Can Çakmur Schubert: Piano Sonatas Schoenberg: Drei Klavier (Super Audio CD)
Beschrijving
Bol Partner
Drie jaar na de opname van Franz Schuberts Schwanengesang (bewerkt door Liszt) lanceert pianist Can Çakmur een nieuwe reeks onder de naam Schubert+. Çakmur omschrijft de Weense componist als 'een constante metgezel' in zijn leven en wil hier zijn complete grote pianosolocomposities naast werken van andere componisten leggen die door zijn muziek zijn geïnspireerd, zodat deze werken in een nieuw licht kunnen worden gezien. Hoewel ze een bijna volledige bloemlezing vormen van Schuberts voltooide belangrijke pianomuziek, is elke schijf ook bedoeld als een zelfstandig recital. In dit eerste deel worden twee sonates van Schubert, respectievelijk D 537 en D 959, afgewisseld met de Drie stukken op. 11 van Arnold Schönberg. De reden voor deze combinatie is ten eerste dat hetzelfde thema in de sonates van Schubert wordt gedeeld maar anders wordt behandeld, en ten tweede dat Schubert en Schönberg schijnbaar dezelfde opvatting delen waarbij de natuurlijke stroom en richting van de muziek bewust gedeconstrueerd lijken. Met verschillende middelen en honderd jaar verschil zijn zowel Schubert als Schönberg, de eerste met zijn afkeer van formele grenzen, de tweede met zijn inspanningen tegen de natuurlijke tendensen van de westerse harmonie, erin geslaagd de subjectieve expressie van hun muziek te versterken.
Drie jaar na de opname van Franz Schuberts Schwanengesang (bewerkt door Liszt) lanceert pianist Can Çakmur een nieuwe reeks onder de naam Schubert+. Çakmur omschrijft de Weense componist als 'een constante metgezel' in zijn leven en wil hier zijn complete grote pianosolocomposities naast werken van andere componisten leggen die door zijn muziek zijn geïnspireerd, zodat deze werken in een nieuw licht kunnen worden gezien. Hoewel ze een bijna volledige bloemlezing vormen van Schuberts voltooide belangrijke pianomuziek, is elke schijf ook bedoeld als een zelfstandig recital. In dit eerste deel worden twee sonates van Schubert, respectievelijk D 537 en D 959, afgewisseld met de Drie stukken op. 11 van Arnold Schönberg. De reden voor deze combinatie is ten eerste dat hetzelfde thema in de sonates van Schubert wordt gedeeld maar anders wordt behandeld, en ten tweede dat Schubert en Schönberg schijnbaar dezelfde opvatting delen waarbij de natuurlijke stroom en richting van de muziek bewust gedeconstrueerd lijken. Met verschillende middelen en honderd jaar verschil zijn zowel Schubert als Schönberg, de eerste met zijn afkeer van formele grenzen, de tweede met zijn inspanningen tegen de natuurlijke tendensen van de westerse harmonie, erin geslaagd de subjectieve expressie van hun muziek te versterken.
FnacAlbum - Verschenen op 12/05/2023