Duke Pearson Phantom
Beschrijving
Bol Partner
Duke Pearson’s album The Phantom is een bijzonder voorbeeld van creatieve jazz, uitgebracht in de Blue Note Tone Poet Series op LP. Het album verscheen in het jaar 1968 en vormt een uitgesproken document van Pearson’s inventiviteit als pianist, componist en arrangeur, waarbij hij niet alleen zijn talent laat zien, maar ook de samenwerking met een indrukwekkende selectie van jazzmusici. Het album wordt vaak omschreven als een van de meest ondergewaardeerde parels uit de Blue Note-catalogus, mede door de veelzijdigheid en het originele karakter van de composities. Het genre van The Phantom laat zich het beste omschrijven als moderne jazz, met duidelijke invloeden uit de latin, bossa nova en soul jazz. De muziek kenmerkt zich door avontuurlijke structuren, rijke harmonieën en ritmische complexiteit. De arrangementen worden ondersteund door de warme klanken van onder andere Bobby Hutcherson op vibrafoon en Jerry Dodgion op fluit. Vooral de ritmesectie, met onder meer Mickey Roker, Victor Pantojo en 'Patato' Valdes op drums en congas, geeft het album een doorleefde latinsfeer en dynamische drive. Het album opent met de lang uitgesponnen titeltrack The Phantom, die direct een mysterieuze en hypnotiserende toon zet. Dit nummer is opgebouwd rondom een pulserende groove en spanende akkoordprogressies, waardoor een meeslepende sfeer ontstaat. De tweede track die opvalt, Los Ojos Alegres (The Happy Eyes), heeft een uitgesproken bossa-nova ritme en een lichtere, meer speelse klankkleur. Het laat zien hoe Pearson’s composities kunnen balanceren tussen ingetogen warmte en levendige improvisatie. Een derde markant nummer is Say You’re Mine, dat oorspronkelijk als ballad verscheen op een album van Donald Byrd. De versie op The Phantom is teder en verfijnd, gekenmerkt door een melodieuze interactie tussen de piano en de blazers. De LP uitgave in de Tone Poet Series wordt geprezen om zijn audiokwaliteit, met een volledig analoge mastering vanaf de originele banden en een zware 180g persing die de klank van het album optimaal tot zijn recht laat komen. De serie zelf is een initiatief van Blue Note, bedoeld om klassieke albums opnieuw uit te brengen met maximale aandacht voor detail en geluid, waardoor de artistieke nuances van Pearson en zijn medemuzikanten volledig hoorbaar worden. The Phantom is zo’n album waarin zowel de jazzliefhebber als de audiopurist veel kan ontdekken. De combinatie van verschillende genres en ritmische lagen, gekoppeld aan Pearson’s eigen stijl als componist en arrangeur, maakt deze plaat tot een kernwerk in zijn oeuvre. De bijdragende musici zorgen ervoor dat het album niet alleen een showcase is van Pearson zelf, maar ook van het ensemble-spel dat zo kenmerkend is voor de hoogtijdagen van het Blue Note-label.
Duke Pearson’s album The Phantom is een bijzonder voorbeeld van creatieve jazz, uitgebracht in de Blue Note Tone Poet Series op LP. Het album verscheen in het jaar 1968 en vormt een uitgesproken document van Pearson’s inventiviteit als pianist, componist en arrangeur, waarbij hij niet alleen zijn talent laat zien, maar ook de samenwerking met een indrukwekkende selectie van jazzmusici. Het album wordt vaak omschreven als een van de meest ondergewaardeerde parels uit de Blue Note-catalogus, mede door de veelzijdigheid en het originele karakter van de composities. Het genre van The Phantom laat zich het beste omschrijven als moderne jazz, met duidelijke invloeden uit de latin, bossa nova en soul jazz. De muziek kenmerkt zich door avontuurlijke structuren, rijke harmonieën en ritmische complexiteit. De arrangementen worden ondersteund door de warme klanken van onder andere Bobby Hutcherson op vibrafoon en Jerry Dodgion op fluit. Vooral de ritmesectie, met onder meer Mickey Roker, Victor Pantojo en 'Patato' Valdes op drums en congas, geeft het album een doorleefde latinsfeer en dynamische drive. Het album opent met de lang uitgesponnen titeltrack The Phantom, die direct een mysterieuze en hypnotiserende toon zet. Dit nummer is opgebouwd rondom een pulserende groove en spanende akkoordprogressies, waardoor een meeslepende sfeer ontstaat. De tweede track die opvalt, Los Ojos Alegres (The Happy Eyes), heeft een uitgesproken bossa-nova ritme en een lichtere, meer speelse klankkleur. Het laat zien hoe Pearson’s composities kunnen balanceren tussen ingetogen warmte en levendige improvisatie. Een derde markant nummer is Say You’re Mine, dat oorspronkelijk als ballad verscheen op een album van Donald Byrd. De versie op The Phantom is teder en verfijnd, gekenmerkt door een melodieuze interactie tussen de piano en de blazers. De LP uitgave in de Tone Poet Series wordt geprezen om zijn audiokwaliteit, met een volledig analoge mastering vanaf de originele banden en een zware 180g persing die de klank van het album optimaal tot zijn recht laat komen. De serie zelf is een initiatief van Blue Note, bedoeld om klassieke albums opnieuw uit te brengen met maximale aandacht voor detail en geluid, waardoor de artistieke nuances van Pearson en zijn medemuzikanten volledig hoorbaar worden. The Phantom is zo’n album waarin zowel de jazzliefhebber als de audiopurist veel kan ontdekken. De combinatie van verschillende genres en ritmische lagen, gekoppeld aan Pearson’s eigen stijl als componist en arrangeur, maakt deze plaat tot een kernwerk in zijn oeuvre. De bijdragende musici zorgen ervoor dat het album niet alleen een showcase is van Pearson zelf, maar ook van het ensemble-spel dat zo kenmerkend is voor de hoogtijdagen van het Blue Note-label.
Records on VinylPhantom van Pearson, Duke is nieuw in ons assortiment. Check de releasedatum om te kijken of het al leverbaar is.
Fnacorigineel album - Verschenen op 30/10/2020 - bij Universal Music
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: