Schumann Quartett Chiaroscuro (CD)

Bol

We staan in een schilderijengalerij van muziek. Overal om ons heen horen we flarden van de grote werken voor strijkkwartetten, samen met onbekende dingen om het oor te strelen; het is werkelijk een paradijs voor muziekliefhebbers. 'Chiaroscuro' vormt de afsluiting van een nogal bijzondere trilogie van albums door het Schumann Quartet en markeert tegelijkertijd het einde van een reis. Na een zoektocht naar hun eigen wortels in 'Landscapes' en een engagement met hun naamgenoot Robert Schumann in 'Intermezzo', voltooien de vier musici hun trilogie met het album 'Chiaroscuro', dat op zich al een even spannende reis door tijd en temperament is. Aan de hand van Mozarts bewerkingen van vijf geselecteerde fuga's uit Bachs 'Wohltemperierte Klavier II' kijken ze links en rechts in heel verschillende muzikale kamers. Er zijn twee vroege stukken voor strijkkwartet van Shostakovich, Philip Glass' 'Company' strijkkwartet, een korte fuga van Felix Mendelssohn, en de zes Bagatellen op. 9 van Anton Webern. De hele promenade culmineert in het laatste werk van Janáček, zijn Tweede Strijkkwartet. 'Een paar jaar geleden waren we nog meer geneigd om de dingen 'op de juiste manier' te doen, of om te voldoen aan de verwachtingen die anderen van ons hadden.' In de afgelopen jaren hebben de jonge musici zich geleidelijk aan bevrijd van deze eisen. En hebben ze die van zichzelf geperfectioneerd. 'We willen dat onze muziek bestaat in het onmiddellijke moment, zoals we onszelf erin verliezen. Om dat te laten slagen, moet ieder van ons zijn individuele ego overstijgen.' Hun focus ligt op het concert, en dat is ook de manier waarop ze 'Chiaroscuro' hebben benaderd: 'We raden iedereen aan om het hele album van begin tot eind zonder pauze te beluisteren.' 'Chiaroscuro' - Italiaans voor 'licht en donker' - is de naam van het programma. Het Schumann Quartet combineert werken die niet meer van elkaar kunnen verschillen. Ze willen laten zien dat ondanks de contrasten, de verschillen en discontinuïteiten tussen zulke paren als Mozart en Webern, Glass en Janáček, er glimpen van gemeenschappelijke elementen zijn en het bewijs dat veel van de getoonde componisten broeders in de geest zijn. Het is een kwestie van de 'eenheid die het album vormt', misschien niet ondanks, maar juist dankzij de contrasten. En als we dan helemaal aan het eind van het album, aan het eind van de hele trilogie, Gershwins 'Lullaby' horen, kunnen we ons niet aan het gevoel onttrekken dat dit alles is zoals dromen zijn gemaakt.

Fnac

Intégrale - Verschenen op 08/04/2019 - bij Berlin