C Duncan Alluvium (LP)
Beschrijving
C Duncan, de klassiek geschoolde multi-instrumentalist en singer-songwriter uit Glasgow, presenteert met "Alluvium" zijn vierde album, uitgebracht door Bella Union. Dit album volgt op zijn eerdere werken, waaronder "Architect" (2015), "The Midnight Sun" (2016) en "Health" (2019), en biedt een frisse muzikale ervaring vol revitaliserende vloeiendheid.
Met "Alluvium" wil Duncan een positieve plaat creëren die verschillende muzikale ideeën en teksten combineert, variërend van serieus tot speels en zelfs over-the-top romantisch. Deze vloeibaarheid kenmerkt het album, dat haar persoonlijke verhalen als basis gebruikt voor een veelzijdige muzikale groei. De opener "Air" is het eerste nummer dat geschreven en opgenomen werd voor het album. Het nummer heeft de zwier en complexiteit van John Grant's symfonische intimiteiten en zet de toon voor een album dat de transformatie en wedergeboorte verkennen.
Het nummer "We Have A Lifetime" is geïnspireerd door een gesprek dat Duncan had met zijn overleden grootmoeder. Het reflecteert op het belang van het loslaten van dingen die je niet kunt veranderen en het accepteren van wat wel veranderd kan worden. Met een rustige achtergrond biedt dit nummer een nederig levensontwerp. "Bell Toll" is een behendige track die Duncan's dynamiek laat horen en doet denken aan een ontmoeting tussen Michel Legrand en de vroege Kate Bush, terwijl "Lullaby," een teder intermezzo, de weg vrijmaakt voor "Torso," een liefdevol nummer dat poëzie in het hart heeft.
Duncan beschrijft "Torso" als een lied over hoe je elk deel van jezelf voor iemand zou kunnen opofferen en toch nog completer kunt zijn. In "Pretending" geeft hij een luchtige en bevrijde weergave van een verhuizing uit de stad, een van de vele reflecties van de impact van de lockdown. Het album bevat ook een scala aan contrasten, met nummers over verandering en afscheid in weelderige soft-pop ("You Don't Come Around"), zero-gravity synth-pop ("I Tried") en misty-eyed hypnagogische walsen ("Sad Dreams").
Het titelnummer "Alluvium" is een door een klavecimbel geleide mijmering, terwijl "Earth" een soort vervolg op "Air" is. Duncan beschrijft het nummer als een mix van het melodramatische en het alledaagse, waarbij het de apocalyptische elementen en de eenvoud van verhuizen combineert. "Alluvium" is een rijke muzikale ervaring die de luisteraar meeneemt op een emotionele reis door transformatie en zelfontdekking.
C Duncan, de klassiek geschoolde multi-instrumentalist en singer-songwriter uit Glasgow, presenteert met "Alluvium" zijn vierde album, uitgebracht door Bella Union. Dit album volgt op zijn eerdere werken, waaronder "Architect" (2015), "The Midnight Sun" (2016) en "Health" (2019), en biedt een frisse muzikale ervaring vol revitaliserende vloeiendheid.
Met "Alluvium" wil Duncan een positieve plaat creëren die verschillende muzikale ideeën en teksten combineert, variërend van serieus tot speels en zelfs over-the-top romantisch. Deze vloeibaarheid kenmerkt het album, dat haar persoonlijke verhalen als basis gebruikt voor een veelzijdige muzikale groei. De opener "Air" is het eerste nummer dat geschreven en opgenomen werd voor het album. Het nummer heeft de zwier en complexiteit van John Grant's symfonische intimiteiten en zet de toon voor een album dat de transformatie en wedergeboorte verkennen.
Het nummer "We Have A Lifetime" is geïnspireerd door een gesprek dat Duncan had met zijn overleden grootmoeder. Het reflecteert op het belang van het loslaten van dingen die je niet kunt veranderen en het accepteren van wat wel veranderd kan worden. Met een rustige achtergrond biedt dit nummer een nederig levensontwerp. "Bell Toll" is een behendige track die Duncan's dynamiek laat horen en doet denken aan een ontmoeting tussen Michel Legrand en de vroege Kate Bush, terwijl "Lullaby," een teder intermezzo, de weg vrijmaakt voor "Torso," een liefdevol nummer dat poëzie in het hart heeft.
Duncan beschrijft "Torso" als een lied over hoe je elk deel van jezelf voor iemand zou kunnen opofferen en toch nog completer kunt zijn. In "Pretending" geeft hij een luchtige en bevrijde weergave van een verhuizing uit de stad, een van de vele reflecties van de impact van de lockdown. Het album bevat ook een scala aan contrasten, met nummers over verandering en afscheid in weelderige soft-pop ("You Don't Come Around"), zero-gravity synth-pop ("I Tried") en misty-eyed hypnagogische walsen ("Sad Dreams").
Het titelnummer "Alluvium" is een door een klavecimbel geleide mijmering, terwijl "Earth" een soort vervolg op "Air" is. Duncan beschrijft het nummer als een mix van het melodramatische en het alledaagse, waarbij het de apocalyptische elementen en de eenvoud van verhuizen combineert. "Alluvium" is een rijke muzikale ervaring die de luisteraar meeneemt op een emotionele reis door transformatie en zelfontdekking.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: