Ted Nugent & The Amboy Dukes Call Of Wild (LP)

Call Of The Wild is het vijfde studioalbum van Ted Nugent & The Amboy Dukes en wordt beschouwd als hun voorlaatste plaat voordat Nugent zich volledig op zijn solocarrière richtte. Het album verscheen als LP in het eerste deel van de jaren zeventig en laat een duidelijke overgang horen van de psychedelische en bluesinvloeden uit hun eerdere werk naar een steviger en meer melodieus rockgeluid dat vooruitloopt op Nugents latere stijl. Het genre van Call Of The Wild is rock, met duidelijke invloeden van hardrock en klassieke rock. De plaat kenmerkt zich door een energieke benadering waarbij gitaar centraal staat, ondersteund door rauwe vocalen en opvallende toetsenpartijen. De nummers balanceren op het snijvlak tussen stevige riffrock en experimentele jaren ’70-elementen. Het album bevat vlagen van boogie in de pianopartijen, maar klinkt overwegend als krachtige arena-rock met soms progressieve accenten. Tracks die typerend zijn voor het album zijn 'Call Of The Wild', waarmee de plaat direct stevig opent en Ted Nugents nieuwe, meer rockgerichte koers onderstreept. Daarnaast is 'Sweet Revenge' een opvallende compositie waarin melodieuze lijnen worden gecombineerd met energiek gitaarspel. 'Pony Express' valt op door een mix van garagerock en aanstormende stadionrock, met herkenbare invloeden uit het werk van tijdgenoten als Deep Purple. Call Of The Wild werd opgenomen met Ted Nugent als voortrekker van de band, die zich binnen deze plaat duidelijk profileert als de dominante kracht achter de muziek. De tweede kant van de LP voelt aan als een samenhangende jamsessie, waarin de band de vrijheid neemt te experimenteren en te improviseren met verschillende stijlen binnen het rockidioom. Dit geeft het album een dynamisch karakter, waarbij strakke composities worden afgewisseld met meer losse, geïmproviseerde passages. Samenvattend is Call Of The Wild een album dat de brug slaat tussen de psychedelische wortels van The Amboy Dukes en het latere, pure hardrockgeluid van Ted Nugent. Het is een belangrijk document in de ontwikkeling van Nugents muzikale identiteit en blijft geliefd bij liefhebbers van classic rock en hardrock uit het begin van de jaren zeventig.