The Cure Head On Door (CD) (Remastered)

The Head On The Door van The Cure geldt als een van de meest invloedrijke albums binnen het alternatieve muzieklandschap van de jaren tachtig. Dit zesde studioalbum van de Britse band werd uitgebracht in het jaar 1985 en kenmerkt zich door een frisse benadering van het voormalige donkere en melancholische geluid waarmee The Cure groot werd. Het album verscheen in een geremasterde versie en blijft decennia later relevant dankzij de toegankelijke productie, het veelzijdige songmateriaal en de sterke performance van de band. Qua genre beweegt The Head On The Door zich tussen **post-punk**, **new wave** en **gothic pop**. Waar eerdere platen van The Cure vaak verwezen naar de duisternis en introspectie van gothic rock, weet deze cd die elementen te combineren met opvallende, melodieuze en poppy invloeden. Robert Smith, zanger en gitarist, schreef alle nummers zelf en slaagt erin om zijn emotionele diepte in bondige, vaak verrassend lichte songs te verwerken. Dit maakt het album uitermate geschikt voor een breed publiek, zowel alternatieve luisteraars als liefhebbers van toegankelijke popmuziek. De band was op dit album op haar sterkst. De vernieuwde bezetting, met de toevoeging van drummer Boris Williams en multi-instrumentalist Porl Thompson, gaf het geluid een energieke impuls. Bassist Simon Gallup, die eerder het succes van The Cure mede bepaalde, verscheen weer ten tonele. De samenwerking van deze muzikanten leidde tot een dynamische en samenhangende plaat, waarop elk bandlid prominent aanwezig is zonder het groepsgeluid te overschaduwen. De productie van Robert Smith en David M. Allen zorgt ervoor dat de melodieën helder en eigentijds klinken, met subtiele synths, ritmische drums en karakteristieke gitaarpartijen. Enkele nummers springen in het bijzonder in het oog. 'In Between Days' opent het album en is een schoolvoorbeeld van melancholische pop: het lied is energiek en melancholisch tegelijk, en groeide uit tot een klassieker in het oeuvre van The Cure. 'Close to Me' is eveneens iconisch met zijn stuwende beat, speelse toets en subtiele blazersarrangementen, waarmee het de opkomst van de alternatieve pop in die tijd definieerde. 'A Night Like This' is een dramatische, filmische track waarin Smith’s zang en de melancholie van de teksten perfect samenkomen. Tracktitels als 'Kyoto Song' en 'Sinking' demonstreren hoe het album laveert tussen introspectie en toegankelijkheid, zonder de emotionele intensiteit van de vroegere albums te verliezen. Het geremasterde geluid brengt de details van de originele opnames beter naar voren, zoals de expressieve zang, de percussieve kracht en de delicate synthesizerlijnen. Hierdoor klinkt het album anno nu fris en tijdloos, en is het nog altijd een favoriet onder oude en nieuwe fans. Samenvattend is The Head On The Door een veelzijdige plaat die het spectrum van The Cure’s muzikale mogelijkheden laat horen. De balans tussen pop en gothic, melancholie en toegankelijkheid, brengt het album tot een artistiek hoogtepunt. Tracks als 'In Between Days', 'Close to Me' en 'A Night Like This' onderstrepen de magistrale songwriting van Robert Smith, terwijl het album als geheel nog altijd de essentie van alternatieve en goth-pop weet te vangen.