Yazoo Upstairs At Eric's
Beschrijving
Bol
Upstairs At Eric’s is het debuutalbum van Yazoo, het Britse duo bestaande uit Vince Clarke en Alison Moyet. Deze LP, waarvan ook een geremasterde versie verkrijgbaar is, geldt als een iconisch werk binnen het genre synthpop. De plaat werd uitgebracht in de vroege jaren tachtig, een periode waarin elektronische popmuziek volop in ontwikkeling was. Yazoo wist met Upstairs At Eric’s een unieke klank te creëren die gekenmerkt wordt door een combinatie van sobere, maar aanstekelijke synthesizerpartijen en het krachtige, door soul beïnvloede stemgeluid van Alison Moyet. Het album is een schoolvoorbeeld van minimalistische synthpop, waarin eenvoud en directheid centraal staan. De composities zijn relatief ongecompliceerd, met veel warmte en expressiviteit. Dit is deels te danken aan het feit dat Clarke en Moyet destijds nog onervaren waren met studiotijd en opnameprocessen, wat resulteerde in een frisse, niet-zelfingenomen benadering van het songmateriaal. De songs zijn open en toegankelijk, de productie helder en zonder overbodige lagen, waardoor ruimte wordt gelaten voor de melodieën en Moyets expressieve vocalen. Op Upstairs At Eric’s staan enkele tracks die zijn uitgegroeid tot klassiekers binnen het synthpoprepertoire. "Don’t Go" is de krachtige opener van het album, meteen herkenbaar aan de pakkende synthesizerlijn en het energieke ritme. Alison Moyets zang geeft het nummer een onmiskenbare urgentie en emotionele lading. Een andere belangrijke track is "Only You", een ballad die bekendstaat om zijn simpele maar indringende melodie en waarin de balans tussen Clarkes elektronische arrangementen en Moyets warme stem optimaal naar voren komt. Ook het nummer "Winter Kills" laat een andere kant van het duo horen: hier geen dansbare beat, maar juist een verstilde, sobere pianoballad die volledig drijft op de intensiteit van Moyets zang. De plaat bevat een diverse mix van stijlen, van dansbare, uptempo synthpop tot introspectieve ballads, waardoor Upstairs At Eric’s een breed publiek wist te bereiken. Tracks als "Situation" voegen opzwepende energie toe en werden vooral populair in Amerikaanse clubs. Tegelijkertijd is er ruimte voor experimentele, donkerder getinte stukken die de veelzijdigheid van Yazoo onderstrepen. Het evenwicht tussen melodieuze pop en emotionele diepgang geeft het album zijn blijvende karakter. Upstairs At Eric’s wordt vaak beschouwd als een hoogtepunt in de jaren tachtig synthpop en heeft een blijvende invloed gehad op het genre. De aanstekelijkheid en originaliteit van de muziek, gecombineerd met de tijdloze aantrekkingskracht van de liedjes, zorgen ervoor dat dit album, inmiddels meerdere keren geremasterd uitgebracht, nog altijd relevant en geliefd is onder zowel kenners als een breder publiek.
Beschrijving
(2)
Upstairs At Eric’s is het debuutalbum van Yazoo, het Britse duo bestaande uit Vince Clarke en Alison Moyet. Deze LP, waarvan ook een geremasterde versie verkrijgbaar is, geldt als een iconisch werk binnen het genre synthpop. De plaat werd uitgebracht in de vroege jaren tachtig, een periode waarin elektronische popmuziek volop in ontwikkeling was. Yazoo wist met Upstairs At Eric’s een unieke klank te creëren die gekenmerkt wordt door een combinatie van sobere, maar aanstekelijke synthesizerpartijen en het krachtige, door soul beïnvloede stemgeluid van Alison Moyet. Het album is een schoolvoorbeeld van minimalistische synthpop, waarin eenvoud en directheid centraal staan. De composities zijn relatief ongecompliceerd, met veel warmte en expressiviteit. Dit is deels te danken aan het feit dat Clarke en Moyet destijds nog onervaren waren met studiotijd en opnameprocessen, wat resulteerde in een frisse, niet-zelfingenomen benadering van het songmateriaal. De songs zijn open en toegankelijk, de productie helder en zonder overbodige lagen, waardoor ruimte wordt gelaten voor de melodieën en Moyets expressieve vocalen. Op Upstairs At Eric’s staan enkele tracks die zijn uitgegroeid tot klassiekers binnen het synthpoprepertoire. "Don’t Go" is de krachtige opener van het album, meteen herkenbaar aan de pakkende synthesizerlijn en het energieke ritme. Alison Moyets zang geeft het nummer een onmiskenbare urgentie en emotionele lading. Een andere belangrijke track is "Only You", een ballad die bekendstaat om zijn simpele maar indringende melodie en waarin de balans tussen Clarkes elektronische arrangementen en Moyets warme stem optimaal naar voren komt. Ook het nummer "Winter Kills" laat een andere kant van het duo horen: hier geen dansbare beat, maar juist een verstilde, sobere pianoballad die volledig drijft op de intensiteit van Moyets zang. De plaat bevat een diverse mix van stijlen, van dansbare, uptempo synthpop tot introspectieve ballads, waardoor Upstairs At Eric’s een breed publiek wist te bereiken. Tracks als "Situation" voegen opzwepende energie toe en werden vooral populair in Amerikaanse clubs. Tegelijkertijd is er ruimte voor experimentele, donkerder getinte stukken die de veelzijdigheid van Yazoo onderstrepen. Het evenwicht tussen melodieuze pop en emotionele diepgang geeft het album zijn blijvende karakter. Upstairs At Eric’s wordt vaak beschouwd als een hoogtepunt in de jaren tachtig synthpop en heeft een blijvende invloed gehad op het genre. De aanstekelijkheid en originaliteit van de muziek, gecombineerd met de tijdloze aantrekkingskracht van de liedjes, zorgen ervoor dat dit album, inmiddels meerdere keren geremasterd uitgebracht, nog altijd relevant en geliefd is onder zowel kenners als een breder publiek.
Fnacorigineel album - Verschenen op 29/03/2019 - bij BMG RIGHTS MANAGEMENT
Productspecificaties
Prijshistorie
Gerelateerde producten
Naar shop
