Rosanne Philippens Dedications (CD)

het begon met een stuk waar ik verliefd op werd: Eugène Ysaÿe’s Poème élégiaque. Je moet de onderste vioolsnaar een toontje lager stemmen. Dat verklaart het donkere karakter, dat je vooral in het midden hoort, dat een treurmars is. Ysaÿe droeg het op aan Gabriël Fauré. En zo werd het idee voor deze CD geboren: vioolmuziek van componisten die elkaar eerden en inspireerden. Ik ontdekte bijvoorbeeld dat Fauré vaak de salon van de beroemde zangeres Pauline Viardot&rsquo bezocht. Het was daar dat hij de Romance in première bracht. Op het eerste gezicht klinkt het als een tamelijk zoete Fauré, maar in het midden loopt de passie hoog op. Fauré was kort verloofd met een dochter van Viardot. De Russische schrijver Ivan Toergenjev, Viardot’s minnaar, gebruikte de affaire in zijn korte verhaal Le chant de l’amourtriomphant, waarop Ernest Chausson op zijn beurt zijn Poème baseerde, met zijn dromerige muziek en atragische klank. Chausson droeg het op aan Ysaÿe en putte inspiratie uit zijn Poème élégiaque, zoals te horen is in de hoge viooltrillingen aan het eind van beide stukken