BBC Philharmonic, Juanjo Mena Ginastera: Estancia, Ollantay, Pampeana (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Indrukwekkend in onze lopende, zeer succesvolle Spaanse muziekserie, verkent het BBC Philharmonic en zijn chef-dirigent Juanjo Mena ook het werk van de Argentijnse componist Alberto Ginastera in drie orkestdelen. Ginastera wordt niet alleen erkend als een toonaangevende Zuid-Amerikaanse componist van zijn tijd, maar wordt ook gezien als een van de helden van de Latijns-Amerikaanse muziek in het algemeen, wiens blijvende bron van inspiratie Argentinië zelf was: zijn precolumbiaanse erfenis aan de ene kant en de uitgestrekte landschappen van de pampa's aan de andere kant. Inderdaad, als Ollantay is geïnspireerd door het eerste, en meer in het bijzonder door een dramatisch gedicht van Inca-oorsprong, dan wendde Ginastera zich tot het tweede voor het decor van zijn tweede ballet, Estancia, gebaseerd op het leven van de gaucho's die werken in die weidse open ruimten. Het essentiële muziekgenre in dit stuk is de malambo, een uitsluitend mannelijke, competitieve traditionele dans, ver van de verleidelijke tango's van Ginastera's inmiddels bekendere landgenoot en leerling Astor Piazzolla. Hoewel het landschap hetzelfde is in Pampeana No. 3, is de muziek abstracter en contrastrijker, wat de overgang markeert van wat de componist een compositorische periode van 'objectief nationalisme' noemde naar een 'subjectieve'.
Indrukwekkend in onze lopende, zeer succesvolle Spaanse muziekserie, verkent het BBC Philharmonic en zijn chef-dirigent Juanjo Mena ook het werk van de Argentijnse componist Alberto Ginastera in drie orkestdelen. Ginastera wordt niet alleen erkend als een toonaangevende Zuid-Amerikaanse componist van zijn tijd, maar wordt ook gezien als een van de helden van de Latijns-Amerikaanse muziek in het algemeen, wiens blijvende bron van inspiratie Argentinië zelf was: zijn precolumbiaanse erfenis aan de ene kant en de uitgestrekte landschappen van de pampa's aan de andere kant. Inderdaad, als Ollantay is geïnspireerd door het eerste, en meer in het bijzonder door een dramatisch gedicht van Inca-oorsprong, dan wendde Ginastera zich tot het tweede voor het decor van zijn tweede ballet, Estancia, gebaseerd op het leven van de gaucho's die werken in die weidse open ruimten. Het essentiële muziekgenre in dit stuk is de malambo, een uitsluitend mannelijke, competitieve traditionele dans, ver van de verleidelijke tango's van Ginastera's inmiddels bekendere landgenoot en leerling Astor Piazzolla. Hoewel het landschap hetzelfde is in Pampeana No. 3, is de muziek abstracter en contrastrijker, wat de overgang markeert van wat de componist een compositorische periode van 'objectief nationalisme' noemde naar een 'subjectieve'.