BBC Symphony Orchestra, Rudolf Schwarz Bliss: The Beatitudes (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Na zijn demobilisatie uit het leger in 1919 schreef Bliss vier verkennende essays over sonoriteit en textuur, waaronder Madam Noy en Rout. Ze bezorgden hem een kortstondige reputatie als enfant terrible, maar ze hebben ook de weg geëffend voor zijn eerste grootschalige orkestwerk, de Colour Symphony. Het 'toverlied' Madam Noy (1918) is geschreven voor sopraan, fluit, klarinet, fagot, harp, altviool en contrabas, een bizarre variatie op het oude kinderrijmpje 'Old Mother Hubbard'. Rout wordt gebruikt in de oude betekenis van volksfeest, en is een levendige partituur die de flarden zang oproept die kunnen worden opgevangen door iemand die vanuit een open raam naar een carnaval kijkt. Bliss verzon een reeks onzinnige lettergrepen voor de sopraansoliste, gekozen vanwege hun fonetisch effect. Voor de zelden voorkomende scena voor alt en orkest, The Enchantress , werd de tekst geleverd door Bliss' dichter Henry Reed, die een zetting had voorgesteld van de 'Tweede Idylle' van Theocritus, waarin Simætha, afgewezen door haar minnaar Delphis, hekserij gebruikt om hem weer in haar armen te lokken. Bliss was 'Master of the Queen's Musick' toen hij de opdracht kreeg The Beatitudes te schrijven voor het Festival van 1962 ter gelegenheid van de opening van de nieuwe Coventry Cathedral. De eerste uitvoering ging gepaard met problemen. Door roosterproblemen, voornamelijk in verband met de première van Brittens War Requiem, was het niet mogelijk The Beatitudes in de kathedraal op te voeren. In allerijl werd een vervangende locatie geregeld en Bliss' belangrijke koorwerk maakte een uiterst onbevredigend debuut in het Coventry Theatre op de avond van 25 mei 1962. In deze uiterst succesvolle Proms-uitzending van 31 augustus 1964 zijn de lyrische passages bijzonder aangrijpend. Bijzondere hoogtepunten zijn Bliss' extatische behandeling van Herberts 'Easter' en de gevoeligheid waarmee hij de direct communicatieve behandeling van 'I got me flowers to strew thy way' brengt. Ook rustig indrukwekkend is de vervoering van Taylors 'O Blessed Jesu' die culmineert in een imposant, rustig ruimtelijk slot 'Amen'.
Na zijn demobilisatie uit het leger in 1919 schreef Bliss vier verkennende essays over sonoriteit en textuur, waaronder Madam Noy en Rout. Ze bezorgden hem een kortstondige reputatie als enfant terrible, maar ze hebben ook de weg geëffend voor zijn eerste grootschalige orkestwerk, de Colour Symphony. Het 'toverlied' Madam Noy (1918) is geschreven voor sopraan, fluit, klarinet, fagot, harp, altviool en contrabas, een bizarre variatie op het oude kinderrijmpje 'Old Mother Hubbard'. Rout wordt gebruikt in de oude betekenis van volksfeest, en is een levendige partituur die de flarden zang oproept die kunnen worden opgevangen door iemand die vanuit een open raam naar een carnaval kijkt. Bliss verzon een reeks onzinnige lettergrepen voor de sopraansoliste, gekozen vanwege hun fonetisch effect. Voor de zelden voorkomende scena voor alt en orkest, The Enchantress , werd de tekst geleverd door Bliss' dichter Henry Reed, die een zetting had voorgesteld van de 'Tweede Idylle' van Theocritus, waarin Simætha, afgewezen door haar minnaar Delphis, hekserij gebruikt om hem weer in haar armen te lokken. Bliss was 'Master of the Queen's Musick' toen hij de opdracht kreeg The Beatitudes te schrijven voor het Festival van 1962 ter gelegenheid van de opening van de nieuwe Coventry Cathedral. De eerste uitvoering ging gepaard met problemen. Door roosterproblemen, voornamelijk in verband met de première van Brittens War Requiem, was het niet mogelijk The Beatitudes in de kathedraal op te voeren. In allerijl werd een vervangende locatie geregeld en Bliss' belangrijke koorwerk maakte een uiterst onbevredigend debuut in het Coventry Theatre op de avond van 25 mei 1962. In deze uiterst succesvolle Proms-uitzending van 31 augustus 1964 zijn de lyrische passages bijzonder aangrijpend. Bijzondere hoogtepunten zijn Bliss' extatische behandeling van Herberts 'Easter' en de gevoeligheid waarmee hij de direct communicatieve behandeling van 'I got me flowers to strew thy way' brengt. Ook rustig indrukwekkend is de vervoering van Taylors 'O Blessed Jesu' die culmineert in een imposant, rustig ruimtelijk slot 'Amen'.
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: