Take That Progress (CD)

Progress van Take That is een studioalbum uit het jaar 2010 dat binnen de popmuziek valt en bekend staat om zijn elektronische en experimentele sound. Dit album was bijzonder, omdat het voor het eerst sinds jaren de originele vijf bandleden weer samenbracht, inclusief de terugkeer van Robbie Williams. Niet alleen markeerde dit een belangrijk moment in de geschiedenis van de band, ook muzikaal betekende het een duidelijke koerswijziging en vernieuwing. Waar Take That vooral bekend was van hun ballads en klassieke boyband-pop, onderscheidt Progress zich door een opvallend moderne, elektronische benadering. Synthesizers en strakke beats vormen de kern van het klankpalet. Critici roemden de durf waarmee de band afweek van het vertrouwde geluid; de productie en het experiment staan veel meer centraal dan voorheen. De zang blijft herkenbaar, maar komt nu vaak in dienst te staan van het gelaagde en soms dystopische geluid dat het album kenmerkt. Dit zorgt voor een dynamisch en soms zelfs onvoorspelbaar karakter, waarbij de band laat horen hoe zij als volwassen muzikanten in staat zijn te vernieuwen zonder hun identiteit te verliezen. Op Progress staan verschillende tracks die illustreren hoe breed het geluid van het album is. Zo opent 'The Flood' krachtig met een anthemic sound en elektronische invloeden, waarin zowel harmonie als urgentie doorklinken. Dit nummer werd een grote hit en staat symbool voor de vernieuwde energie van de band. Een ander opvallend nummer is 'Kidz', dat zich onderscheidt door een duistere, mechanische beat en futuristische ondertoon. Hier wordt de experimentele kant van Progress zichtbaar met dystopische thematiek en sterke ritmiek. Ook 'Underground Machine' verdient vermelding: deze track draagt met zijn stevige riffs en strakke drums bij aan het rauwere karakter van het album; de vocale interactie tussen de bandleden, en vooral de rol van Robbie Williams, maakt het een van de meest uitgesproken nummers op Progress. Progress werd zowel door critici als publiek positief ontvangen, mede door de samensmelting van nostalgie en vernieuwing. Het album bereikte razendsnel de hoogste positie in de hitlijsten en werd in korte tijd miljoenen keren verkocht. Niet alleen in het Verenigd Koninkrijk, maar ook elders in Europa groeide Progress uit tot een van de meest succesvolle popalbums van dat decennium. Het album markeerde tevens het afscheid van Jason Orange, waardoor Progress de laatste release vormt met de originele vijf leden. Al met al brengt Progress een unieke mix van pop en elektronische muziek, gedragen door vernieuwende productie en de hereniging van alle bandleden. Het album laat zien hoe Take That zichzelf opnieuw uitvond en een brug sloeg tussen de jubelende pop van de jaren negentig en het muzikale experiment van het nieuwe millennium.