Tricky Maxinquaye (LP)

Bol Partner

Maxinquaye, het debuutalbum van Tricky, is een mijlpaal binnen het triphopgenre en werd oorspronkelijk uitgebracht in het midden van de jaren negentig. Deze LP, waarvan een heruitgave verscheen in 2018, geldt als een van de meest invloedrijke werken uit de beginperiode van triphop, een muziekstroming die zich kenmerkt door een fusion van hiphop, soul, electronica en rock. Triphop ontstond in Bristol en werd gekenmerkt door trage ritmes, zware baslijnen en een mix van organische en elektronische klanken. Maxinquaye is een uitstekend voorbeeld van dit genre door zijn duistere, introspectieve sfeer en innovatieve productiestijl. Tricky benaderde Maxinquaye met een open en experimentele houding; conventionele songstructuren en vaste toonladders waren niet leidend. Zijn werkwijze was grillig en onvoorspelbaar, waarmee hij samen met producer Mark Saunders op zoek ging naar nieuwe klankcombinaties. Daarbij mengde hij samples uit uiteenlopende genres met elkaar tot een groovy en fragmentarisch geluid dat elementen van hiphop, soul, ambient techno, reggae, dub en rock in zich verenigt. Het resultaat is een album dat niet makkelijk in een hokje te plaatsen is; terwijl het duidelijk is aangesloten op hiphop, vallen ook invloeden van Britse rock en Amerikaanse soul te horen, waardoor het zich onderscheidt van andere albums binnen deze stroming. Een essentieel aspect van Maxinquaye is de rol van zangeres Martina Topley-Bird, wiens stem een groot deel van het album draagt. Haar vocalen zweven subtiel boven de composities en versterken het mysterieuze, soms onheilspellende karakter van de nummers. Tricky’s rauwe voordracht vormt daarbij een contrasterende dynamiek, waardoor een bijzondere spanning ontstaat. Ook Alison Goldfrapp levert op dit album een gastbijdrage en voegt een alternatieve toets toe aan de zangpartijen. Het album bevat diverse memorabele tracks, waaronder 'Hell Is Round the Corner', een langzaam, introspectief nummer dat het typische triphopgevoel perfect illustreert. De sfeer is loom, melancholisch en haast hypnotiserend, gedragen door een slepende beat en diepe baslijnen. Een ander belangrijk nummer is 'Pumpkin', waarin de stem van Alison Goldfrapp opvalt en dat een melancholische gelaagdheid toevoegt aan het album. Het nummer 'Aftermath' laat dan weer jazz-invloeden en blues-elementen horen, en markeert de eclectische benadering waarmee Tricky te werk gaat. Elk van deze tracks laat de veelzijdigheid en het experimentele karakter van het album zien. Maxinquaye is niet alleen belangrijk vanwege zijn muzikale inhoud, maar ook door de impact op de bredere muziekscene van de jaren negentig. Het album liet horen dat genres als hiphop, electronica en rock niet gescheiden hoeven te blijven; door ze te mengen ontstaan nieuwe, spannende vormen van muziek. In de jaren na de release groeide het uit tot een cultklassieker en een referentiepunt voor latere artiesten binnen en buiten het triphopgenre. Het album is naast zijn artistieke waarde ook een tijdsdocument; Maxinquaye vatte de sfeer van de jaren negentig in het Verenigd Koninkrijk in muziek en wist tegelijk tijdloos te klinken. Ook vandaag klinken de tracks relevant en fris, mede dankzij de dromerige productiestijl en het ontbreken van eenduidige genregrenzen. Samenvattend is Maxinquaye een genre-overstijgende triphopklassieker waarin Tricky samen met Martina Topley-Bird en gastmuzikanten een heel eigen muzikale wereld weet te scheppen. De heruitgave uit 2018 biedt nieuwe luisteraars opnieuw de kans om het album te ontdekken en voor bestaande fans blijft het een onmisbaar onderdeel van hun collectie.

Fnac

origineel album - Verschenen op 05/10/2018 - bij Barclay