard bop-traditie. Op Wahoo zijn enkele opvallende tracks te vinden. 'Amanda' is het openingsnummer en laat meteen de lyrische kracht van Pearson’s spel horen, ondersteund door smaakvolle blazerslijnen en een ontspannen groove. 'Bedouin' heeft een mysterieuze, modale kwaliteit, waarbij vooral de samenspel tussen de blazers en ritmesectie opvalt. Een ander memorabel nummer is 'ESP (Extrasensory Perception)', waarin geavanceerde harmonieën samenkomen met een vurige improvisatie. Ook 'Farewell Machelle' valt op, omdat Pearson hierin teruggrijpt op zijn trioformaat en een verstilde ballad neerzet. Het album besluit met 'Fly Little Bird Fly', een compositie van trompettist Donald Byrd, die het tempo en de virtuositeit van de band benadrukt. Wahoo verscheen oorspronkelijk in 1964 op het Blue Note-label en werd sindsdien meermalen opnieuw uitgebracht op LP. Het album krijgt veel waardering vanwege de geraffineerde composities, het samenspel van zes topmuzikanten en de innovatieve aanpak binnen het hard bop-idioom. Pearson’s bijdrage aan de jazz uit deze periode is exemplarisch en Wahoo behoort tot de absolute hoogtepunten in zijn oeuvre.
Records on VinylWahoo! van Pearson, Duke is nieuw in ons assortiment. Check de releasedatum om te kijken of het al leverbaar is.
Fnacorigineel album - Verschenen op 15/11/2024 - bij DECCA
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: