The Rolling Stones Aftermath (CD)
Beschrijving
Bol Partner
Aftermath is het vierde studioalbum van The Rolling Stones en wordt beschouwd als een mijlpaal in hun muzikale ontwikkeling. Het album markeert een belangrijke artistieke doorbraak, vooral omdat het de eerste plaat in hun carrière is die bestaat uit uitsluitend originele composities van Mick Jagger en Keith Richards. Hier lieten ze horen hoe ze zich losmaakten van hun vroege blues- en r&b-invloeden en hun blik verruimden naar nieuwe muzikale stijlen zoals folk, pop, country, psychedelia en zelfs barokke en Midden-Oosterse elementen. Het genre van Aftermath kan het beste worden omschreven als een combinatie van rock-’n-roll en bluesrock, met invloeden uit hardrock, poprock en artrock. Deze mengeling van stijlen wordt versterkt door het creatieve gebruik van instrumenten; Brian Jones speelde niet alleen gitaar en mondharmonica, maar ook sitar, marimba, dulcimer en zelfs de Japanse koto. Dit leverde een rijke textuur op, die de band een uniek geluid gaf in vergelijking met hun eerdere werk. De arrangementen zijn uitgesproken, en het album kenmerkt zich door psychodramatische thema’s rondom liefde, seks, macht, obsessie en moderne maatschappij, vaak gegoten in teksten die direct en soms sarcastisch zijn. Aftermath verscheen in het jaar 1966 als het vierde Britse en zesde Amerikaanse album van The Rolling Stones. Het werd opgenomen in RCA Studios in Californië tijdens pauzes tussen internationale tournees. In dit stadium van hun carrière waren de Stones bezig een reputatie op te bouwen die qua erkenning begon te wedijveren met die van hun tijdgenoten, zoals The Beatles. De muzikaliteit die op Aftermath tot uitdrukking komt, heeft de band geholpen uit te groeien tot een voornaam gezicht in de rockgeschiedenis. Wat betreft tracks is het album rijk aan memorabele nummers. 'Mother’s Little Helper' opent het album op energieke wijze met ironische observaties over het dagelijks leven, terwijl 'Under My Thumb' uitblinkt in de kenmerkende marimba-sound en de scherpe, enigszins controversiële tekst. Een andere opvallende track is 'Lady Jane', die zich onderscheidt door zijn barokke sfeer en gebruik van dulcimer. Op de Amerikaanse versie van het album is bovendien het iconische 'Paint It Black' te vinden, al ontbreekt dit nummer op de originele Britse editie. Een bijzonderheid van Aftermath is de lengte van sommige nummers. 'Goin’ Home' duurt meer dan elf minuten en geldt als een van de eerste rocknummers die deze speelduur overschrijdt, wat toen baanbrekend was en een voorbeeld werd voor latere, lang uitgesponnen tracks binnen het genre. Dit type experiment toonde aan hoe de Stones de grenzen van popmuziek verlegden en een rol speelden in de overgang naar een volwassen rocktijdperk. Tot slot is het album onlosmakelijk verbonden met de creatieve inbreng van producent Andrew Loog Oldham, die de band aanspoorde tot het schrijven van meer origineel materiaal. Aftermath is zowel een artistiek als historisch belangrijk album dat de evolutie van The Rolling Stones als songwriters en muzikale vernieuwers samenvat. Het blijft een must voor liefhebbers van rock en een essentieel hoofdstuk in de popmuziek van de jaren zestig.
Aftermath is het vierde studioalbum van The Rolling Stones en wordt beschouwd als een mijlpaal in hun muzikale ontwikkeling. Het album markeert een belangrijke artistieke doorbraak, vooral omdat het de eerste plaat in hun carrière is die bestaat uit uitsluitend originele composities van Mick Jagger en Keith Richards. Hier lieten ze horen hoe ze zich losmaakten van hun vroege blues- en r&b-invloeden en hun blik verruimden naar nieuwe muzikale stijlen zoals folk, pop, country, psychedelia en zelfs barokke en Midden-Oosterse elementen. Het genre van Aftermath kan het beste worden omschreven als een combinatie van rock-’n-roll en bluesrock, met invloeden uit hardrock, poprock en artrock. Deze mengeling van stijlen wordt versterkt door het creatieve gebruik van instrumenten; Brian Jones speelde niet alleen gitaar en mondharmonica, maar ook sitar, marimba, dulcimer en zelfs de Japanse koto. Dit leverde een rijke textuur op, die de band een uniek geluid gaf in vergelijking met hun eerdere werk. De arrangementen zijn uitgesproken, en het album kenmerkt zich door psychodramatische thema’s rondom liefde, seks, macht, obsessie en moderne maatschappij, vaak gegoten in teksten die direct en soms sarcastisch zijn. Aftermath verscheen in het jaar 1966 als het vierde Britse en zesde Amerikaanse album van The Rolling Stones. Het werd opgenomen in RCA Studios in Californië tijdens pauzes tussen internationale tournees. In dit stadium van hun carrière waren de Stones bezig een reputatie op te bouwen die qua erkenning begon te wedijveren met die van hun tijdgenoten, zoals The Beatles. De muzikaliteit die op Aftermath tot uitdrukking komt, heeft de band geholpen uit te groeien tot een voornaam gezicht in de rockgeschiedenis. Wat betreft tracks is het album rijk aan memorabele nummers. 'Mother’s Little Helper' opent het album op energieke wijze met ironische observaties over het dagelijks leven, terwijl 'Under My Thumb' uitblinkt in de kenmerkende marimba-sound en de scherpe, enigszins controversiële tekst. Een andere opvallende track is 'Lady Jane', die zich onderscheidt door zijn barokke sfeer en gebruik van dulcimer. Op de Amerikaanse versie van het album is bovendien het iconische 'Paint It Black' te vinden, al ontbreekt dit nummer op de originele Britse editie. Een bijzonderheid van Aftermath is de lengte van sommige nummers. 'Goin’ Home' duurt meer dan elf minuten en geldt als een van de eerste rocknummers die deze speelduur overschrijdt, wat toen baanbrekend was en een voorbeeld werd voor latere, lang uitgesponnen tracks binnen het genre. Dit type experiment toonde aan hoe de Stones de grenzen van popmuziek verlegden en een rol speelden in de overgang naar een volwassen rocktijdperk. Tot slot is het album onlosmakelijk verbonden met de creatieve inbreng van producent Andrew Loog Oldham, die de band aanspoorde tot het schrijven van meer origineel materiaal. Aftermath is zowel een artistiek als historisch belangrijk album dat de evolutie van The Rolling Stones als songwriters en muzikale vernieuwers samenvat. Het blijft een must voor liefhebbers van rock en een essentieel hoofdstuk in de popmuziek van de jaren zestig.
Fnacorigineel album - Verschenen op 28/10/2002 - bij Barclay
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: