The Messenger

The Messenger is het debuut soloalbum van Johnny Marr, bekend van zijn werk bij The Smiths. Het album werd uitgebracht in het jaar 2013 en kenmerkt zich als een plaat binnen het indie-rock- en alternatieve rockgenre. Op The Messenger laat Marr horen dat hij zijn kenmerkende gitaarstijl, die vaak geassocieerd wordt met jangle-pop en postpunk, combineert met eigentijdse invloeden. Hoewel Johnny Marr vooral geroemd wordt om zijn gitaarspel, neemt hij op dit album ook de rol van zanger op zich. Zijn zang is functioneel, al wordt in recensies aangegeven dat hij qua stemgeluid en tekstuele diepgang niet altijd weet te overtuigen. Toch overheerst de energie van de nummers en de melodische kracht van de gitaarlijnen, waarmee Marr laat horen dat hij ook zonder vaste samenwerking met andere frontmannen een consistente plaat weet neer te zetten. Op muzikaal vlak heeft The Messenger een duidelijke binding met het indie-rockgeluid van de jaren tachtig, zoals dat in de hoogtijdagen van The Smiths populair was. Tegelijk klinken de nummers vaak iets steviger en directer, met een moderne productie en af en toe een elektronische toets in het geluid. De gelaagde gitaarpartijen domineren het geheel, waardoor het album zowel vertrouwd als fris aanvoelt. Enkele opvallende tracks op het album zijn European Me, een nummer met een typisch jengelende gitaar en een meeslepende melodie, en New Town Velocity, waarin Marr de melancholie van Britse gitaarpop mixt met subtiele synths. Ook de titeltrack The Messenger springt eruit met zijn krachtige ritme en energieke gitaarlijnen. Ondanks dat The Messenger niet overal even baanbrekend wordt gevonden, wordt het album geprezen om zijn coherentie en het vakmanschap van Johnny Marr als muzikant. Het is een solide soloplaat die vooral liefhebbers van gitaarmuziek uit het indie- en alternatieve genre veel luisterplezier zal bieden.