The Patience
Beschrijving
Bol Partner
The Patience van Mick Jenkins is een hiphopalbum dat uitkwam op CD in 2023. Op dit album keert de rapper uit Chicago terug naar zijn kenmerkende stijl met een directe, energieke benadering, waarbij hij zijn frustraties en persoonlijke groei verwerkt in zijn muziek. Het album valt te plaatsen in de genres hiphop en rap, met duidelijke invloeden uit jazz, soul en moderne urban, wat onder andere tot uiting komt in de warme pianopartijen en inventieve drumritmes. Mick Jenkins staat bekend om zijn diepgravende teksten en conceptuele albums, maar The Patience wijkt enigszins af van zijn vorige projecten doordat het minder conceptueel zwaar is en meer uit losse muzikale en tekstuele momenten bestaat. In plaats van een overkoepelende boodschap zoals in The Water(s) of The Healing Component, grijpt Jenkins op The Patience de vrijheid om zijn energie en ambitie te tonen zonder overmatige filosofie. De luisteraar treft een artiest die hongerig klinkt, alsof hij na jaren vol geduld eindelijk volledig los kan gaan. Dit wordt illustratief verwoord op de krachtige openingstrack Michelin Star, waar Jenkins zijn vaardigheden bewijst en met bravoure en scherpte rapt over zijn positie binnen de muziekindustrie en het strevende kunstenaarschap. Een ander opvallend nummer is Show & Tell, waarop Jenkins samenspeelt met Freddie Gibbs. Hier vullen rauwe, energieke flows en scherpe beats elkaar aan, en laten beide rappers zien tot de top van hun generatie te behoren. Dit soort samenwerkingen onderstrepen Jenkins’ zelfverzekerdheid en zijn bereidheid om zich te meten met andere grote namen uit de moderne hiphopscene. De producties op het album combineren klassieke hiphopelementen met moderne sounddesigns en subtiele invloeden uit jazz, wat zorgt voor een warme maar tegelijk prikkelende luisterervaring. Naast de muzikale samenwerkingen en producties is The Patience vooral een plaat waarop Mick Jenkins zichzelf blootgeeft. Hij reflecteert op zijn verleden, zijn positie als onafhankelijke artiest en de uitdagingen die hij onderweg is tegengekomen. Binnen deze persoonlijke benadering blijft Jenkins trouw aan zijn roots, zowel qua thematiek als in zijn flow en stemgebruik. In tracks als Guapansta bespreekt hij thema’s als geldzucht en de valkuilen van materialisme, waarmee hij wederom laat zien niet alleen stilistisch, maar ook inhoudelijk tot de sterkste rappers van zijn generatie te behoren. The Patience is met zijn compacte speelduur van 28 minuten opvallend direct en zonder overbodige vulling. Het album biedt daarmee een frisse, geconcentreerde luisterervaring die zowel oude fans als nieuwe luisteraars weet te boeien. Jenkins laat horen dat geduld uiteindelijk beloond wordt, en dat hij, ondanks alles wat hij heeft meegemaakt, nog altijd tot de meest relevante stemmen van de hedendaagse hiphop behoort.
The Patience van Mick Jenkins is een hiphopalbum dat uitkwam op CD in 2023. Op dit album keert de rapper uit Chicago terug naar zijn kenmerkende stijl met een directe, energieke benadering, waarbij hij zijn frustraties en persoonlijke groei verwerkt in zijn muziek. Het album valt te plaatsen in de genres hiphop en rap, met duidelijke invloeden uit jazz, soul en moderne urban, wat onder andere tot uiting komt in de warme pianopartijen en inventieve drumritmes. Mick Jenkins staat bekend om zijn diepgravende teksten en conceptuele albums, maar The Patience wijkt enigszins af van zijn vorige projecten doordat het minder conceptueel zwaar is en meer uit losse muzikale en tekstuele momenten bestaat. In plaats van een overkoepelende boodschap zoals in The Water(s) of The Healing Component, grijpt Jenkins op The Patience de vrijheid om zijn energie en ambitie te tonen zonder overmatige filosofie. De luisteraar treft een artiest die hongerig klinkt, alsof hij na jaren vol geduld eindelijk volledig los kan gaan. Dit wordt illustratief verwoord op de krachtige openingstrack Michelin Star, waar Jenkins zijn vaardigheden bewijst en met bravoure en scherpte rapt over zijn positie binnen de muziekindustrie en het strevende kunstenaarschap. Een ander opvallend nummer is Show & Tell, waarop Jenkins samenspeelt met Freddie Gibbs. Hier vullen rauwe, energieke flows en scherpe beats elkaar aan, en laten beide rappers zien tot de top van hun generatie te behoren. Dit soort samenwerkingen onderstrepen Jenkins’ zelfverzekerdheid en zijn bereidheid om zich te meten met andere grote namen uit de moderne hiphopscene. De producties op het album combineren klassieke hiphopelementen met moderne sounddesigns en subtiele invloeden uit jazz, wat zorgt voor een warme maar tegelijk prikkelende luisterervaring. Naast de muzikale samenwerkingen en producties is The Patience vooral een plaat waarop Mick Jenkins zichzelf blootgeeft. Hij reflecteert op zijn verleden, zijn positie als onafhankelijke artiest en de uitdagingen die hij onderweg is tegengekomen. Binnen deze persoonlijke benadering blijft Jenkins trouw aan zijn roots, zowel qua thematiek als in zijn flow en stemgebruik. In tracks als Guapansta bespreekt hij thema’s als geldzucht en de valkuilen van materialisme, waarmee hij wederom laat zien niet alleen stilistisch, maar ook inhoudelijk tot de sterkste rappers van zijn generatie te behoren. The Patience is met zijn compacte speelduur van 28 minuten opvallend direct en zonder overbodige vulling. Het album biedt daarmee een frisse, geconcentreerde luisterervaring die zowel oude fans als nieuwe luisteraars weet te boeien. Jenkins laat horen dat geduld uiteindelijk beloond wordt, en dat hij, ondanks alles wat hij heeft meegemaakt, nog altijd tot de meest relevante stemmen van de hedendaagse hiphop behoort.
Fnacorigineel album - Verschenen op 10/11/2023
Prijshistorie
Prijzen voor het laatst bijgewerkt op: